Μ Ι Α « Φ Α Ε Ι Ν Η » Ι Δ Ε Α
Από αρκετό καιρό, με απασχολεί πολύ μιά σκέψη, μιά ιδέα, που μου έρχεται συχνά στο μυαλό. Την διώχνω, την αφήνω να φύγει, αλλά πάλι μου ξανάρχεται. Κοντεύει να γίνει αυτό που λένε « έμμονη ιδέα », απ΄αυτές που και να θέλεις να απαλλαγείς, κι όσες προσπάθειες να κάνεις, σου ξανάρχονται και σου τριβελίζουν το μυαλό. Τις σκέφτεσαι, τις απορρίπτεις, κι αυτές ξανάρχονται και ξανάρχονται, απαιτώντας να τις βάλεις σε εφαρμογή.
Πολύ το παρατράβηξα και πάλι το σχοινί, καιρός είναι να μπώ στο θέμα. Λοιπόν, κάθε μέρα ( ή μέρα παρά μέρα ), ακούμε στα δελτία των ειδήσεων, ότι στην τάδε τράπεζα έγινε ένοπλη ληστεία. Το ανακοινωθέν ακολουθεί μιά πεπατημένη αναφορά : « Ο άγνωστος ληστής, μπήκε με θράσος στην τράπεζα, και υποχρέωσε έναν υπάλληλο να του δώσει ότι υπήρχε στη θυρίδα του. Το ακριβές ποσόν δεν ανακοινώθηκε, πάντως πρέπει να ήταν της τάξης των δέκα χιλιάδων ή και δεκαπέντε χιλιάδων Ευρώ. Ο ληστής, αφού έβαλε στην τσάντα του τα Ευρώ αυτά, βγήκε από την τράπεζα και εξαφανίστηκε πεζός μέσα στο πλήθος. Εξαπολύθηκε κυνηγητό, αλλά μέχρι στιγμής, οι έρευνες για τον εντοπισμό του απέβησαν άκαρπες ».
Δεν έχω ανάγκη καθόλου από χρήματα, άλλωστε και να είχα ανάγκη, δεν θα αναζητούσα ένα τέτοιο τρόπο να τα εξοικονομήσω. Αλλού είναι η υπόθεση. Ετσι, για να δοκιμάσω τη συγκίνηση που δίνει μιά τέτοια ενέργεια, θέλω να κάνω μιά απόπειρα τέτοιου είδους. Να κάνω μιά ληστεία σε τράπεζα, που επίσημα θα είναι ένοπλη, δεν θα υπάρχει όμως κανενός είδους όπλο σ΄αυτήν, ούτε καν ένας σουγιάς. Παλάβό είναι, έτσι θα πεί ο κάποιος που το ακούει. Αλλά είναι μιά έντονη παρόρμηση που δεν μπορώ να την απωθήσω.
« V i v e r e p e r i c o l o s a m e n t e », λένε οι Ιταλοί, δηλαδή « το να ζείς μέσα στον κίνδυνο ». Είναι όμως τίποτε το επικίνδυνο, το να επιχειρήσεις να ληστέψεις μιά ελληνική τράπεζα ; Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από την καθημερινή ειδησεογραφία, στην οποία πολύ σπάνια αναφέρεται μιά σύλληψη ληστή τράπεζας. Σε μιά επιχείρηση, στην οποία κάτι πάει στραβά, κάτι που δεν έχει υπολογιστεί σωστά από τα πριν. Όπως στην περίπτωση του τραπεζοληστή εκείνου, που γλύστρησε βγαίνοντας από την τράπεζα μετά τη ληστεία, χτύπησε κάτω στο έδαφος, και πήγαν και τον πήραν αγκαλιά.
Δεν βλέπω λοιπόν να έχει και τόσο ρίσκο αυτή η υπόθεση. Και έχω αποφασίσει επιτέλους να οργανώσω μιά ή και περισσότερες ληστείες αυτόν τον καιρό. Το πόσες θα είναι αυτές οι ληστείες, θα εξαρτηθεί κατά πολύ από το πώς θα πάει η πρώτη απόπειρα, δεν πρέπει να ξεχνάμε και το τρακ του αρχάριου σε κάθε τέτοια ιστορία. Κι όπως είπα, δεν θα κάνω αυτή την επιχείρηση για τα χρήματα, δεν με ενδιαφέρουν καθόλου, και θα τα δώσω σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Εφ΄όσον βέβαια κάνω τις κατάλληλες « εισπράξεις ».
Αρχικά πρέπει να καταστρωθεί το σχέδιο, χωρίς αυτό δεν πρέπει να ξεκινήσω καθόλου την απόπειρα. Το πρώτο που θα κάνω, είναι να αποφασίσω να κάνω τη ληστεία σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, όχι βέβαια στην πόλη μας, όχι σε μιά διπλανή πόλη, όπου κάποιος μπορεί να με γνωρίζει, έστω και εξ όψεως. Είναι ακόμα και τα πέριξ του χώρου της τράπεζας. Σε μιά μεγάλη και πολυθόρυβη πόλη, στους δρόμους της οποίας κυκλοφορεί πλήθος μέγα ανθρώπων, αυτοκίνητα πολλά που δυσκολεύουν την ενδεχόμενη καταδίωξη του ληστή, ή έξοδος και η ανενόχλητη διαφυγή από το χώρο της ληστείας, είναι πολύ πιό εύκολη.
Το δεύτερο σκέλος της επιχείρησης, αφορά την ενδυμασία που οφείλω να έχω, που να είναι τέτοια, που να κάμνει την αναγνώριση από την κάμερα της τράπεζας, σχεδόν αδύνατη. Μιά ιδέα ήταν να βάλω περρούκα, ίσως και μιά περρούκα γυναικεία. Την απέρριψα όμως αμέσως αυτή την μεταμφίεση, δύσκολα θα απαλλαγώ από τα μαλλιά αυτά μετά την έξοδο από την τραπεζα. Ένα καπέλλο με χαμηλό μπόρ, ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά ηλίου, ένα ψεύτικο μουστάκι, αυτά είναι όλα κι όλα που μου χρειάζονται. Και τα οποία θα τα βάλω στις τσέπες μου, αμέσως μετά από την έξοδο μου από την εξώθυρα της τράπεζας. Τακτοποιήθηκε λοιπόν κι αυτό το ζήτημα εύκολα.
Και ιδού πώς εξελίσσεται - σε φανταστική εικόνα βέβαια - η όλη επιχείρηση. Κατεβαίνω στην πρωτεύουσα, όπου είναι πολύ πιό εύκολη μιά ληστεία μέρα μεσημέρι, και μιά διαφυγή μέσα στο πλήθος που κυκλοφορεί στους κεντρικούς δρόμους. Φτάνω έξω από την τράπεζα με τη μεταμφίεση που είπαμε, μπαίνω μέσα και κατευθύνομαι σε ένα από τα γκισέ. Φτάνω μπροστά στην υπάλληλο - προτιμώ μιά γυναίκα ταμία, μου είναι πιό βολική αυτή η λύση -και της λέω χαμηλόφωνα : « Προσοχή ! Εχω όπλο στην τσέπη μου, γεμίστε μου σας παρακαλώ - πρέπει να είμαστε πάντοτε ευγενικοί, έτσι δεν είναι ; - γεμίστε μου αυτή την τσάντα με χαρτονομίσματα των πενήντα και εκατό Ευρώ. Και προσοχή, μή βαλετε τις φωνές, θα πυροβολήσω αμέσως ».
Η υπάλληλος με ακούει και με βλέπει, κι αφού πατήσει με το πόδι το σήμα κινδύνου που πηγαίνει στο κοντινότερο αστυνομικό τμήμα, αρχίζει να μου δίνει με αρκετή ταχύτητα τα ζητηθέντα χαρτονομίσματα. Τα βάζω ήσυχα ήσυχα μέσα στην τσάντα, και με το πάσο μου απομακρύνομαι προς την έξοδο. Η αστυνομία που έχει ειδοποιηθεί με το σήμα που της στάλθηκε, θα κάνει ένα τέταρτο να φτάσει, η κίνηση είναι μεγάλη στο δρόμο και πιό γρήγορα δεν γίνεται να κινηθεί, εξ άλλου το τμήμα απέχει αρκετά από την τράπεζα..
Κατεβαίνω τα λίγα σκαλοπάτια της εξόδου - αν υπάρχουν σκαλοπάτια βέβαια - και χώνομαι μέσα στο πλήθος. Σε δευτερόλεπτα βάζω τα χαρτονομίσματα στις μεγάλες και ευρύχωρες τσέπες του παλτού μου, βάζω σ΄αυτές τα γυαλιά και το ψεύτικο μουστάκι, ακουμπώ την τσάντα όπου έχω βάλει και το καπέλλο μου στο πεζοδρόμιο και την εγκαταλείπω εκεί. Είναι προφανές ότι θα ψάχνουν κάποιον που κρατά τσάντα, οι ληστές δεν είναι κορόϊδα να μεταφέρουν τα φράγκα με την τσάντα τους, την παρατάνε και φεύγουν.
Αυτή είναι η ευνοϊκή πορεία της επιχείρησης. Εχει πιθανότητες επιτυχίας που φτάνουν το ενενήντα πέντε τοις εκατό, μιά στις είκοσι δηλαδή. Όμως, υπάρχει πάντα η περίπτωση να πάει κάτι στραβά, κάποιο απρόβλεπτο εμπόδιο να ανατρέψει το όλο αυτό σχέδιο, που βέβαια ήταν σχέδιο επί χάρτου. Και να προλάβει κάποιος να με πιάσει και να με οδηγήσει στο φρέσκο, κι από εκεί στην εισαγγελική αρχή. Είπαμε, ότι μέσα στις πιθανότητες, υπάρχει πάντοτε και η περίπτωση της αποτυχίας, όσο σπάνια κι αν είναι αυτή. Και μπορεί να ξεφύγω τη σύλληψη στην πρώτη ληστεία και στη δεύτερη. Αλλά να έλθει η λαβίδα του νόμου στην τέταρτη ή στην ένατη απόπειρα, είπαμε για το μικρό ρίσκο που έχει το εγχείρημα αυτό.
Τί γίνεται λοιπόν, όταν φτάσει η υπόθεση στον εισαγγελέα ; Πολύ απλά, με στέλνει στον αρμόδιο ανακριτή για τα περαιτέρω. Ο ανακριτής μού υποβάλλει κάποιες ερωτήσεις, γιατί θέλησαν να παραστήσω το ληστή, ενώ φαίνεται ότι είμαι ένας ευϋπόληπτος πολίτης και μερικά άλλα τέτοια. Δίνει την αναφορά του και το αρμόδιο αστυνομικό όργανο που προέβη στη σύλληψή μου, και στη συνέχεια οδηγούμαι στη « στενή ». Από όπου, πρέπει τώρα να οργανώσω τς ενεργειές μου, έτσι ώστε να αποφύγω την τιμωρία.
Μα πώς ; Εχω πιαστεί στα πράσσα και θέλω να αποφύγω την τιμωρία, γίνεται αυτό το πράγμα ; Και βέβαια γίνεται, όλοι ξέρουμε τα συμβαίνοντα εσχάτως στα κυκλώματα της δικαιοσύνης. Ενας κατάλληλος δικηγόρος χρειάζεται για να τακτοποιηθεί η υπόθεση. Θα του δώσω κάμποσα χρήματα - τα έχω βέβαια , το δήλωσα απ΄την αρχή - κι αυτός θα τα δώσει στον δικαστή. Ο οποίος και θα με απαλλάξει της κατηγορίας με κάποιο πρόσχημα, και ούτε καν στο ακροατήριο δεν θα παρουσιαστώ, εκεί τα πράγματα θα γινόντουσαν πολύ δύσκολα. Αλλά με το κατάλληλο πρόσωπο της δικαστικής εξουσίας, τα δυό χρονάκια που πρέπει να « φάω » σε μιά φυλακή, θα τα αποφύγω μ΄αυτό τον τρόπο.
Όμως, θα βρεθεί ο δικαστής αυτός ; Δεν είναι όλοι οι δικαστές, εισαγγελεις, ανακριτές ανθρωποι που τα « πιάνουν ». Και εδώ σε θέλω φίλε δικηγόρε, να μπορέσεις να τακτοποιήσεις την υποθεση, να βρεις το κατάλληλο πρόσωπο και να διορθώσεις τα πράγματα. Φυσικά, πρωτίστως πρέπει να βρω τον κατάλληλο δικηγόρο, δεν κάνει ο καθένας τέτοιες δουλειές. Εχω εδώ στην πόλη μας, μιά πολύ καλή φίλη δικηγόρο, την γνωρίζω πολλά χρόνια. Όμως, δεν κάνει τέτοιου είδους εκδουλεύσεις με κανένα τρόπο, είναι έντιμος άνθρωπος άρα δεν θα α-πευθυνθώ σ΄αυτήν. Θα ρωτήσω όμως άλλους ειδικούς, και θα μάθω ποιός είναι ο κατάλληλος. Στον οποίο και θα δώσω εντολή να φέρει σε πέρας την αποστολή αυτή.
Υπάρχουν κι αλλα παραθυράκια που μπορω να χρησιμοποιήσω αν αποτύχει αυτή η πρώτη προσπάθεια, εφέσεις και τα σχετικά. Αλλά όλα αυτά, τα είπα με την προϋπόθεση ότι με έπιασαν τσακωτό σε μιά μου ληστρική επιχείρηση, πράγμα που εντελώς θεωρητικά το παρουσίασα. Στην πραγματικότητα, δεν έχω καμμιά διάθεση να με συλλάβουν, και γι αυτό παραβλέπω εντελώς αυτή την περίπτωση.
Ετσι λοιπόν, είμαι έτοιμος προς δράση. Κι όπου να΄ ναι, θα βάλω μπρος την πρώτη μου επιχείρηση. Μετά από αυτήν, θα ανακοινώσω τα αποτελέσματα που είχε. Και μέχρι τότε, υπομονή, θα βγούν όλα στην επιφάνεια την κατάλληλη στιγμή. Και θα ακουστεί και σε ποιά φιλανθρωπικά ιδρύματα έχει δώσει ο μοντέρνος Ρομπέν των δασών, τα χρήματα που αποκόμισε από τις ληστείες που έκανε, ένοπλες ληστείες, χωρίς όμως όπλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου