Π Ο Υ Ν Α Β Ρ Ω, Τ Α Ε Υ Ρ Ω ;
Δεν είναι καθόλου ευοίωνες οι προβλέψεις για την οικονομία για τα προσεχή τρία χρόνια τουλάχιστον. Αν το πρώτο κραχ υποχώρησε μέσα σε εφτά χρόνια, αυτό το δεύτερο δεν περιμένουν να διαρκέσει πάνω από τα τρία χρόνια που είπαμε, κι αυτό επειδή τα παθήματα γίνονται μαθήματα. Υπάρχει όμως μιά διάκριση ως προς το χρόνο οικονομικής ανάκαμψης, κι αυτή η διάκριση είναι σχετική με το πόσο θα κάνει να επανέλθει η κατάσταση για την κάθε χώρα ξε-χωριστά. Καθώς, άλλη οικονομική δύναμη έχει μιά χώρα, και άλλη η άλλη. Οι δυνατές οικονομίες, είναι φυσικό ότι θα απαλλαγούν από τις δυσκολίες σε μικρότερο χρόνο απ΄ότι οι οικονομικά αδύναμες. Κι ανάμεσα στις οικονομικά αδύναμες, μια από τις πρώτες θέσεις διεκδικεί – κι αυτό το ξέρουν και το ομολογούν όλοι – η αδύναμη στην οικονομία χώρα μας.
Ένα πλήθος από μεταρρυθμίσεις έχουν εξαγγελθεί από τηνκυβέρνηση της χώρας, και αμέσως σχεδόν θα μπούν σε εφαρμογή. Δύσκολα πράγματα για μια χώρα, που γεωγραφικά μεν ανήκει στην Ευρώπη – άλλωστε αυτή έδωσε το όνομα στην ήπειρο αυτή – πράγματα που την κρατάνε όμως έξω από την Ευρώπη τη σημερινή. Ηταν η γενέτειρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, σήμερα όμως δεν είναι καθόλου ευρωπαϊκή χώρα. Κατά τον ίδιο τρόπο που οι χώρες της Μέσης Ανατολής ήσαν οι περιοχές που δημιούργησαν τον πολιτισμό, τα γράμματα, τη λογοτεχνία, την ποίηση, αλλά σήμερα βρίσκονται πολύ πίσω από εκείνα που δημιουργήσανε οι περιοχές αυτές. Και χαμηλό πολιτισμό έχουν, και πίσω πολύ στα άλλα πράγματα που εκεί γεννήθηκαν, πέρασαν μέσω της Ελλάδας στον υπόλοιπό κόσμο, αλλά οι γενέτειρες χώρες τους – περιοχή της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου - τα στερούνται τώρα.
Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που επαγγέλθηκαν λοιπόν, πάνε να κάνουν τη χώρα μας κάπως σαν ευρωπαίκή, χωρίς να είμαστε και πολύ βέβαιοι ότι θα τα καταφέρουν. Η πιθανή αίτία της αποτυχίας αυτής, δεν είναι θα οφείλεται σε τίποτε άλλο, παρά μόνο στον χαρακτήρα που διαπλάστηκε στους συμπατριώτες μας τους πολλούς αιώνες της υποταγής σε « πολιτισμούς » που δεν ήσαν καθόλου πολιτισμοί, και που διαφθείρανε τελείως τον κάπως χαλασμένο από τα αρχάια χρόνια χαρακτήρα τους. Διαβόητη σε όλη την αληθινή Ευρώπη, είναι η διαφθορά, η απάτη, το αλισβερίσι, το φακελλάκι και διάφορα άλλα, ήκιστα κοσμητικά που χαρακτηρίζουν την κατά τα άλλα ηρωϊκή και ιστορική φυλή των Ελλήνων.
Όπως είχε γίνει και στο πρώτο κράχ του εικοσιεννιά, έτσι και τώρα αναμένεται να έλθει μεγάλης έκτασης ανεργία. Να θυμηθούμε οτι στο πρώτο κραχ, η ανεργία στις Πολιτείες, είχε φτάσει στο ποσοστό ρεκόρ των σαράντα τοις εκατό. Όχι βέβαια ότι αυτό το ποσοστό μπορεί να επαναληφθεί και σ αυτή την περίπτωση, αλλά πάντως ένα μεγάλο νούμερο, κάπου στο εικοσιπέντε τοις εκατό, μπορεί να παρουσιαστεί στη χώρα μας και σε άλλες χώρες επίσης.
Σε μια τέτοια περίπτωση, να σου που βρίσκομαι να είμαι άνεργος – πρόκειται για μια εντελώς υποθετική ιστορία βέβαια, ας το δηλώσουμε αυτό αν και δεν χρειάζεται καθόλου – και ψάχνω να βρώ μια δουλειά, οποιαδήποτε δουλειά. Ψάχνω, ψάχνω, αλλά τίποτε, μ η δ έ ν ε ι ς τ ο π η λ ί κ ι ο ν. Και τι πρέπει να κάνω λοιπόν ; Κάθομαι και σκέφτομαι εντατικά, αλλά λύση δεν βρίσκεται καμμιά. Όμως, κάτι πρέπει να κάνω, πεινάω και κάτι πρέπει να βρώ, ανάγκα και θεοί πείθονται και βέβαια, θεός δεν είμαι καθόλου. Και εξετάζω διάφορες υποθετικές λύσεις.
Η πρώτη ιδέα που μου έρχεται στο νού μετά από πολλή σκέψη, είναι να κλέψω. Μάλιστα, να επιδιώξω να αποσπάσω κάτι δια της μεθόδου της κλοπής, μιάς μέθόδου που από αρχαιοτάτων χρόνων την χρησιμοποιούν όταν τα πράγματα φτάνουν σε αδιέξοδο. Και μένει να αποφασί-σω τί θα κανω και με ποιόν τρόπο θα το καταφέρω αυτό.
Λοιπόν, είναι ώρα πρωϊνή, και βρίσκομαι έξω από ένα υποκατάστημα μιάς τράπεζας. ( Εννοείται ότι η ιστορία αυτή γίνεται σε μια άλλη πόλη, όχι στη δική μου, όπου πολλοί συμπολίτες μου μπορεί να βρίσκονται εκεί κοντά και να με αναγνωρίσουν. Και θα με καταδώσουν όταν γίνει κατόπιν έρευνα ). Βλέπω να βγαίνουν από την τράπεζα άνθρωποι, που κάποια δουλειά θα είχαν στην τράπεζα. Και κάποια στιγμή, βλέπω και μια ηλικιωμένη κυρία να βγαίνει από την εξώπορτα της τράπεζας. Αυτήν θα βάλω στόχο, κάτι λέω θα έχει εισπράξει από την τράπεζα, θα το ρισκάρω το πράγμα.
Βγαίνει λοιπόν η κυρία από την τράπεζα, και τότε ορμώ με την ταχύτητα του ήχου επάνω της και αρπάζω την τσάντα που κρατά στη μασχάλη της. Και πριν προλάβει να βγάλει άχνα, το βάζω στα πόδια και εξαφανίζομαι στην πρώτη πάροδο που από τα πριν έχω σταμπάρει. Από εδώ και πέρα, βαδίζω ήρεμα προς όποια κατεύθυνση θέλω, και αφού φτάνω σε κάποιο σημείο, μακρυά από την περιοχή της κλοπής, ανοίγω την τσάντα για να δώ ποιά είναι η λεία που αποκόμισα με την έφοδο που έκανα με τόση επιτυχία. Και βλέπω ότι κάποιο σημαντικό ποσό βρίσκεται μέσα στην τσάντα, που την αδειάζω, βάζω τα κλοπιμαία στην τσέπη μου, και σε πρώτη ευκαιρία, πετώ την τσάντα μέσα σε έναν κάδο σκουπιδιών. Εννοείται, ότι όλη αυτή την επιχείρηση την έκανα με χέρια γαντοφορεμένα, δεν είμαι δα και κανένα κορόίδο να αφήσω ίχνη σε κάποια περίπτωση που θα βρεθεί η τσάντα από του; συλλέκτες απορριμμάτων του Δήμου.
Αυτή είναι η πρώτη σκέψη που κάμνω για να εξοικονομήσω τα πρώτα χρήματα που χρειάζομαι. Και φυσικά, θα επαναλάβω σε δεύτερη απόπειρα την επιχείρηση αυτή, μόλις δώ ότι λιγοστεύουν τα αποθέματα των « κερδών » από την πρώτη επιχείρηση. Αλλά πρέπει να σκεφτώ και άλλες λύσεις για απόχτηση άνευ σπουδαίου κόπου, χρημάτων που θα βοηθήσουν να ξεπεραστεί το πρόβλημα της έλλειψης εργασίας, με την ανεργία που έχει προκύψει με την οικονομική κρίση της εποχής μας.
Ό δεύτερος τρόπος παράνομης απόκτησης χρημάτων, είναι η ληστεία. Η οποία γίνεται ως γνωστόν με εισβολή σε ένα κατάστημα ή σε μιά τράπεζα, και με την απειλή όπλου, μαχαιριού ή οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου με το οποίο μπορείς να απειλήσεις τον άλλο, να απαιτήσεις να σου δώσει ότι περιέχει το ταμείο ή το συρτάρι του μαγαζιού. Τι χρειάζεται για να κάνω μιά τέτοιου είδους ενέργεια ; Θράσος, αυτό είναι το πρώτο όπλο που πρέπει να διαθέτω, το πραγματικό όπλο πάλι μπορεί να είναι όπως είπαμε, το πιστόλι – έστω και ψεύτικο – ή το μαχαίρι ή ένα ρόπαλο αν δεν βρίσκω άλλο όπλο. Αυτή είναι μια άλλη μέθοδος που σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω για να εξοικονομήσω τα φράγκα που μου χρειάζονται.
Μπαίνω λοιπόν σε ένα μαγαζί – αυτό είναι πιό εύκολο από το να εισβάλω σε τράπεζα – και προτείνοντας ένα ψεύτικο όπλο, απαιτώ από τον μαγαζάτορα να αδειάσει το ταμείο του μαγαζιού και να μου παραδώσει το περιεχόμενό του. Το πράγμα γίνεται πολύ εύκολα, γιατί να φέρει αντίσταση ο άνθρωπος για λίγα εκατοστάρικα Ευρώ που θα δώσει σε έναν που τα έχει απόλυτη ανάγκη ;
Αυτές είναι οι πιο εύκολες και προσιτές λύσεις για να εξοικονομήσω τα κάποια Ευρώ που μου χρειάζονται σε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση στην οποία με έφερε η ανεργία, ένας πολύ κακός σύμβουλος. Υπάρχει όμως και μια τρίτη μέθοδος, κι αυτή είναι η διάρρηξη ενός διαμερίσματος και η κλοπή όσων χρημάτων μπορώ να βρώ, εν απουσία βέβαια των ενοίκων.
Η λύση αυτή πρέπει να απορριφθεί αμέσως, εδώ χρειάζονται ειδικές γνώσεις διαρρηκτικές που δεν τις κατέχω και ούτε μπορώ να τις μάθω. Είναι τα διαρρηκτικά εργαλεία, τα αντικλείδια και τα άλλα συναφή που δεν μου είναι καθόλου εύκολο να χρησιμοποιήσω. Ετσι, θα είμαι υποχρεωμένος να καταφύγω στις πρώτες δύο λύσεις, της αρπαγής και της ληστείας. Θα σκεφτώ καλά και θα αποφασίσω ποιά από αυτές τις δυό θα χρησιμοποιήσω, μάλλον όμως και τις δυό, ανάλογα με τις συνθήκες και τις ευκαιρίες. Και το πρόβλημα έχει λυθεί.
Όλα αυτά που αναφέρθηκαν σχετικά με αρπαγές και ληστείες που θα γίνουν όταν θα αυξηθεί πολύ η ανεργία, είναι όπως αναφέρθηκε στην αρχή, πάνω σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο. Δεν πρόκειται να κάνω τίποτε από αυτά που εκτενώς ανέφερα, υποθετικά τοποθέτησα το ζήτημα. Και ιδού το γιατί δεν πρόκειται να τα κάνω αυτά που περιέγραψα.
Η μεν ανεργία θα ανέβει πολύ, για το ζήτημα αυτό δεν χωρά καμμιά αμφιβολία. Συμβαίνει όμως ότι δεν θα βρίσκομαι σε μια τέτοια θέση που να χρειάζομαι καθόλου να προβώ σε τέτοιες πράξεις, που άλλοι όμως άλλο και θα τις κάνουν.Ο λόγος είναι ότι είμαί υψηλόμισθο στέλεχος τράπεζας – όχι βέβαια G o l d e n b o y – και επομένως όλα όσα περιγράφηκαν, είναι πάνω σε ένα τελείως υποθετικό επίπεδο.
Πάντως, το ότι θα αυξηθούν τέτοιου είδους κρούσματα που ήδη υπάρχουν με μικρότερο ποσοστό ανεργίας, είναι μάλλον βέβαιο. Λοιπόν, θα πρέπει να περιμένουμε αυτής της φύσεως τα φαινόμενα και να παίρνουμε τις αναγκαίες προφυλάξεις. Ολη λοιπόν η ιστορία έχει απλά διδακτικό χαρακτήρα για τα γεγονότα που αναμένονται, τίποτε άλλο. Όμως, θα πρέπει να περιμένουμε με την μεγάλη αύξηση της ανεργίας που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έλθει, ότι αληθινά - και όχι με το θεωρητικό παράδειγμα που ανέφερα – θα προκύψει μεγάλη αύξηση της λεγόμενης « χαμηλής » εγκληματικότητας, δηλαδή των κλοπών τύπου αρπαγής τσαντών και άλλων πραγμάτων, ληστειών καταστημάτων, περιπτέρων, που πολύ πριν από την έλευση του « κραχ » - εδώ και αρκετά χρόνια δηλαδή – έχει πάρει την ανιούσα, και φυσικά με την αύξηση της ανεργίας θα πάει πολύ πιό ψηλά. Και αυτό είναι απόλυτα φυσικό εδώ που τα λέμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου