Κ Α Τ Α Π Ο Ν Τ Ι Σ Μ Ο Ι , Κ Α Τ Α Κ Ρ Η Μ Ν Η Σ Ε Ι Σ Κ Α Ι Α Λ Λ Α
Κάτι δεν πάει καλά με την ατμόσφαιρα αυτούς τους καιρούς, αυτό το έχουν καταλάβει όλοι όσοι παρακολουθούν τις ειδήσεις από την τηλεόραση. Και καλά μεν σε περιοχές όπου και στο κοντινό και στο μακρυνό παρελθόν υπήρχαν τέτοιας φύσεως φαινόμενα, αλλά να έρχονται και σε περιοχές που δεν είχαν την παραμικρή ιδέα από τέτοια πράγματα στο παρελθόν ; Και αυτό είναι που σε κάνει να απορείς με τη διαδοχή των πραγμάτων.
Είχαμε έναν καιρό και ένα ζαμάνι τις συνηθισμένες βροχές τις συνηθισμένες περιόδους τους, άνοιξη και φθινόπωρο συνήθως σε γενικό κανόνα, Υπήρχαν και σποραδικές βροχές και σε άλλες εποχές εκτός από τις συνηθισμένες. Και μάλιστα, εδώ στην πόλη μας, ήταν σε εποχές βροχοπτώσεων, φαινόμενο καθημερινό τις ορισμένες εποχές τους, κυρίως το φθινόπωρο. Ελεγαν μάλιστα, ότι είχε έλθει ένας συμπατριώτης μας Κωνσταντινοπολίτης – από την Ισταμπούλ όπως λέγεται τώρα επίσημα – και έμεινε είκοσι μέρες στη πόλη μας, κατά τις οποίες είχε κάθε μέρα βροχή. ( Νοέμβριος μήνας πρέπει να ήταν ). Κι όταν έγραψε από την Πόλη ένα γράμμα προς τους εδώ συγγενείς του μετά από μήνες, τους ρώτησε : « Τί γίνεται στη Δράμα, βρέχει ακόμα κάθε μέρα ; »
Οι βροχές αυτές που ακούμε – αλλά δεν βλέπουμε ακόμα – στις περιοχές της Βόρειας, της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής, της Ινδίας, του Μπανγκλαντές, της Κίνας και μερικών άλλων περιοχών, είναι πολύ σφοδρές. Τόσο πολύ, που προκαλούν τεράστιες διαβρώσεις του εδάφους όπου αυτό είναι μαλακό, και ακολουθούν κατακρημνίσεις των εδαφών αυτών.
Δεν είναι μονάχα οι έντονες βροχοπτώσεις που ακούμε να γίνονται σε διάφορα μέρη της υδρογείου. Είναι και η μεγάλη αύξηση των τυφώνων, των κυκλώνων, και γενικά των έντονων ατμοσφαιρικών φαινομένων, που σαν να σου λένε ότι η ατμόσφαιρα του πλανήτη έχει θυμώσει πολύ, έχει εκνευριστεί στο έπακρον και πάει να τρελλαθεί. Και σε μιά « τρελλή » ατμόσφαιρα, κανένας γιατρός της ατμόσφαιρας – όπως υπάρχουν οι Φυσικοί της ατμόσφαιρας – δεν μπορεί να βρεθεί.
Να το επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά κι ας γινόμαστε βαρετοί και πληκτικοί. Όλα αυτά, εμείς οι ίδιοι, οι πανέξυπνοι άνθρωποι, τα τέλεια πλάσματα που κατοικοεδρεύουν σ΄αυτόν τον πλανήτη, εμείς οι ανεπανάληπτοι τα προκαλούμε. Και όχι απλά τα έχουμε ως εδώ προκαλέσει, αλλά πολλά ακόμα και πολύ χειρότερα θα προκαλέσουμε. Όχι, δεν είμαστε πίθηκοι, δεν είμαστε βώδια, δεν είμαστε τίγρεις ούτε και ελέφαντες. ( που τίγρεις, ελέφαντες, λιοντάρια, κροκόδειλους και άλλα άγρια και φοβερά ζώα, τα έχουμε εξαφανίσει από προσώπου γής, δεν τα θέλαμε, τα εξοντώσαμε και ησυχάσαμε ).
Λοιπόν, το ξαναλέμε και πάλι. Το τρομερό αυτό – με τα δυό πόδια - πλάσμα, κατάφερε μέσα σε δυό αιώνες να καταστρέψει τον ίδιο τον πλανήτη αυτό, πάνω στον οποίο έτυχε να ζεί. Και πώς το κατάφερε αυτό το καταπληκτικό πράγμα που δεν μπορούσε να το καταφέρει πρωτύτερα μέσα σε πολλές χιλιάδες χρόνια ; Ε, δεν μπορείς να σταματήσεις έναν αποφασισμένο να κάνει αυτό που έχει αποφασίσει. Χωρίς να έχει υπολογίσει καθόλου τις συνέπειες της απόφασής του, το πόσο μπορούν να βλάψουν αυτά που θέλει να εφαρμόσει επάνω στο περιβάλλον του.
Και τώρα, θα επαναλάβουμε αυτά που είπαμε αυτά πάμπολλες φορές, θα τα ξαναπούμε και για μιά ακόμα φορά. Βρήκε ένα καταπληκτικό τρόπο ο άνθρωπος, να καταστρέψει ουσιαστικά τα πάντα. Και όταν λέμε " τα πάντα ", εννοούμε την γύρω από αυτόν ατμόσφαιρα, εκεί που αναπτύσσεται η ίδια η ζωή του, αλλά και η ζωή όλων των πλασμάτων που είχαν την ατυχία να συζούν μαζύ του μέσα στο ίδιο περιβάλλον.
Σκέφτηκε, σκέφτηκε το δίποδο αυτό ανοσιούργημα – η δόξα και το αίσχος του σύμπαντος κατά τον Πασκάλ - και τελικά το βρήκε. Βρήκε τον τρόπο που θα έφτιαχνε μιά εξελιγμένη κοινωνία, εφοδιασμένη με όλα τα καλούδια, τα τεχνικά που θα έκαμαν τη ζωή του εξαιρετικά ευχάριστη και ευδαίμονα. Και άρχισε να σκάβει. Να σκάβει τι ; Το χώμα για να φυτέψει διάφορα φυτικά πράγματα που θα τα εκμεταλλευόταν με διάφορους τρόπους, να τα τρώει, να ταϊζει τα τετράποδα που ήσαν εκεί δίπλα του ; Αυτό τον σκοπό είχε όταν άρχισε να σκάβει το έδαφος ;
Όχι, δυστυχώς όχι. Αλλού πήγαινε το μυαλό του, κι αυτό το « αλλού », ήταν οι τεχνικές που θα τον έκαμναν άνετο, πολύ άνετο απ΄ότι ήταν πρωτύτερα. Να βρεί τις πηγές ενέργειας που υποψιαζότανε ο άτιμος ότι ήσαν κρυμμένες μέσα στο χώμα και στα πολύ βαθειά του. Αραγε τον είχε πληροφορήσει κάποιος ότι εκεί μέσα θα εύρισκε κρυμμένους τους ενεργειακούς θησαυρούς ή μονάχος του το φαντάστηκε ;
Όπως και αν έχει το πράγμα, σιγά σιγά και με υπομονή , τα κατάφερε. Σκάβοντας λοιπόν στα ρηχά του εδάφους, βρήκε ένα πολύ μαύρο, κατάμαυρο και σκληρό πράγμα. Τι να είναι άραγε αυτό, σκέφτηκε ; Μήπως τρώγεται και θα πρέπει να το δοκιμάσουμε και να δούμε ; Όχι, δεν τρωγότανε, ήταν μάλιστα αηδιαστικό στη γεύση.
« Μπορεί να καίγεται », του είπε κάποιος από δίπλα του, μοιάζει πολύ στην εμφάνιση με το κάρβουνο που γίνεται όταν κόβουμε κομμάτια από δέντρα, τα αφήνουμε να φτιαχτούν και κατόπιν τα βάζουμε φωτιά ; ». Μπράβο, καλή ιδέα, δεν δοκιμάζουμε να δούμε αν ανάβει αυτό το μαύρο πράγμα ; Και το δοκιμάσανε και είδανε ότι καίγεται και ζεσταίνει πάρα πολύ.
Το επόμενο βήμα ήταν να το βάλει μέσα σε κάποια μεταλλικά κιβώτια και το ανάψει τον καιρό που έκαμνε κρύο, κάτι σαν τις κατοπινές θερμάστρες. Το έβαζε ακόμα να καίγεται και για άλλες χρήσεις, κι αυτό κράτησε πολύ καιρό. Και κάποτε – μετά από μεγάλο διάστημα - το έβαλε μέσα σε μιά μηχανή που κυλούσε πάνω σε σιδερένιες γραμμές. Αυτό ήταν. Από εκεί και ύστερα, το χρησιμοποίησε σε πλήθος από άλλες χρήσεις, το έβαλε και σε ένα είδος οχήματος που περπατούσε πάνω σε τέσσερις ρόδες μέσα στους δρόμους, για να καίγεται εκεί μέσα στο όχημα αυτό και να το κάμνει να κινείται.
Πολλούς αιώνες προτού ανακαλυφθεί το πετροκάρβουνο αυτό, είχαν παρατηρήσει στη Μέση Ανατολή κάποιο σκοτεινού χρώματος υγρό που έβγαινε μέσα από τη γή. Ένα είδος από αυτό το υγρό, ήταν η πισσάσφαλτος που αναφέρεται στην αρχαία Ιουδαία. Ηταν ένα προϊόν που έμοιαζε με το πετρέλαιο, και πραγματικά ήταν ένα πετρελαϊκό προϊόν. Και αυτό το προϊόν της γής, καιγότανε όταν του έβαζες φωτιά, δεν χρησιμοποιήθηκε όμως παρά μόνο σε περιορισμένες χρήσεις, όπως ας πούμε για φωτισμό
Και έτσι φτάσαμε αισίως στο έτος 1859, και τότε έγινε η πρώτη εξόρυξη πετρελαίου από τα βάθη της γής. Και από εκεί άρχισε να καταστρέφεται με αργά στην αρχή, γρηγορότερα κατόπιν και πολύ γρήγορα στη συνέχεια, η ατμόσφαιρα που περιβάλλει τη γή εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Και ότι δεν έπαθε η ατμόσφαιρα όλα αυτά τα χρόνια, τα έπαθε σε μόλις ένα διάστημα δυό μόνο αιώνων.
Το υγρό αυτό που ήταν θαμμένο μέσα στη γή από πεντακόσια περίπου εκατομμύρια χρόνια, έδωσε πάρα πολλές λύσεις στον άνθρωπο. Που όμως δεν ήξερε τίποτε από τα στραβά αυτού του υγρού τη στιγμή που αρχίζει να καίγεται και να κινεί μηχανές παντός τύπου. Που επίσης ζεσταίνει τους ανθρώπους τους κρύους μήνες του χειμώνα, μέσα σε θερμάστρες. Δεν ήξερε για τα οξείδια που παράγονται κατά την καύση του, δεν γνώριζε ότι καταστρέφει την ατμόσφαιρα, δεν γνώριζε τίποτε απολύτως,
Και με το έτσι και με το αλλοιώς, σιγά σιγά η ατμόσφαιρα πήρε την κάτω βόλτα. Και αφού την πήρε και οσο πήγαινε χαλούσε πιό γρήγορα – μιάς και τα μηχανήματα όσο πήγαινε και πλήθυναν πάρα πολύ – δεν άργησε και πολύ να φέρει και τα άσχημα αποτελέσματα που σήμερα μας δείχνει ο ουρανός. Με τις πρωτοφανείς για το μεγαλύτερο μέρος της υφηλίου ανωμαλίες, που όσο πηγαίνουν και πληθαίνουν. Και δεν είναι πολύ μακρυά ο καιρός, που θα δούμε πράγματα, που όχι μόνο θα μας κάνουν να απορούμε, αλλά που θα μας βάζουν σε έντονες ανησυχίες, ακόμα και σε πανικούς.
Αλλλά τότε θα είναι αργά, πολύ αργά. Και να αντιστρέψουμε την πορεία των πραγμάτων δεν θα μπορούμε καθόλου. Πήγαμε για μαλλί και θα βγούμε κουρεμένοι, ή όπως λέει ο λαός, ήθελές τα, έπαθές τα. Αλλά και κάτι που είναι ( ή δεν είναι ; ) περίεργο. Ολη αυτή την κατά στροφή, το ισχυρό φύλο την έκανε, το « ασθενές » δεν φαίνεται να ευθύνεται καθόλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου