Ο Λ Ο Ι Μ Α Σ Θ Α .....Π Ε Ι Ν Α Σ Ε Τ Ε

Ο  Λ Ο Ι     Μ  Α  Σ     Θ  Α . . . . . . . Π  Ε  Ι  Ν  Α  Σ  Ε  Τ  Ε



Είναι κάπου ένα οκτάμηνο, που τρέμοντας από το φόβο  της πτώχευσης – είχαμε ξεχάσει ότι είχαμε πτωχεύσει και  πριν από εκατόν  είκοσι περίπου χρόνια - είμασταν πανικόβλητοι όλοι μας, επειδή πάνω από το κεφάλι μας, κρεμόταν απειλητικά η σπάθη  της πτώχευσης του κράτους. Με όλα τα επακόλουθα της πτώχευσης, που τα φοβόμασταν και τα τρέμαμε, αν και δεν πολυξέραμε ποιά ακριβώς ήσαν. Δεν μας είχαν αναλύσει το τι γίνεται όταν κηρύξεις πτώχευση, ποιές είναι οι προσωρινές βέβαια συνέπειές της, και  ποιές άραγε να είναι οι κατοπινές  της συνέπειες και εξελίξεις της κατάστασης αυτής.

Οικονομολόγοι δεν  είμαστε, αυτό το  ξέρουμε, επομένως  κάποιοι έπρεπε  να μας εξηγήσουν καταλεπτώς το  τί σημαίνει και  ποιές συνέπειες έχει  μιά πτώχευση ενός κράτους. Αν υπάρχει δηλαδή  η ίδια διαδικασία  της πτώχευσης ενός ανθρώπου, οπότε γίνεται και  κατάσχεση όλων των  περιουσιακών στοιχείων που εχει ο ανθρωπος αυτός, και επακολουθούν και άλλες συνέπειες. Το μόνο σίγουρο  που ξέρουμε, είναι ότι υπάρχει διακοπή οποιασδήποτε δυνατότας δανεισμού από  κάθε πηγή δανειοδότησης ας πούμε, από κανέναν τραπεζικό ή άλλο οργανισμό.

Είμασταν σε μιά απελπιστική κατάσταση από πλευράς οικονομίας του κράτους. Σε ποιόν να απευθυνθούμε ; Μα σε ποιόν άλλον, από τους εταίρους  μας της ευρωπαϊκής  ένωσης ; Θα μας βοηθούσαν, έτσι λέγαμε, και  εταίρες αν  ήσαν, πάλι θα  έστρεφαν το μάτι  τους προς τον δεινοπαθούντα σύντροφό  τους. Ακόμα  και οι εταίρες – ας  χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον αρχαϊκό ορισμό – είναι πιό φιλεύσπλαχνες από  κάποιους εταίρους, πράγμα  που αποδείχτηκε σε λιγάκι, όταν μας είπαν, ότι δεν μπορούν μονάχοι τους να κάνουν τίποτε, πρέπει να καλέσουμε και άλλον σε βοήθεια, και τότε θα το σκεφτούν κι αυτοί.

« Kαι ποιός  είναι αυτός ο  άλλος », ρωτήσαμε  και περιμέναμε  απάντηση, αν και ξέραμε πολύ καλά για ποιόν γινόταν ο λόγος. « Δεν το ξέρετε ; » μας είπαν τότε οι αγαπητοί εταίροι μας, « πρόκειται για τον γνωστό φιλανθρωπικό οργανισμό  που λέγεται Διαθνές Νομισματικό Ταμείο ». « Α, περί αυτού  πρόκειται λοιπόν, καλά  το είχαμε σκεφτεί  κι εμείς, δεν είναι αυτό που είχε πάει  και στην Αργεντινή  πρωτύτερα, είχε  πάει και σε  άλλες χώρες ; Και βέβαια το ξέρουμε, δεν μπορείτε λοιπόν  να κάνετε τίποτε  χωρίς να είναι κι αυτό  το Ταμείο κοντα σας, αυτό θέλετε να  πείτε ».« Μάλιστα, δεν μπορούμε να  κανουμε τίποτε  χωρίς αυτό το Ταμείο, όχι μονάχα για σας, αλλά και για οποιονδήποτε άλλον. Το καταλάβατε αυτό τώρα καλά ; »

« Και βέβαια, το καταλάβαμε καλά. Εκείνο που δεν ξέρουμε βέβαια, είναι οι όροι που θα μας μπούνε  από το Ταμείο  αυτό ». « Θα σας  τους πούνε οι  ίδιοι όταν  έλθουν, εμείς δεν ξέ-ρουμε τίποτε με αυτά που απαιτεί το ταμείο. Περιμένετε  λίγες μέρες, και  θα καταφθάσουν οι αρμόδιοι του Διεθνούς, και  τότε θα μάθετε  τί ακριβώς απαιτεί το Ταμείο από αυτούς που ζη-τάνε την βοήθειά του. Λοιπόν, λίγη υπομονή ακόμα και σε λίγο έρχονται και θα τα πούνε και σε σας και σε μας, γιατί όπως ξέρετε, μαζύ του θα προσφέρουμε κι εμείς τη βοήθειά μας ».

Προτάθηκαν τα  πρώτα  αρχικά μέτρα  που έπρεπε να  εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση, που θα ήσαν μέσα στα πλαίσια των αποφάσεων  των συνομιλιών μεταξύ των Ευρωπαίων και του Διεθνούς, και που έπρεπε να αρχίσει να εφαρμόζει, χωρίς να χάσει καθόλου από τον πολύτιμο χρόνο που είχε στη  διαθεσή της. Και εν τω  άμα και το θάμα, η  κυβέρνηση άρχισε να εξαγγέλλει τα πρώτα  οικονομικά μέτρα που έμπαιναν αμέσως σε εφαρμογή από στον ελληνικό λαό, και έπρεπε να εφαρμόζονται από όλο τον πληθυσμό της αρχαίας  και ιστορικής αυτής χώρας, που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο, με αποτελεσμα να μείνει η ίδια στο σκοτάδι.

Το ποιά ήσαν αυτά τα πρώτα μέτρα και ποιά ήσαν τα κατοπινά, τα ξέρουν όλοι μας, είναι    λοιπόν περιττό να  αναφερθούν, μιάς και  είναι κοινό  κτήμα του λαού. Και άρχισαν να εφαρμόζονται με κάποια αρχική  δυσαρέσκεια από μέρους των πολιτών της χώρας, που περίμεναν εναγωνίως και τα  πρώτα  αποτελέσματα. Και αφού τα  είδαν και τα χειροκρότησαν με ενθουσιασμό, άρχισαν να  περιμένουν τα  μέτρα της δεύτερης  φάσης. Τα οποία όμως, δεν εχουν ανακοινωθεί  ακόμα. Όμως, κάποια μέρα  θα μας τα  πούνε κι αυτά, και είτε  θέλουμε, είτε δεν θελουμε, θα  τα  εφαρμόσουμε  κι αυτά. Περιμένοντας με  μεγάλη προσμονή  και το τι θα φέρουν σαν κέρδος αυτά τα καινούργια  μέτρα, και  περιμένοντας και μιά  επόμενη φάση άλλων μέτρων που θα βελτιώσουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση  της χώρας. Και βέβαια, όπως έχει κάνει και σε άλλες  καταστάσεις το Διεθνές, θα  τα εφαρμόσει όλα  στην εντέλεια. Με το  καθιερωμένο σύνθημά του που λέει : « Μη φοβάστε καθόλου, το μόνο που θα πρέπει να υπολογίζετε, είναι το σύνθημα του Ταμείου μας που λέι : « Ο λ ο ι   μ α ς   θ α   π ε ι ν ά σ ε τ ε,   ό λ ο ι   μ α ς   θ α   υ π ο φ έ ρ ε τ ε,      ό λ ο ι   μ α ς   θ α   κ ε ρ δ ί σ ο υ μ ε   τ η   μ ά χ η ». Εγινε αντιληπτό αυτό ;