Μ Α Κ Ρ Ο Ζ Ω Ϊ Α Η Ο Λ Ι Γ Ο Ζ Ω Ϊ Α, Π ΟΙ Ο Α Π΄ Τ Α Δ Υ Ο ;
Ηταν ένας Ουκρανός επιστήμονας, ένας Βιολόγος, που έφυγε μιά μέρα από τη Ρωσία και πήγε στο Παρίσι. Πότε να έγινε αυτό, και ποιός ήταν αυτός ο τύπος. Που μάλιστα, πήρε μαζύ με ένα Γερμανοεβραίο χημικό, τον Πάουλ Ερλιχ, τον άνθρωπο που ανακάλυψε το πρώτο χημειοθεραπευτικό φάρμακο, το Σαλβαρσάν εναντίον της συφιλίδας, το Νομπέλ Ιατρικής το 1908 ; Λοιπόν, αυτά συνέβησαν αρχές του εικοστού αιώνα, και ο εν λόγω Ουκρανός, ήταν ο πολύ λίγο γνωστός Ηλίας Μέτσνικωφ. Τον θυμάται κανείς ; Πολύ λίγοι, ένα σωρό άνθρωποι παίρνουν βραβεία Νομπέλ κάθε χρόνο, πώς μπορούμε λοιπόν να τους θυμόμαστε όλους αυτούς ; Αλλωστε είναι γνωστό ότι λίγο κρατά η δόξα σ΄αυτόν τον κόσμο. Τί έλεγε το λατινικό ρητό ; S i c t r a n s i t g l o r i a m u n d i.
Εχω ασχοληθεί πριν από λίγα χρόνια μ΄αυτόν τον Ηλία τον Ουκρανό. Που έλεγε ότι το γιαούρτι είναι μιά τροφή που μπορεί να προσθέσει χρόνια στη ζωή ενός ανθρώπου. Προφανώς και ο ίδιος έτρωγε γιαούρτι, αλλά έζησε μονάχα εβδομήντα ένα χρόνια. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι σε παλιότερες εποχές, τον καιρό που τα μικρόβια αλώνιζαν ανεξέλεγκτα το περιβάλλον και προκαλούσαν ένα πλήθος από αγιάτρευτες αρρώστειες, τις μικροβιακές λοιμώξεις, ήταν πολύ δύσκολο να αποφύγει κανείς τη μόλυνση από αυτούς τους αόρατους δια γυμνού οφθαλμού μικροοργανισμούς. Ιδίως στο περιβάλλον των πόλεων, όπου πολύ συχνή ήταν η επαφή με μολυσμένα άτομα, από τα οποία έπαιρνες τη μόλυνση. Με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους να φτάσουν σε μεγάλες ηλικίες. Αυτή η ιστορία με τα μικρόβια, τις λοιμώξεις και τις μεγάλες συχνά επιδημίες, κράτησε μέχρι την εποχή των αντιβιοτικών, δηλάδή μέχρι πριν από εξήντα, πενήντα και σαράντα χρόνια.
Λοιπόν, ο Μέτσνικωφ αυτός, είχε κάνει πολλές παρατηρήσεις πάνω στα θηλαστικά, αλλά και πάνω και σε άλλα ζώα. Και κατέληξε στο συμπέρασμα ύστερα από πολύχρονες μελέτες, ότι ένας γενικός κανόνας υπάρχει σε όλα τα θηλαστικά - και μάλλον και σε άλλα ζωϊκά είδη, όπως τα ερπετά και τα πουλιά - που λέει ότι ένα ζωϊκό είδος, έχει προσδόκιμο ζωής εφτά φορές το χρόνο της τελικής ανάπτυξής του. Κανόνας που πρέπει να θεωρείται απαράβατος, έτσι λέει ο Μέτσνικωφ και φαίνεται να έχει δίκαιο.
Ένα απλό παράδειγμα. Ενας σκύλος που συμπληρώνει την ανάπτυξή του σε δυό χρόνια, κι από εκεί και πέρα παύει να μεγαλώνει, θα ζήσει εφτά φορές αυτό το χρονικό διάστημα, δηλαδή δεκατέσσερα χρόνια. Με την προϋπόθεση φυσικά, ότι δεν θα προσβληθεί εν τω μεταξύ από μιά ανίατη ασθένεια, πράγμα μάλλον σπάνιο για σκύλο. Με τον ίδιο τρόπο μπορείς να υπολογίσεις και το προσδόκιμο ζωής σε όλα ανεξαιρέτως τα ζωϊκά είδη, το εφτά φορές ο χρόνος ανάπτυξης, είναι γενικός κανόνας χωρίς μάλλον καμμιά εξαίρεση. Και φυσικά θα έπρεπε να ισχύει και για τον άνθρωπο, που είναι όπως ξέρουμε όλοι κι αυτός ένα « ζώο » θηλαστικό.
Αυτό λοιπόν με το οποίο θα ασχοληθούμε πάλι - τα είπαμε και σε άλλη περίπτωση - είναι το τί συμβαίνει με τον άνθρωπο, το κορυφαίο θηλαστικό που ζεί πάνω σ΄αυτόν τον πλανήτη. Ακολουθεί κι αυτός ετούτον το νόμο που ο Μέτσνικωφ διατύπωσε, και που δεν αμφισβητείται απ΄ότι ξέρω από κανεναν ανθρωπολόγο ή βιολόγο ; Ζεί κι αυτός τις εφτά φορές το χρόνο της ανάπτυξής του, όπως και τα άλλα θηλαστικά ;
Λοιπόν, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν μπορεί να φτάσει τα προβλεπόμενα από το νό-μο εκατόν είκοσιπέντε χρόνια, που βέβαια - όπως και στις περιπτώσεις των άλλων θηλαστικών - αποτελεί τον μέσο όρο. Και επειδή ο άνθρωπος συμπληρώνει την ανάπτυξή του σε δεκαοχτώ χρόνια πάνω κάτω, σημαίνει ότι θα πρέπει κάποτε να πηγαίνει στα εκατόν σαράντα, ή να μένει μονάχα στα φτωχά εκατό δέκα χρόνια. Θα έλεγε κανείς από πρώτη ματιά, ότι για τον άνθρωπο δεν ισχύει αυτός ο νόμος όπως δείχνει η πραγματικότητα, ότι απέχει πολύ από το να επαληθεύσει αυτόν τον νόμο.
Θα αναφέρώ όμως εδώ ορισμένα σημεία, για να μπούνε τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Αντίθετα από τα άλλα θηλαστικά, ο άνθρωπος παρουσιάζει πάρα πολλές διαφορές, όχι βέβαια από πλευράς βιολογικής, αλλά ψυχικής. Και το πρώτο που θα πώ, είναι μιά ερώτηση που θα υποβάλω, και που σχετίζεται με τις διαφορές ανάμεσα στα άλλα θηλαστικά και στον άνθρωπο. Και είναι η ερώτηση αυτή η εξής : Εχει κανένας μας δεί κανένα από τα άλλα θηλαστικά να εργάζεται ; Κι όταν λέω να εργάζεται, δεν εννοώ την εργασία που έκαμναν κάποτε τα ζώα των καλλιεργητών, τα βώδια, οι αγελάδες, τα μουλάρια, τα άλογα. Που έμπαιναν μεν στην εργασία, αλλά όχι με το καθημερινό άγχος και αγωνία του πώς θα πάει η δουλειά τους, αν θα πάει κάτι στραβά, αν θα βρέξει ή θα έχει ξηρασία και δεν θα πάει καλά η αγροτική καλλιέργεια, η σοδειά της χρονιάς.
Οχι, καρφί δεν τους καιγότανε για όλα αυτά. Το μόνο που έκαμναν, ήταν να τραβάνε το αλέτρι ή το κάρρο, να κάνουν χωρίς καμμιά στενοχώρια ή άγχος αυτό που ζητούσε ο ιδιοκτήτης τους και τίποτε άλλο. Να τελειώνουν κάποια ώρα μ΄αυτή την υποχρέωση που αγόγγυστα την κάμνανε, και να επιστρέφουν στο σταύλο τους, να φάνε και να πιούνε, αλλά όχι και νηστικά να κοιμηθούνμε κατά το λεγόμενο από τον Καραγκιόζη.
Τί κάμνει αντίθετα ο άνθρωπος αμέσως μόλις συμπληρώσει το έκτο έτος της ηλικίας του ; Σηκώνεται εκών άκων το πρωϊ με τη δροσούλα, και ενώ θέλει ακόμα να κοιμηθεί για κάμποση ώρα, να ετοιμάζεται με τα γνωστά πρωϊνά του, να παίρνει τα βιβλία του και τα τετράδιά του και να οδεύει προς το καθημερινό του μαρτύριο, το σχολείο. Δεν είναι μαρτύριο αυτό ; Σκεφτείτε πόση χαρά νοιώθουν τα παιδια, μόλις φτάσουν στο σχολειο τους και πληροφορηθούν ότι η δασκάλα τους είναι άρρωστη, και ότι δεν θα κάνουν σήμερα και ίσως και μερικές ακόμα μέρες μάθημα. Χαράς ευαγγέλια, όχι βέβαια επειδή υποφέρει η δασκάλα στο κρεββάτι της, αλλά επειδή απλά δεν θα έχουν - ας μην κρυβόμαστε πίσω απ΄το δάχτυλόμας - τη βαρειά αγγαρεία να κάνουν μάθημα.
Οι σπουδές αυτές κρατάνε πολλά χρόνια. Κάθε τόσο και λιγάκι, έρχεται περίοδος εξετάσεων, για τις οποίες απαιτείται πολλή μελέτη, και αγωνίες πολλές υπάρχουν με την αναμονή των αποτελεσμάτων. Πανεπιστήμια και μεταπτυχιακά και χρόνια μέσα σε δυσκολίες. Και τελικά, είσοδος στο επάγγελμα, που κι αυτό έχει τις διάφορες δυσκολίες του, να μαζέψουμε την πελατεία μας, να μην είναι δυσαρεστημένοι οι πελάτες και πολλά άλλα. Να χρωστάς και να αγωνίζεσαι να βρεις χρήματα να ξεπληρώσεις τα χρωστούμενα. Να σου χρωστάνε και να μην μπορείς να πάρεις πίσω τα οφειλόμενα από τους άλλους. Κι αν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι, η βαρυεστημάρα της υπαλληλικής δουλειάς, που είναι αληθινή « δουλεία ». Όλα αυτά είναι εντελώς άγνωστα στα υπόλοιπα θηλαστικά, έτσι δεν είναι ;
Τριανταπέντε ή σαράντα χρόνια, στα οποία πρέπει να ξυπνάς με το ζόρι στις έξι το πρωϊ ενώ θέλεις να κοιμηθεις καναδυό ώρες ακόμα. Οικονομικές υποχρεώσεις για διάφορες υποθέσεις, δάνεια που πρέπει να τακτοποιείς, πληρωμές σε τρίτους που δεν μπορείς να τις αναβάλεις. Τραπεζικές οφειλές που πρέπει να τακτοποιούνται έγκαιρα για να μην σου πάρουν το σπίτι και σε πετάξουν πυξ - λαξ στο δρόμο. Και που τους τελευταίους καιρούς στη χώρα μας - και μάλλλον και αλλού - έχουν περισσέψει και τυραννούν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων, και μεγάλη ψυχοσωματική φθορά τους προκαλούν.
Εχουν τίποτε απ΄αυτά,τα άλλα ζώα ; Το μόνο « ζώο » που τα έχει, είναι το δίποδο αυτό ζώο που όλη του τη ζωή τυραννιέται με πολλά και διάφορα προβλήματα που τα έχει καθημερινά. Και η οικονομική εφορία που σε ταλαιπωρεί με τις απαιτήσεις να πληρώνεις τους φόρους που σαν νομιμόφρων πολίτης έχεις προς το κράτος ; Εχουν τα ζώα ιστορίες με την εφορία, σας ρωτώ και περιμένω απάντηση.
Θλιβερά γεγονότα έρχονται συχνά ή αραιά να σε πιέσουν μέχρι ασφυξίας. Προσφιλή σου πρόσωπα που τα χάνεις απροσδόκητα. Αρρώστειες μακροχρόνιες ή και ανίατες, δικές σου ή των δικών σου ανθρώπων, που σε κάνουν να υποφέρεις για πολύ καιρό. Εχουν τα άλλα θηλαστικά τέτοιου είδους στενοχώριες ; Απάντηση ζητώ αλλά δεν θα βρώ βέβαια.
Μπορείς ύστερα από τα τόσα που βασανίζουν την καθημερινότητα να τραβήξεις στα εκατόν εικοσιπέντε χρόνια ; Αντε να πούμε τα εκατόν δέκα ; Μα και τα εκατό δύσκολα πολύ είναι να τα φτάσεις, κάποτε ούτε τα ογδόντα. Πολλοί μένουν στα εβδομήντα και στα εξήντα, και κάποιοι και πιό κάτω. Λοιπόν, τί μπορούμε να κάνουμε ώστενα περισσέψουμε όσο γίνεται τα χρόνια μας, έστω κι αν δεν μπορούμε να εκπληρώσουμε το νόμο του Ηλία Μέτσνικωφ ;
Μπορούμε κάτι να κάνουμε. Αλλά για να γίνει αυτό, χρειάζονται πολλές προϋποθέσεις. Που άλλες από αυτές μας είναι γνωστές, αλλά δεν μπορούμε να τις πραγματοποιήσουμε, να τις ακολουθήσουμε. Και άλλες που ίσως δεν τις ξέρουμε και θα πρέπει να τις μάθουμε με κάποιο τρόπο,. Κι αφού τις μάθουμε, να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε όσα από τα απαιτούμενα μπορέσουμε. Οσα είναι μέσα στις δυνατότητες και στη θέλησή μας. Αν βέβαια έχουμε τη θέληση που απαιτείται για να καταφέρουμε κάποια πράγματα, που νομίζω ότι μάλλον δεν την έχουμε και τόσο πολύ.
Και τώρα θα κάνω μια προσπάθεια να κωδικοποιήσω υπό μορφή κάτι σαν νόμου, κάποιες προϋποθέσεις που νομίζω ότι χρειαζόμαστε για να πλησιάσουμε - όχι να επαληθεύσουμε εντελώς - το νόμο του Μέτσνικωφ. Θα παραθέσω όσα μπορώ να ξέρω από αυτά που σε κοινή γνώση είναι, αλλά και από βιβλιογραφικά δεδομένα και επιστημονικές παρατηρήσεις που έτυχε να έχω μελετήσει. Και θα έχουν τη μορφή όπως είπα, μορφή νόμων που θα πρέπει να τηρούμε, νόμων που κάποτε θα χωρίζονται και σε παραγράφους. Ετσι, χάριν αστείου βέβαια.
Λοιπόν, Νόμος υπ΄αριθμόν 1 : Προσέχετε - και μαζύ σας και εγώ ο ίδιος - το τί λέει το Ντι - Εν - Έϊ σας. Μπά, και πώς θα ξέρουμε το τί λέει αυτός ο κληρονομικός κώδικάς μας, μήπως θα πρέπει να πάμε και να δώσουμε δείγμα αίματος στο αρμόδιο εργαστήριο να το εξετάσει και να μας δώσει λεπτομερή αναφορά για το ποιές ασθένειες μας απειλούν ; Οχι βέβαια, αυτό δεν είναι καθόλου πρακτικό. Βέβαια, μετά από λίγα ίσως χρόνια, κι αυτό θα είναι κατορθωτό, ο καθένας θα μπορεί να πηγαίνει σε μιά τέτοια διαδικασία, μπορεί τώρα να είναι αυτό για λίγες μόνο περιπτώσεις που αφορούν νόμους και αστυνομίες, τότε όμως θα είναι προσιτή η μέθοδος για πολλούς ή και για όλους.
Επί του παρόντος, αλλοιώς θα γίνει αυτή η έρευνα της κληρονομικότητας. Θα ψάξουμε και θα προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε από τί έπασχαν οι παπούδες και οι γιαγιάδες μας κι από τις δυό πλευρές της καταγωγής μας. Δύσκολο πράγμα, μπάς μπελά, καρά μπελά που λένε και οι εξ ανατολών φίλοι μας. « Μεγάλος μπελάς, μαύρος μπελάς ». Δύσκολο βέβαια, αλλά ανάγκα και θεοί πείθονται, κι εμείς που δεν είμαστε βέβαια θεοί, θα αναγκαστούμε να το κάνουμε αυτό, ανάγκα γαρ. Και όχι μόνο οι παπούδες και οι γονείς μας, αλλά και οι στενοί πλάγιοι συγγενείς. Και τί θα μάθουμε απ΄αυτά ; Πολλά και διάφορα, κι όταν θα ξέρουμε ποιές ήσαν οι παθήσεις όλων αυτών των συγγενών μας, θα ξέρουμε και το τί μπορεί ενδεχομένως να περιμένει και εμάς τους ίδιους. Και ανάλογα μέτρα θα πρέπει να παίρνουμε για την καθεμιά περίπτωση.
Νόμος υπ΄αριθμόν 2 : Aποφεύγουμε όπως ο διάβολος το θυμίαμα το κάπνισμα. Ο καπνός είναι καλός σαν καλλιέργεια για τους καπνοπαραγωγούς, τους καπνέμπορους, τους εργοστασιάρχες που κάμνουν τα τσιγάρα, τους εργαζόμενους στα εργοστάσια σιγαρέττων και τους περιπτεριούχους. Οχι όμως για μας. Μπορούμε να έχουμε ένα πακέτο τσιγάρα στην τσέπη μας, αλλά μόνο για να τα προσφέρουμε σε έναν καπνιστή που έχει ξεμείνει από τσιγάρα, οχι για να τα καπνίσουμε εμείς οι ίδιοι.
Νόμος υπ΄αριθμ. 3 : Πίνουμε οινοπνευματώδη ποτά, αλλά προσοχή, μόνο ελαφρά σε οινόπνευμα και όχι σε μεγάλη ποσότητα. Μπορεί το κρασί να είναι ωφέλιμο σε πολλά πράγματα, όχι όμως όταν το κατεβάζουμε με τη σέσουλα. Επίσης, όχι ουϊσκι, βότκα, μπόμπες, κονιάκ, ρούμι, τεκίλα και άλλα παρόμοια δυνατά ποτά. Το ίδιο ισχύει προφανώς και με οποιαδήποτε ουσία που μπορεί να κάνει μεγάλη βλάβη, χασίς, κοκαϊνη, ηρωϊνη και τα παρόμοια. Τί μπορεί να μας προκύψει με τη μεγάλη κατανάλωση ισχυρών οινοπνευματωδών ποτών σε κάποιο μάκρος χρόνου ; Μάλλον μιά κίρρωση του ήπατος, ανίατη πάθηση που τίποτε δεν μπορείς να κάνεις για να απαλλαγγείς απ΄αυτήν, στον αγύριστο θα σε στείλει και θα με στείλει μιά μέρα χωρίς άλλο.
Νόμος υπ΄αριθμό 4 : Αποφυγή πάση θυσία του επαγγελματικού χαρτοπαιγνίου. Το βαρύ άγχος που προκαλείται με την πράσινη τσόχα είναι καταστρεπτικό, τσακίζει το νευρικό σύστημα και γνωστό είναι ότι οι επαγγελματίες χαρτοπαίκτες ζούνε πολύ λιγότερο από όσο θα έπρεπε, αυτό δείχνουν όλες οι μελέτες που εχουν γίνει.- Παράγραφος Β. : Επίσης μακρυά από ρουλέττες, μακρυά από μανιώδες παιξιμο σε λαχεία, αμοιβαία στοιχήματα, τζόκερ και τα σχετικά. Όλα αυτά μπορεί να παίζονται χωρίς πάθος και καθαρά ερασιτεχνικά, όχι με αγωνία για το αποτέλεσμα. Οπότε δεν είναι σε θέση να επιφέρουν καμμιά δυσάρεστη επίπτωση πάνω στην υγεία.
Νόμος υπ΄αριθμό 5 : Αποφεύγουμε ότι μπορεί να προκαλεί άγχος. Οτιδήποτε, ακόμα και το εργασιακό άγχος, όλα με ηρεμία δεν θα χαλάσει ο κόσμος αν κάπου οι δουλειές μας σκοντάφτουν σε κάποιο εμπόδιο που μπορεί να ξεπεραστεί με λίγη ψυχραιμία. Αγχος για τα οικονομικα μας, απαράδεκτο βέβαια, καθως δεν αξίζει ο κόπος να στεναχωριόμαστε αν πέφτουν τα εισοδήματά μας για κάποιο μικρό ή μεγάλο διάστημα, υγεία να υπάρχει και τα άλλα δεν έχουν και τόση σημασία όση τα δίνουμε. Καλό είναι να έχουμε σταθερα εισοδήματα, αλλά δεν θα χαλάσει ο κόσμος αν κάποια περίοδο δεν πάνε καλά αυτά, υπομονή χρειαζεται για να ξεπεοαστεί η κατάσταση και να μην μας προκαλεί αγωνία
Νόμος υπ΄αριθμό 6 : Μη αρπάζεστε με το παραμικρό με άλλους άνθρωπους, με ασήμαντες και ίσως και κάπως σημαντικές αιτίες. Κανένα όφελος δεν θα έχετε από αυτά τα ξεσπάσματα του θυμού, και αντίθετα σημαντική θα είναι η βλάβη από την απότομη αύξηση της αδρεναλίνης που θα αναστατώσει ολόκληρο τον οργανισμό. Θα ανέβει η αρτηριακή πίεση και αυτό δεν είναι και τόσο καλό πράγμα, έτσι δεν είναι ; Κι αυτό εντελώς επί ματαίω. Ηρεμία λοιπόν και όχι βίαιες αντιδράσεις. Παράγραφος Β. Μην « τρώτε » τον εαυτό σας για ασήμαντα ζητήματα, μην χολοσκάτε για πράγματα μηδαμινής αξίας, αυτά άλλωστε είναι που μας τυραννάνε καθημερινά.
Νόμος υπ΄αριθμό 7 : Μην τριγυρνάτε ολημερίς και ολονυχτίς καθισμένοι στο βολάν του αμαξιού σας. Μικρή χρήση του αυτοκινήτου είναι χρήσιμη για τις απαραίτητες μετακινήσεις σας. Μην μπαίνετε στον αραμπά σας έτσι για να κάνετε μια μικρή διαδρομή που μπορεί να γίνει με τα πόδια.
Νόμος υπ΄αριθμoν 8 : Πέντε χιλιόμετρα την ημέρα βάδην και με σχετικά αρκετή ταχύτητα, είναι εξαιρετικά ωφέλιμα. Το μεγάλο πλήθος των πολύ ηλικιωμένων, είναι αυτό που κάνει χρήση των κάτω άκρων του καθημερινά, όσο βέβαια ο καιρός είναι κατάλληλος και το επιτρέπει. Δεν θα βγούμε για μιά τέτοια απασχόληση όταν βρέχει ή όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι πολύ χαμηλή, ειδικά στις κάπως μεγάλες ηλικίες. Παράγραφος Β. Απόφεύγετε την καθιστική ζωή, την πολυθρόνα με το χειριστήριο της τηλεόρασης στο χέρι και τιποτε άλλο. Δεν κάνει καθόλου καλό αυτή η απασχόληση. Όλα εν μέτρω, και η τηλεόραση δεν εξαιρείται απ΄αυτό τον κανόνα.
Νόμος υπ΄αριθμό 9 : Κάνετε συχνά τα γνωστά « τσεκάπια » στα βιοχημικά εργαστήρια. Πλήθος μέγα από ανθρώπους, αγνοεί εντελώς ότι είναι διαβητικοί ή έχουν προδιαθεση για κάτι σημαντικό. Αν έχετε περάσει το πεντηκοστό έτος της ηλικίας σας, πηγαίνετε στον γαστρεντερολόγο σας κάθε δυό ή τρία χρόνια. Υπάρχει κάτι ύπουλο που μπορεί να σας προκύψει στο παχύ έντερο και προσοχή λοιπόν. Παράγραφος Β. Προσέχετε και το βάρος σας. Δεν πρέπει να ξεπερνά πολύ το κανονικό βάρος που λέει ο κανονισμός, βάσει της σωματικής; κατασκευής σας. Η παχυσαρκία προδιαθέτει σε σοβαρότατες παθήσεις του αγγειακού συστήματος και δεν θα αφήσετε το βάρος να πάρει την ανηφόρα. Λίγο « κράτει » στο θέμα του φαγητού δεν είναι και τόσο δύσκολο, ο καθένας μπορεί να περιορίσει έστω και ως έναν βαθμό την κατανάλωση της καθημερινής τροφής του.
Νόμος υπ΄αριθμό 10 : Αν είστε άνδρας και έχετε περάσει τα πενήντα, να πηγαίνετε από καιρό σε καιρό στον ουρολόγο σας. Προτιμώτερο να μείνετε « απροστάτευτος », παρά να έχετε τίποτε δυσάρεστο με τον προστάτη σας. Αν είστε γυναίκα, τακτική επίσκεψη στον γυναικολόγο σας, που θα σας πεί ποιά πράγματα πρέπει να ψάχνετε για τίποτε κρυμμένες και ύποπτες ιστορίες που πρέπει να τις ανακαλύψετε πριν δημιουργήσουν πρόβλημα. Το προλαμβάνει κρείττον του θεραπεύειν, αυτό είχε πεί ο πατέρας της ιατρικής από την Κώ, ο Ιπποκράτης, και ήξερε καλά τί ελεγε.
Όλα αυτά είναι ικανά να σας δώσουν και να μου δώσουν αρκετά χρόνια παραπάνω από τα συνηθισμένα. Βέβαια, υπάρχουν και πολύ κακά πράγματα που κάποτε δυστυχώς μας συμβαίνουν σ΄αυτή τη ζωή. Αυτά δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε εντελώς, και γι αυτά δεν υπάρχει τίποτε που να μας προφυλάσσει. Είναι μέσα στιςπιθανότητες.
Είπαμε για τους νόμους που μας δίνουν τη δυνατότητα να πάμε αρκετά χρόνια παραπέρα, να μας δώσουν κάποια μέτρια ή μεγάλη διάρκεια ζωής, μιά μακροζωϊα. Αν τώρα θέλει κάποιος να ζήσει λίγα χρόνια και καλά, επιδιώκοντας αυτό που έλεγε το αρχοντορεμπέτικο της δεκαετίας του 1950 το :
« M ι ά ζ ω ή τ η ν έ χ ο υ μ ε,
κ ι αν δ ε ν τ η ν γ λ ε ν τ ή σ ο υ μ ε,
τ ί θ α κ α τ α λ ά β ο υ μ ε ;
τ ί θ α κ α ζ α ν τ ί σ ο υ μ ε ; »
Λίγα χρόνια δηλαδή και καλά, αν αυτό έχει κατά νούν, δεν έχει παρά να κάνει τα ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λένε οι δέκα αυτοί νόμοι, αυτό το είδος του δεκάλογου, που βέβαια δεν έχει καμμιά σχέση με τις Δέκα Εντολές του Σινά.
Εδώ να σημειωθεί, ότι άνθρωποι που είναι σχετικά απαθείς προς τα πράγματα που τους συμβαίνουν και προς τις αναποδιές που τους έρχονται, έχουν ζήσει πολλά χρόνια. Να αναφερθούν τα πολλά χρόνια - πάνω από εκατόν τριάντα - μιάς φυλής που ζούσε πριν από έναν αιώνα στον Καύκασο, τα εκατόν εξήντα οκτώ χρόνια του Περέϊρα από το Περού, και τα πρόσφατα εκατόν εικοσιτρία χρόνια της Γαλλίδας της εποχής μας. Και ακόμα, και τους πολλούς πάνω από τα εκατό χρόνια και παραπάνω, που τους βλέπουμε συχνά, και που εν μέρει επαληθεύουν τον νόμο του Μέτσνικωφ.
Κατά έναν όχι και τόσο ακριβή υπολογισμό που όμως προσεγγίζει κάπως την πραγματικότητα, υπάρχουν κάποιοι συντελεστές που ορίζουν το πόσα χρόνια « κόβουν » οι παράγοντες ολιγοζωϊας που αναφέρθηκαν πιό πάνω. Θα μπορούσαμε να τους συνοψίσουμε κάπως έτσι : Το κάπνισμα ελαττώνει το προσδόκιμο ζωής κατά πέντε μέχρι είκοσι χρόνια, ανάλογα βέβαια προς τον αριθμό των ημερησίως καταναλισκόμενων τσιγάρων και άλλων αστάθμητων παραγόντων. Το επαγγελματικό χαρτοπαίγνιο από δέκα μέχρι τριάντα χρόνια, τόσο πολλά. Το άγχος, από δέκα μέχρι είκοσι χρόνια, ανάλογα βέβαια με το πόσο είναι μεγάλο. Το καθησιό από πέντε μέχρι δεκαπέντε χρόνια. Ο αλκοολισμός από δέκα μέχρι τριάντα χρόνια.
Φυσικά, δεν μπορεί να τα έχει όλα μαζύ ο ίδιος άνθρωπος, ένα ή δυό μαζύ κάνουν αρκετή σούμα. Αν είναι τρία μαζύ, η σούμα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, και με τα πολύ σπάνια τέσσερα μαζύ, άστα να πάνε στο καλό. Εννοείται ότι όλα αυτά αφαιρούνται από ένα νούμερο αρκετά μεγάλο, τα εκατό χρόνια. Και κατεβάζουν ανάλογα το προσδόκιμο της ζωής όταν κάνεις την άθροιση. Ας μετρήσουμε λοιπόν και θα βγάλουμε ένα - κατά αδρή προσέγγιση βέβαια - συμπέρασμα.
Αυτά εν ολίγοις για το ζήτημα αυτό. Από συμπεράσματα που δεν είναι δικά μου, αλλοι περισσότερο ειδήμονες, πολύ πιο μελετημένοι πάνω στο θέμα αυτό τα έχουν πεί. Και φρόνιμο είναι να ακολουθούμε τις συστάσεις τους, ζημιά δεν θα κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου