Μ Α Σ Π Η Ρ Α Ν Ε Τ Ο Ρ Ε Κ Ο Ρ
Δεν ξέρω αν το ρεκόρ ήταν πραγματικά δικό μας, αν είχε δημιουργηθεί στην ιστορική χώρα μας. Μπορεί να υπήρχε σε μιά άλλη χώρα, σε κάποιο καιρό που δεν υπήρχαν τρόποι μετάδοσης των ειδήσεων σε μεγάλες αποστάσεις. Ακόμα και στη σύγχρονη εποχή, μπορεί να είχε γίνει αλλού το ρεκόρ αυτό και να μην το είχαμε μάθει. Είναι μερικά πράγματα, στα οποία η δημοσιότηητα που δίνεται, δεν βγαίνει έξω από τα σύνορα της χώρας, ιδίως αν αυτή η χώρα είναι πολύ μεγάλη - όπως η Κίνα - ή απομονωμένη, όπως κάποιες αφρικανικές χώρες.
Μα για ποιό ρεκόρ μιλάμε, θα διερωτηθεί ο καθένας, μήπως πρόκειται για κανένα αθλητικό ρεκόρ, ή ένα από τα αξιοπερίεργα εκείνα που καταγράφονται στο γνωστό βιβλίο των ρεκόρ G u i n n e s ; Οχι, δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, τα ρεκόρ του τύπου αυτού, δεν καταχωρούνται σε κάποιο βιβλίο επίσημο ή ανεπίσημο. Βρίσκεται μόνο στα χρονικά, στα επίσημα αρχεία μιάς συγκεκριμένης υπηρεσίας, και ίσως ούτε και εκεί.
Λοιπόν, η όλη ιστορία αφορά το τσεκούρι. Που είναι ένα μεταλλικό κοφτερό όργανο, που έχει μιά μακρυά ξύλινη λαβή. Η λαβή αυτή χρησιμεύει στο να κρατάμε το τσεκούρι από αυτήν, να το σηκωνουμε ψηλά, και να το κατεβάζουμε με ορμή επάνω σε κάποιο αντικείμενο που θέλουμε να το κόψουμε στα δύο. Περί αυτού πρόκειται, περί του οργάνου που φέρει την ελληνική ονομασία « πέλεκυς », την αγγλική a x e, ή h a t c h e t, την ισπανική H a c h a, ενώ σε άλλες γλώσσες δεν ξέρω πώς λέγεται.
Ποικίλες μπορεί να είναι οι χρήσεις του οργάνου αυτού. Συνήθως κόβουμε ξύλα μ΄αυτό, μπορούμε να κόψουμε και δέντρα αν δεν έχουμε μηχανικό όργανο που κάμνει αυτή τη δουλειά εύκολα και γρήγορα. Και μπορούμε να κόψουμε κάθε τι που δεν κόβεται εύκολα με άλλο όργανο. Και ανάμεσα σ΄αυτό το « κάθε τι », περιλαμβάνεται και το κεφάλι. Ποιανού κεφάλι ; Οποιουδήποτε, ζώου ή ανθρώπου. Εναν καιρό, υπήρχε και η εκτέλεση θανατικής καταδίκης διά πελέκεως, με τέτοιο τρόπο κόψανε το κεφάλι της Ανν Μπόλεϋν, της μιάς από τις έξι γυναίκες του Ερρίκου του όγδοου της Αγγλίας, εκείνου του Σαρδανάπαλου. Κι αν δεν το ξέρετε, έφεραν Γάλλο εκτελεστή γι αυτή τη δουλειά, απ΄την απέναντι μεριά της Μάγχης, από το Καλαί. Μάλιστα, η βασίλισσα ρώτησε τον άνθρωπο αν έκοβε καλά το τσεκούρι του. Αυτός της απάντησε : « Mείνετε ήσυχη μεγαλειοτάτη, το έχω ακονίσει εντελώς πρόσφατα και πολύ καλά ». Και κατόπιν αυτού, έσκυψε η Μπόλεϋν το ωραίο κεφάλι της, και ο Γάλλος κατέβασε με ορμή το τσεκούρι του και της έκοψε το κεφάλι σαν να ήταν τυρί. Το μέρος όπου ήταν στημένο το βάθρο της εκτέλεσης, το είδα στον αυλόγυρο του Πύργου του Λονδίνου, μυστήριοι και εκκεντρικοί άνθρωποι αυτοί οι Εγγλέζοι, που διατηρούνε επί πεντε αιώνες αυτά τα πράγματα. Και που έχουν επάνω τους, και μιά επιγραφή που αναφέρει τα γεγονότα.
Η ιστορία μας λοιπόν αφορά το τσεκούρι. Και ειδικά το τσεκούρι που κόβει κεφάλια, ανθρώπινα κεφάλια, σαν της Αννας Μπόλεϋν. Αλλά όχι μονάχα κεφάλια γυναικών -πράγμα πολύ σπάνιο - αλλά κυρίως ανδρικά, μάλιστα ανδρικά. Που τα κόβουν μερικές φορές οι γυναίκες, και όχι οι οποίες κι όποιες γυναίκες, αλλά οι δικές τους οι γυναίικες. Που αναλαμβάνουν το ρολο του Γάλλου τσεκουρά, που είχε φέρει ο Ερρίκος ο ογδοος από το απέναντι Καλαί.
Αλλά τώρα μπαίνει το ερώτημα : Γιατί κάποιες - λίγες, ελάχιστες βέβαια - γυναίκες, λαχταρούν τόσο πολύ να κόψουν τα κεφάλια των ανδρών τους ; Σε ένα άλλο « χρονικό » της ίδιας αυτής συλλογής που βρίσκεται ανάμεσα στα πρώτα, αναφέρονται δυό από αυτές τις περιπτώσεις. Η μία απ΄αυτές, ανάγεται στη δεκαετία του 1950, αν δεν κάνω λάθος. Η γυναίκα της ιστορίας εκείνης, πήρε μιά νύχτα ένα τσεκούρι, και με αυτό χτύπησε σαραντατέσσερις φορές τον άντρα της την ώρα που κοιμόταν στο κρεββάτι του. Ανάμεσα στα πολλά αυτά χτυπήματα, ήταν και ένα ή περισσότερα, που έκοψαν το κεφάλι του ανθρώπου εκείνου, του συζύγου της. Τα υπόλοιπα χτυπήματα πήγαν σε άλλα μέρη του σώματός του.
Η δεύτερη ιστορία, έγινε πριν από λίγους μήνες. Πάλι επρόκειτο για μιά γυναίκα μέσης ηλικίας, που κατακρεούργησε τον άντρα της με τσεκούρι επίσης κι αυτή, την ώρα που κοιμότανε. Μάλιστα, η αξιότιμη και αξιοσέβαστη αυτή κυρία, εκτός του ότι και αυτή έκοψε το κεφάλι του άντρα της, του έδωσε και πολλά χτυπήματα στο σύνολο. Και αυτά ήσαν περισσότερα από τα χτυπήματα της πρώτης περίπτωσης, πάνω από πενηντα, αλλά κάτω από τα πενήντα πέντε. Και στις δυό αυτές περιπτώσεις, οι γυναίκες δικαιολόγησαν τη θεάρεστη πράξη τους, με το ότι οι άντρες τους τις κακοποιούσαν, και επί πλέον πήγαιναν και με άλλες γυναίκες.
Ηταν μιά μεγάλη τιμή για την πατρίδα μας, δυό θαρραλέες γυναίκες να τολμήσουν το εντελώς απίθανο, να καταφέρουν τόσες δεκάδες χτυπήματα σε έναν άνθρωπο. Και νόμιζα ότι οι περιπτώσεις αυτές ήσαν παγκόσμια ρεκόρ, πρώτα το παλιό και κατόπιν το καινούργιο που κατέρριπτε το παλιό. Αλλά τα πράγματα άλλαξαν άρδην πριν από λίγες μέρες. Ένα αμερικανικό δικαστήριο, άρχισε τη δίκη μιάς νεαρής αμερικανίδας, που έκανε σχεδόν το ίδιο τόλμημα. Και λέω « σχεδόν », γιατί η ερίτιμος αυτή κυρία, δεν χρησιμοποίησε τσεκούρι για να εκτελέσει την πράξη της, αλλά μαχαίρι. Και ιδού πώς έχουν τα πράγματα σ΄αυτή την υπόθεση.
Φαίνεται ότι η ιστορία αυτή έγινε πριν από ένα δυό χρόνια, αλλά τώρα έφτασε μπροστά στο δικαστήριο. Η νεαρή γυναίκα, μιά ξανθιά - αληθινή ή ψεύτικη - έδωσε μιά μέρα στον άντρα της να πιεί ένα ποτό, ίσως τσαϊ, ίσως κάτι άλλο, δεν αναφέρθηκε μάλιστα καθόλου αν του έδωσε κάτι να πιεί, αυτό το συμπέρασμα το εβγαλα μόνος μου, αλλοιώς δεν κολλούσε η ιστορία. Και φαίνεται, ότι μέσα στο ποτό που υποθέτω ότι του έδωσε να πιεί, έρριξε υπνωτικό, άλλη υπόθεση που κάνω για να δικαιολογηθεί η κατάσταση. Και ο άνθρωπος, ήπιε με ευχαρίστηση - έτσι υποθέτω πάντοτε - το ποτό του. Και έπεσε σε πολύ βαθύ ύπνο, σε νάρκη.
Τί κάνει έπειτα η καλή σου ; Όπως είναι ξαπλωμένος στο κρεββάτι, τον γυρίζει ανάσκελα, του δένει χέρια και πόδια στα σίδερα του κρεββατιού, και ύστερα απ΄αυτή την προετοιμασία, ανεβαίνει στο κρεββάτι και η ιδια, και ξαπλώνει μπρούμητα επάνω του. Κρατά ένα μαχαίρι μεγάλο στα χέρια της, και αρχίζει να χτυπά. Πέντε, δέκα, είκοσι, πενήντα, ογδόντα, εκατόν είκοσι, εκατόν πενήντα, εκατον ενενήντα τρεις ακριβώς μαχαιριές. Τόσες μέτρησε ο ιατροδικαστής. Υστερα κατέβηκε από το κρεββάτι, και υποθέτω ότι έλυσε τον άντρα της και κάλεσε την αστυνομία. Στους αστυνομικούς που ηλθαν αμέσως, μάλλον θα είπε κάποια ιστορία για κάποιον άγνωστο που μπήκε μέσα και έκανε το έγκλημα, για λόγους που της ήσαν εντελώς άγνωστοι. Μπορεί όμως και να μην είπε αυτά τα πράγματα, αλλά να ομολόγησε ευθέως το διάβημά της, δεν αναφέρθηκε τίποτε πάνω σ΄αυτό το σημείο.
Στη διαρκεια τη δίκης, έγινε αναπαράσταση του εγκλήματος μπροστά στα μάτια των ενόρκων. Η εισαγγελέας έπαιξε το ρόλο της ξανθής κατηγορούμενης, και ένας άνδρας το ρόλο του θύματος. Εκπληκτοί οι ενορκοι είδαν την εισαγγελέα να ξαπλώνει τον άνδρα στο κρεββάτι που είχε στηθεί στην αίθουσα του δικαστηρίου, και να τον δένει με σχοινιά στα σίδερα του κρεββατιού. Υστερα, πήρε ένα μαχαίρι στα χέρια της, ανέβηκε στο κρεββάτι και πλάγιασε πάνω στον άνδρα. Και με το μαχαίρι αυτό, έκανε πως του δίνει τα πάμπολλα χτυπήματα. Και κατέβηκε ύστερα από το κρεββάτι, ενώ οι ένορκοι έβλεπαν με γουρλωμένα μάτια.
Όταν ρωτήθηκε η κατηγορούμενη γιατί έκανε φέτες τον σύζυγό της, αυτή αποκρίθηκε ότι το έκανε επειδή τη βασάνιζε επί χρόνια, την καταπίεζε. Και έτσι αναγκάστηκε να προβεί σ΄αυτή την πράξη. Τις ίδιες δικαιολογίες είχαν διατυπώσει και οι ημέτερες τσεκουροσύζυγοι. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτά που έλεγε η ξανθιά ήσαν αληθινα γεγονότα, αλλά κι αν ήσαν, θα έπρεπε όλες οι εκατομμύρια ( ή δεκάδες εκατομμύρια ) βασανιζόμενες γυναίκες, να κάνουν το ίδιο. Είναι όπως είδαμε πανεύκολο, λίγο ναρκωτικό στο ποτήρι, και όλα τα άλλα ευκολώτατα. Όμως, θα τη ρώτησαν γιατί δεν έφευγε από το σπίτι, πράγμα που ήταν ευκολώτατο. Και να πήγαινε σε μιά άλλη πόλη και να έπιανε δουλειά, πράγμα πολύ εύκολο επίσης. Σε δέρνει, σε μαλώνει ; Πάρε το καπελλάκι σου και φύγε από τον δυνάστη σου.
Όπως και νά ΄χουν τα πράγματα, είχαμε το σπουδαίο ρεκόρ, μας το πήραν οι άτιμες οι αμερικανίδες. Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε στην περίπτωση αυτή μαχαίρι αντί τσεκουριού, σημασία έχει ο αριθμός των χτυπημάτων, που στην αμερικανική έκδοση είναι σχεδόν τετραπλάσιος από το νούμερο που είχαμε εμείς για ρεκόρ. ( Και που ίσως το είχαν άλλοι σε άλλες χώρες και δεν το ξέραμε ). Και να ξαναπάρουμε το ρεκόρ από εκεί που το έφτασε η ξανθιά, είναι πολύ δύσκολο, διακόσιες και πλέον τσεκουριές θα χρειαστούν. Δύσκολο πολύ το πράγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου