Φ Α Σ Ο Υ Λ Ι Τ Ο Φ Α Σ Ο Υ Λ Ι, Γ Ε Μ Ι Ζ Ε Ι Τ Ο Σ Α Κ Κ Ο Υ Λ Ι
Είδαμε σε άλλη περίπτωση με ποιό τρόπο α δ ε ι ά ζ ε ι το σακκούλι κατ΄αντιστροφή του λαϊκού ρητού. Καιρός τώρα να δούμε σε λεπτομερή ανάπτυξη, πώς μπορούμε να κάνουμε να γεμίσει το σακκούλι με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή φασούλι το φασούλι, όπως ακριβώς το διατυπώνει η παροιμία. Και η έννοια της παροιμίας είναι απόλυτα σαφής : Για να μαζέψεις χρήματα ή οτιδήποτε άλλο, είναι ανάγκη να το κάνεις αυτό σιγά σιγά, με υπομονή. Ας κάνουμε λοιπόν μιά προσπάθεια να δούμε με ποιό « αργό » και υπομονετικο τρόπο, θα μπορούσαμε να επαληθεύσουμε αυτή την παροιμία.
Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν μικρής οικονομικής επιφάνειας άνθρωπο - στους μεγάλης οικονομικής επιφάνειας, μάλλον δεν έχει εφαρμογή η παροιμία, δεν τα μαζεύουν αυτοί φασούλι το φασούλι - και ας δούμε με ποιόν τρόπο τα « φασόλια » που θα μαζεύει επί πολύ καιρό, θα μπορέσουν να του γεμίσουν ένα μικρό σακκούλι, να του δώσουν τουτέστιν μιά σχετικά καλή αποταμίευση.
Μέσα στις καθημερινές ανάγκες, υπάρχουν έξοδα που είναι ανελαστικά, έτσι όπως τα χαρακτηρίζουν οι υπουργοί των οικονομικών στους προϋπολογισμούς του κράτους. Υπάρχουν τα έξοδα διατροφής, στα οποία δεν είναι εύκολο να κάνεις οικονομίες - τα κάποια « φασόλια » που θα βάλει ο άνθρωπός μας στην πάντα, για να συμβάλουν στο γέμισμα του « σακκουλιού ». Σωστό είναι να τα παρατήσουμε αυτά, τουλάχιστον προς το παρόν.
Τα έξοδα ένδυσης και υπόδησης δεν είναι τόσο ανελαστικά, μπορεί να κάνει κάποιες περικοπές, να εξοικονομήσει κάποια - έστω και λίγα - « φασόλια » - από αυτά τα έξοδα. Ρούχα που χρειάζονται απαραιτήτως για να ανταπεξέρχεται στις ψυχρές τουλάχιστον περιόδους της χρονιάς, δύσκολα θα αποφύγει να τα προμηθευτεί, ένα μπουφάν, ένα παλτό. Αλλά, ποιά η ανάγκη να ανανεώνει κάθε τόσο αυτά τα ρούχα, μπορεί θαυμάσια να τα αφήσει να παλιώσουν αρκετά - δεν λέμε βέβαια να γίνουν κουρέλια - και κατόπιν να τα αντικαταστήσει, σωστή δεν είναι αυτή η ιδέα ; Πρόκειται για έξοδο που ο περιορισμός του είναι απόλυτα λογικός, δεν είναι ανάγκη να κυκλοφορούμε πάντοτε με ολοκαίνουργια ρούχα, δεν είμαστε νεόπλουτοι. Και τι θα μας αποδώσει αυτή η οικονομία από την ενδυμασία, αλλά και από την συχνή αλλαγή υποδημάτων, που δεν είναι απαραίτητο να τα έχουμε σε μεγάλη ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων ; Ας πούμε - εντελώς κατά αδρή προσέγγιση - τριάντα χιλιάδες δραχμές το χρόνο, πολλά έβαλα ; Αν είναι σωστό αυτό το νούμερο, τότε μέσα σε εικοσιπέντε χρόνια θα έχει ο άνθρωπός μας, ένα περίσσευμα της τάξης των επτακοσίων πενήντα χιλιάδων δραχμών. ( Εδώ θα απόφύγω να τα μετατρέψω σε Ευρώ, θα μπερδευτεί πολύ η κατάσταση ).
Αλλά καιρός να φύγουμε από τα ρούχα και τα παπούτσια, δεν θα κολλήσουμε σ΄αυτά. Ας ασχολήθούμε τώρα με είδη καθημερινής κατανάλωσης. Τα τρόφιμα. Πόσες φορές τη βδομάδα τρώμε κρέας, που θεωρείται σαν ένα απ΄ τα ακριβώτερα τρόφιμα ; Δυό φορές ; Κατεβαίνουμε στη μία. Αν πάλι τρώμε μιά φορά τη βδομάδα, κατεβαίνουμε στη μιά φορά κάθε δυό βδομάδες. Κέρδος για τον μήνα δυό ως τέσσερις αγορές τον μήνα, δηλαδή περίπου τρεις μέχρι έξι χιλιάδες δραχμές, δηλαδή το χρόνο τριαντα έξι μέχρι εβδομήντα χιλιάδες, ας βάλουμε το κατώτερο των τριαντα έξι χιλιάδων. Επί εικοσιπέντε χρόνια μας κάνει εννιακόσιες χιλιάδες δραχμές. Αυτά ως προς το κρέας, που το υπολογίσαμε χαμηλά, θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν πάνω από ένα εκατομμύριο δραχμές.
Το ψωμί δεν μπορούμε να το περιορίσουμε. Πρώτον επειδή είναι η βάση της διατροφής των χαμηλά αμοιβόμενων εργαζόμενων, και δεύτερον, επειδή είναι φτηνό, δεν θα έχουμε καμμιά αξιόλογη εξοικονόμηση χρημάτων απ΄ αυτό. Υπάρχουν όμως άλλα. Τα φρούτα. Με λίγη προσπάθεια, και χωρίς να στερηθούμε τις βιταμίνες που μας παρέχουν, θα μπορέσουμε να εξοικονομήσουμε ένα εκατοστάρι την ημέρα, που μας κάνει τρεις χιλιάδες τον μήνα, τριάντα έξι χιλιάδες το χρόνο, εννιακόσιες χιλιάδες στα εικοσιπέντε χρόνια.
Τα τσιγάρα. Γιατί να καπνίζουμε δύο πακέτα την ημέρα ; ( Κανονικά δεν θα πρέπει να καπνίζουμε καθόλου βλάπτει σοβαρώτατα την υγεία ). Μας φτάνει ένα πακέτο, λίγη θέληση και το πετύχαμε. Πόσο όφελος προκύπτει από το ένα πακέτο λιγότερο ; Πεντακόσιες δραχμές τη μέρα, δεκαπέντε χιλιάδες τον μήνα, εκατόν ογδόντα χιλιάδες το χρόνο, τεσσεράμισυ εκατομμύρια στα εικοσιπέντε χρόνια, αυτή κι αν είναι οικονομία !
Ο άνθρωπος - αυτός που πήραμε πρόχειρα σαν παράδειγμα - πίνει δυό καφέδες τη μέρα. Κόβει τον έναν καφέ, κέρδος διακόσιες δραχμές ημερησίως. ( Δεν υπολογίσαμε καφέδες των πεντακοσίων δραχμών, δεν πηγαίνει ο άνθρωπός μας σε τέτοια κέντρα ). Εξι χιλιάδες το μήνα, εβδομήντα δύο χιλιάδες το χρόνο, ένα εκατομμύριο οκτακόσιες χιλιάδες στα εικοσιπέντε χρόνια. Να κάνουμε τώρα μιά σούμα, μήπως και χάσουμε αργότερα το λογαριασμό. Όλα αυτά που είπαμε, μας κάνουν το όχι ασήμαντο για έναν μέτριου οικονομικού επιπέδου άνθρωπο, των επτά εκατομμυρίων οκτακοσίων χιλιάδων δραχμών, κι όλα αυτά χωρίς να λογαριάσουμε τους τόκους τόσων ετών, που με τους ανατοκισμούς θα πήγαιναν ενδεχομένως το ποσόν στα δέκα εκατομμύρια.
Ο άνθρωπός μας, έχει την κακή συνήθεια να αγοράζει μιά εφημερίδα την ημέρα, δεν του φτάνουν τα χάλια του, θέλει και εφημερίδα, μήπως νομίζει ότι ο εκδότης της εφημερίδας θα του στήσει άγαλμα ; Λοιπον, διακόσιες δραχμές - βάζουμε τις πιό φτηνές εφημερίδες - την ημέρα, έξι χιλιάδες τον μήνα, εβδομήντα δύο χιλιάδες το χρόνο, εννιακόσιες χιλιάδες στα εικοσιπέντε χρόνια.
Ποιά η ανάγκη να παίζει όλη μέρα η τηλεόραση και να καίνε πολλές ηλεκτρικές λάμπες ; Να έχουμε τηλεόραση και ραδιόφωνο ανοικτά, για όσο τα χρειαζόμαστε, όχι να παίζουν άσκοπα. Θα προκύψει κάποια οικονομία στο ρεύμα, αυτή δεν μπορώ να την ξέρω, ας πούμε ότι είναι τρεις χιλιάδες το μήνα, τριανταέξι χιλιάδες το χρόνο, εννιακόσιες χιλιάδες τα εικοσιπέντε χρόνια.
Τις Κυριακές έχει τη συνήθεια να πηγαίνει σε κάποιο αθλητικό παιχνίδι. Άλλες έξι χιλιάδες για τις τέσσερις Κυριακές, ας καθήσει να δεί αθλητικά γεγονότα στην τηλεόραση, υπάρχουν πολλές φορές το μήνα, πολύ περισσότερα από όσα βλέπει ο ίδιος διά της παρουσίας του. Πενήντα χιλιάδες το χρόνο - το καλοκαίρι δεν είναι σαιζόν πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου, μπάσκετ κ.λ.π. Ένα εκατομμύριο και διακόσιες πενήντα χιλιάδες στα εικοσιπέντε χρόνια. Ας τα προσθέσουμε κι αυτά στα προηγούμενα, να δούμε πού έχει φτάσει η αποταμίευσή του. Λοιπόν, έφτασε τα δέκα εκατομμύρια εννιακόσιες χιλιάδες, αν βάλουμε και τόκους και ανατοκισμούς, να΄τα που έγιναν δεκαπέντε εκατομμύρια.
Ασφαλώς υπάρχουν και άλλες πηγές από τις οποίες θα μπορούσε να κάνει οικονομίες, αποφεύγοντας τις σπατάλες, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μου έρχονται στο νού. Βοηθήστε τον και σεις λιγάκι, αξίζει τον κόπο, νομίζω ότι εύκολα θα πιάσει τα εικοσιπέντε εκατομμύρια. ( Υπολογιζομένων πάντοτε των τόκων και επιτοκίων ).
Πολλοί θα γελάσουν μ΄αυτά τα νούμερα. Λοιπόν, μ΄αυτούς τους τρόπους έκαναν τις τεράστιες περιουσίες τους ο Αβέρωφ, ο Ζάππας, ο Σίνας και πολλοί άλλοι. Ότι περίσσευαν, το έβαζαν στην άκρη. Μόλις γινότανε κάποιο υπολογίσιμο ποσό, άνοιγαν μιά δική τους δουλειά, αυτό το κεφάλαιο δεν το είχαν ποτέ για κατανάλωση, μόνο για επέκταση της δουλειάς τους. Μάλιστα, έτρωγαν μόνο ψωμί κι εληές για τα πρώτα δύσκολα χρόνια στην ξενητιά. Ηταν ακριβώς η εφαρμογή του λαϊκού γνωμικού « φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακκούλι », όχι μέσα σε πολύ μικρό διαστημα και με σπατάλες, που όχι μόνο δεν γεμίζουν το σακκούλι, αλλά το αδειάζουν, και μάλιστα γρήγορα.
Τον άνθρωπό μας τον κάναμε εκατομμυριούχο με το έτσι και με το αλλοιώς. Τώρα, θα μου πειτε, ότι μιά τέτοια ζωή που του επιβάλαμε να κάνει, είναι για τα πανηγύρια, Ο άνθρωπος θα στερηθεί τις μικρές απολαύσεις που νοστιμίζουν τη ζωή, για να αποκτήσει ένα σχετικά μέτριο κεφάλαιο μετά από εικοσιπέντε χρόνια, τα καλύτερα χρόνια του. Μάλιστα, έχετε δίκαιο, αλλά τι να γίνει ; Οι Γάλλοι έχουν μιά παροιμία που λέει : « Για να κάνεις ομελέττα, πρέπει να σπάσεις αυγά ». Εδώ όμως φαίνεται ότι το παρακάναμε στο σπάσιμο των αυγών, και ίσως δεν μας βγήκε και σωστή η ομελέττα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου