Ο Λ Ο Τ Α Χ Ω Σ Γ Ι Α Τ Η Σ Α Χ Α Ρ Α
Kάπως αλλόκοτα συμπεριφέρεται αυτά τα τελευταία χρόνια ο καιρός, πράγματα που δεν τα ακούγαμε σχεδόν ποτέ, έχουν γίνει τώρα καθημερινότητα. Από τα παλιά χρόνια, γνωρίζαμε καταλεπτώς τα συμβαίνοντα σε λίγες περιοχές του κόσμου, ας πούμε στον κόλπο του Μεξικού και στη θάλασσα της Κίνας - αλλά και σε άλλες τροπικές ζώνες του πλανήτη, όπου τυφώνες ξεσπούσαν αρκετά συχνά, και τους δίνανε μάλιστα και διάφορα ονόματα. Που μέχρι πριν από λίγα χρόνια, τα ονόματα αυτά, ήσαν όλα θηλυκά, τα αρσενικά ήσαν εξαιρετικά σπάνια, λές και το θηλυκό γενικά – και στο άνθρώπινο γένος – είναι κακοποιό στοιχείο, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το εντελώς αντίθετο. Το αρσενικό είναι το όχι μονο κακό, όχι το πολύ κακό, αλλά το κάκκιστο πάντων.
Ακούγαμε και για κυκλώνες, που κι αυτοί ξεσπούσαν στις ίδιες περιοχές με τους τυφώνες, στον κόλπο δηλαδή του Μεξικού, στη θάλασσα της Κίνας και σε άλλες επίσης τροπικές περιοχές. Προσπάθησα να διακρίνω τις διαφορές ανάμεσα στους τυφώνες και τους κυκλώνες, και ομολογώ ότι δεν έβγαλα και σπουδαία συμπεράσματα. Το κύριο πάντως γεγονός με αυτά τα σφοδρά ατμοσφαιρικά φαινόμενα, είναι ότι χαρακτηρίζονται από σφοδρούς ανέμους με ταχύτητες από εκατό μέχρι και διακόσια χιλιόμετρα την ώρα, και ότι φερνουν καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις στο πέρασμά τους. Οσο για τους λεγόμενους αντικυκλώνες, αυτοί δεν είναι βροχεροί, ζήτημα περιστροφής των ανέμων φαίνεται ότι είναι, που δεν κουβαλάνε καθόλου βροχερά φαινόμενα, αλλά κουβαλάνε αρκετή υγρασία. Όλα πάντως αυτά τα φαινόμενα, και κυρίως αυτά που χαρακτηριζονται από έντονες βροχοπτώσεις, περιορίζονται μονάχα στις τροπικές περιοχές του πλανήτη.
Αυτά τα ξέραμε λοιπόν από τα παλιά χρόνια, τα έλεγαν στις ειδήσεις, ονοματίζοντας και τον τυφώνα ή τον κυκλώνα με όποιο όνομα τους ερχόταν στο τσερβέλο τους. Εκαμνε την εισβολή του εκεί στον κόλπο του Μεξικού – εκεί ήταν οι προτιμήσεις του κυρίως – περνούσε με αστραπιαία ταχύτητα ανάμεσα στα νησιά της Καραϊβικής, και ύστερα ξεθύμαινε, και γινόταν μιά απλή βροχή. Κι αυτού του είδους τα επεισόδια, ήσαν κάθε χρόνο, και ήσαν και δυό, τρεις και τέσσερις φορές το χρόνο. Τόσο συχνά, που δεν τα έδινε ο κόσμος και τόση σημασία, όταν ένα πράγμα το βλέπεις να γίνεται και να ξαναγίνεται συνέχεια, παύεις να του δίνεις και πολλή προσοχή.
Κάτι όμως φαίνεται ότι δεν πάει και τόσο καλά και στη δική μας ήπειρο, την Ευρώπη, που οι δυτικές ακτές της βρίσκονται στον Ατλαντικό ωκεανό. Εχουμε εδώ και δυό - τρία χρόνια, τεράστιες βροχοπτώσεις να πέφτουν συχνά στην κεντρική περιοχή της, βλέπουμε να ρίχνει ο ουρανός με το κανάτι το νερό πάνω στην Πολωνία και να πνίγονται στα βουνά από νερό, δεκάδες άνθρωποι Τι γίνεται λοιπόν ; Θα έχουμε κι εδώ τυφώνες και κυκλώνες άραγε ; Από την άλλη μεριά, βλέπουμε και κάτι αλλο που ίσως να σχετίζεται μ’ αυτά τα καιρικά φαινόμενα, Και νά ποιό είναι αυτό.
Ανεβαίνει το θερμόμετρο πολύ, χρόνο με το χρόνο, κι εκεί φαίνεται ότι πρέπει να αποδώσουμε και αυτές τις βροχερές επελάσεις που γίνονται και στην περιοχή μας. Ανεβαίνει πολύ η θερμοκρασία του πλανήτη, ανεβαίνει και εδώ στην Ευρώπη. Βλέπω στα δελτία των μετεωρολογικών ειδήσεων, ένα καταπληκτιοκό πράγμα που ούτε το φανταζόμασταν τις εποχές πριν από σαράντα ή περισσότερα χρόνια : Η παγερή τω καιρώ εκείνω Στοκχόλμη της Σουηδίας, που τότε είχε θερμοκρασίες τριανταπέντε βαθμούς κάτω από το μηδέν το χειμώνα, να μην παρουσιάζει ούτε τους δεκαπέντε, κι αυτό για κάποια διαστήματα.
Πολύ το ζέσταμα που κάναμε στην ατμόσφαιρα με τις διαλομηχανές μας, και που όσο πηγαίνει θα ζεσταίνεται όλο και περισσοτερο, και λοιπόν, τί μας περιμένει ; Το λένε οι σοφοί μετεωρολογοι και οι ειδικοί στη Φυσική της ατμόσφαιρας, με την οποία ασχολήθηκα λιγάκι και ο ίδιος. Μετά - λένε – από τριάντα χρόνια, το κλίμα της Σουηδίας θα είναι περίπου κλίμα των Βαλκανίων. Ενώ το Βαλκανικό κλίμα και ιδίως της Ελλάδας, θα είναι όμοιο σχεδόν με το κλίμα που έχει τώρα η βόρεια Σαχάρα.
Περνώντας πριν από λίγες δεκαετίες από τη Σπάρτη, που έχει πολύ μαλακό κλίμα, είδα τους κεντρικούς δρόμους γεμάτους με φοινικόδεντρα, με χουρμαδιές δηλαδή. Και την ίδια εποχή περίπου, είδαμε και εδώ στην παραλία της Καβάλας, να αναπτύσσονται πολλά ελαιόδεντρα, δείγμα του ότι οι χειμώνες που άλλοτε ήσαν βαρείς και θα « καίγανε » τα ελαιόδεντρα που τότε βέβαια δεν υπήρχαν, έχουν γίνει πολύ πιό μαλακοί.
Τί περιμένουμε να δούμε με την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας τα επόμενα τριάντα χρόνια ; Να γεμίζει η περιοχή μας με χουρμαδιές και με άλλα φυτά της βόρειας Σαχάρας ίσως. Αλλά δεν θα χρειαζόμαστε καμήλες για να πηγαίνουμε από όαση σε όαση, με τα τροχοφόρα και πάλι θα πηγαίνουμε. Με τα ίδια τροχοφόρα, που μαζύ με τις άλλες πολλές μηχανές και τα εργοστάσια, ανέβασαν πολύ τη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας, έτσι θα γίνουν όπως φαίνεται τα πράγματα. Μας τα έλεγαν πριν από καιρό και εξακολουθούν να μας τα λένε οι Φυσικοί τη; ατμό- σφαιρας. Αλλά δεν φαίνεται να ιδρώνει καθόλου τα αυτί μας γι αυτά που μας λένε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου