Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

OY ΦONEYΣEIΣ EAYTON

Ο   Υ       Φ   Ο   Ν   Ε   Υ   Σ   Η   Σ       Ε   Α   Υ   Τ   Ο   Ν



Γιατί να χρησιμοποιήσουμε αυτή την Αγγλική σύνταξη (d o  n o t   k i l l    y o u r s e l f ), ενώ υπάρχει  η πολύ πιό εύχρηστη  Ελληνική  έκφραση : « Μην  αυτοκτονήσεις » ; Ζητώ συγγνώμην, αλλά  έτσι που  καταντήσαμε, σε  λίγο θα  μιλάμε μιά γλώσσα  ανακατεμένη, κάποια  Ελληνικα, άλλα Αγγλικά, και πολλά Ιταλικά που ήδη είναι πολιτογραφημένα στη γλώσσα μας - αν και δεν το ξέρουμε - συν τα πάμπολλα  τουρκικά που μας κληροδότησε η τεσσάρων αιώνων  Τουρκοκρατία. Με λίγα  λόγια, η γλώσσα  μας θα είναι  στο κοντινό  μέλλον μιά ρωσική σαλάτα χωρίς να περιέχει όμως Ρωσικές λέξεις.

Η εντολή αυτή για το « μην αυτοκτονήσεις », δεν περιέχεται βέβαια στο Δεκάλογο των Δεκα εντολών - τότε δεν θα ήταν Δεκάλογος αλλά Ενδεκάλογος - αλλά κατά τη γνώμη των πολλών που προσωπικά δεν την ασπάζομαι, περιέχεται  στην έκτη  εντολή  του  « ού φονεύσεις ». Και γιατί έχω αυτή την  αντίληψη που διαφέρει από τη γνώμη των άλλων, είναι ζήτημα γραμματικής ή μήπως ζήτημα ουσίας ;  Μάλλον είναι και τα δυό. Από γραμματική άποψη, το ρήμα  αυτοκτονώ - κυρίως στην Εβραϊκή ποιητική του έκφραση « Χιθκατάλ », αλλά και κατ΄ουσίαν και στην Ελληνική - είναι προφανώς ρήμα αυτοπαθές, κάμνω κάτι στον εαυτό μου, δεν βλάπτω κανέναν άλλο πλήν του εαυτού μου.Το ίδιο φαίνεται να υπονοείται και με την Αγγλική έκφραση.

Από πλευράς ουσίας, γιατί να είναι αμάρτημα μιά  πράξη που δεν πειράζει κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό μου ; Βέβαια, η  θρησκευτική άποψη είναι ότι αυτοκτονώντας αφαιρώ τη ζωή μου  που δεν την  απέκτησα μόνος  μου, είναι δώρο  του Θεού. Είναι  κι αυτή μιά άποψη, που όμως δεν στηρίζεται πάνω σε Βιβλική βάση. Πουθενά στη Βίβλο δεν σημειώνεται κάτι τέτοιο.Στην Παλαιά Διαθήκη όπου αναφέρονται μερικές αυτοκτονίες για διάφορους λόγους, δεν γίνεται μνεία περί του αν είναι παραβάσεις της εντολής  « ού φονεύσεις ». Στην Καινή Διαθήκη δεν υπάρχει καμμιά απολύτως αναφορά στο ζήτημα  της αυτοκτονίας, έτσι δεν διατυπώνεται κάποια άποψη διαφορετική από αυτήν που υπονοείται στην Παλαιά Διαθήκη.  

Αλλά μπλεχτήκαμε σε συζήτηση ακαδημαϊκή. Το ζήτημα μας  δεν είναι γραμματολογικό ή βιβλικό, υπάρχουν αρμοδιότεροι ημών να συζητήσουν το θέμα πάνω σ΄αυτές τις βάσεις. Άλλος είναι ο σκοπός μας, να δούμε δηλαδή γιατί αυτοκτονούν οι άνθρωποι, ποιές είναι οι αιτίες που προκαλούν αυτή τους την πράξη. Και αρχίζοντας, είναι γνωστό ότι οι αιτίες  είναι πολλές και  ποικίλες, και δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν να τις διερευνήσει κανένας όλες.

Η πρώτη παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε, είναι ότι η πράξη της αυτοκτονίας είναι αντίθετη προς το βασικώτατο  για όλους τους ζωντανούς  οργανισμούς ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Θα ήταν αδύνατη η  διατήρηση της ζωής αν  έλειπε αυτό το ένστικτο που είναι ομολογουμένως το ισχυρότερο όλων των ενστίκτων, μιάς και η  έλλειψή του θα καθιστούσε περιττή  την ύπαρξη των υπόλοιπων ενστίκτων, αυτό το καταλαβαίνει και ένας ηλίθιος, έτσι δεν είναι ; Λοιπόν, παρά το ισχυρότατο  αυτό ένστικτο της αυτοσυντήρησης, πολλοί άνθρωποι οδηγούνται στην  αυτοκτονία, νικώντας  αυτό το βασικό  ένστικτο. Eίναι τελείως  στα καλά του ( στον  ψυχολογικό τομέα εννοούμε ), ο άνθρωπος  που αποφασίζει να  εγκαταλείψει αυτόν το κόσμο άπαξ διά παντός ; Μήπως κάποια σοβαρώτατη ψυχική  διαταραχή τον σπρώχνει στο λεγόμενο  « απονενοημένο » διάβημα ; Μιά  « τρέλλα  της στιγμής », που νικά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης για  λίγα λεπτά  ή για λίγη ώρα, και  όταν περάσει  αυτή η ώρα, παύει ο άνθρωπος να σκέπτεται την αυτοκτονία ;

Μερικές ή αρκετές φορές συμβαίνει όντως έτσι, μετά την πρώτη σκέψη ή την αποτυχημένη απόπειρα, δεν επανέρχεται πιά  σε δεύτερη απόπειρα. Αυτό συμβαίνει  στις περιπτώσεις όπου το ζήτημα ξεκινά από μιά αιφνίδια παρόρμηση, που όταν περάσει ανώδυνα, δεν ξανάρχεται πιά. Αλλοτε όμως η  απόφαση παίρνεται  « εν ψυχρώ », οπότε και αν δεν πετύχει η πρώτη απόπειρα, την επαναλαμβάνει μέχρι πλήρους  « επιτυχίας ».

Παρορμητικά ξεκινά ο  υποψήφιος αυτόχειρας σε καταστάσεις έντονης ψυχολογικής διέ-γερσης ή  απελπισίας. Η αιτία μπορεί  να είναι λ.χ. μιά έντονη ερωτική απογοήτευση - μην γελάτε, πολλές αυτοκτονίες  είναι  αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα  τέτοιας αιτίας - μιά απότομη  οικονομική κατάστροφή και άλλες σχετικές αιτίες. Ο άνθρωπος  στις περιπτώσεις  αυτές είναι ολοφάνερο ότι είναι τελείως  « εκτός εαυτού », αλλοιώς θα  τον συγκρατούσε το ένστικτο της  αυτοσυντήρησης, το είπαμε  αυτό. Επειδή η  ανώμαλη αυτή ψυχική  κατάσταση μπορεί να περάσει μέσα σε κάποιο μικρό χρονικό διάστημα, η πιθανότητα να επαναληφθεί η απόπειρα - αν έχει αποτύχει - είναι μάλλον ασήμαντη. Γι αυτό, όταν κάμνετε απόπειρα αυτοκτονίας, φροντίστε να μην έχει καμμιά πιθανότητα επιτυχίας - σαν πρώτη φορά - παίρνοντας  λ.χ. τρεις ή τέσσερις ασπιρίνες, όχι περισσότερες - προσοχή  στη δόση - έτσι  ώστε με την  αποτυχία της απόπειρας αυτής, να έχετε τον καιρό να σκεφθείτε ωριμότερα το ζήτημα.

Αν σας εγκατέλειψε  το κορίτσι σας  ή ο άντρας σας, σκεφτείτε ότι υπάρχουν χιλιάδες άλλοι αντρες  ή γυναίκες σ΄αυτόν τον κόσμο, δεν έχει κανείς παρά να διαλέξει, ίσως αυτή τη φορά να έχει καλύτερο  και σταθερώτερο  αποτέλεσμα. Αλλωστε, αξίζει  να χάσει κανείς τη ζωή του  για κάποιον άλλο που αυτός μεν  τον αγαπά, ο άλλος όμως δεν  δίνει τσακιστή  δεκάρα γι αυτόν ; Αν πάλι πρόκειται για μιά οικονομική καταστροφή, μην παίρνετε το πράγμα κατάκαρδα, υπάρχουν δισεκατομμύρια πάμφτωχοι στον κόσμο που δεν σκέφτονται ούτε στιγμή να τον εγκαταλείψουν. Εξ άλλου, υπάρχει  πάντοτε το λόττο, το τζόκερ και τα άλλα παρόμοια, αποκλείεται να πιάσετε ένα απ΄αυτά ;

Κάτι που παρέλειψα να  σημειώσω. Εδώ δεν γίνεται  απόπειρα να αναλυθεί επιστημονικά η αυτοκτονία, είναι πάρα πολύ περίπλοκο το θέμα ώστε να θέλουμε να το εξετάσουμε μ΄ αυτό το σκοπό. Η εξέτασή του  είναι επιφανειακή, ας  το έχουμε υπ΄όψιν  μας αυτό. Ετσι, η ύπαρξη κάποιας μετρημένης χιουμοριστικής διάθεσης, δεν θα έπρεπε να είναι απαγορευμένη, αυτή είναι η γνώμη μου. Αυτά προς άρσιν κάθε παρεξήγησης.

Για το μόνιμα ψυχοπαθές άτομο, μπορούμε να πούμε, ότι λόγω της ειδικής αυτής κατάστα-σής του, δεν μπορούμε  να έχουμε καμμιά  γνώμη, αυτό  που κινεί τον  δράστη είναι η μόνιμη ψυχική ανωμαλία και όχι μιά  παροδικού χαρακτήρα ψυχική διαταραχή  που προκλήθηκε από έναν συγκεκριμμένο παράγοντα, σαν  κι αυτόν που αναφέραμε. Υπάρχει όμως και η  περίπτωση του ανθρώπου που εν ψυχρώ  και χωρίς καμμιά ψυχική  αιτία, αποφασίζει να εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Σαν παράδειγμα μπορούμε να  αναφέρουμε μια  ανίατη αρρώστεια που έχει ανυπόφορους πόνους που δεν  υποχωρούν με κανένα  παυσίπονο. Στην περίπτωση  αυτή, κανένας νομίζω δεν θα προβληματιστεί, ούτε και μπορεί να κρίνει τον αυτόχειρα, πρόκειται για ένα είδος  « δραπέτευσης » από μιά κατάσταση που ίσως κανείς δεν μπορεί να την υποφέρει. Υπάρχει ακόμα και το  « σύνδρομο του Κυρίλωφ » - έτσι θέλω να το ονομάζω -που αναφέρεται στο  μυθιστόρημα  του Ντοστογιεφσκυ  « Οι  δαιμονισμένοι », κατά  το οποίο ένας ανθρωπος, που όμως δεν  φαίνεται να είναι  εντελώς  « στα  καλά του », αποφασίζει  να αυτοκτονήσει, χωρίς κανένα απολύτως λόγο, έτσι για  να αποδείξει ότι είναι  πάνω από τους ανθρώπους, ένα είδος « θεού ».

Πάντως, αν αποφασίσετε  να δώσετε τέλος  μιά και καλή  στη ζωή σας, και όχι να κάνετε πειραματισμούς με απόπειρες  αυτοκτονίας, θα  μπορούσαμε να συζητήσουμε και για το ποιοί μπορεί να είναι οι  πιό ανώδυνοι  τρόποι να το πετύχετε αυτό. Ετσι, μην αποπειραθείτε να πηδήξετε από την ταράτσα του πέμπτου πατώματος στο πεζοδρόμιο, είναι πιθανόν να αποτύχετε  και να σπάσετε πολλά  κόκκαλα και κυρίως τη  σπονδυλική στήλη σας, πράγμα που θα σας οδηγήσει σε μόνιμη αναπηρία στο κρεββάτι, και έτσι δεν θα μπορέσετε  να επαναλάβετε την απόπειρα. Προσωπικά, φοβάμαι να  πηδήξω από κάποιο  ύψος, πάσχω  από ακροφοβία, μιά κατάσταση που  παρουσίασε  ο Αλφρεντ  Χίτσκοκ στην ταινία του  « Ιλιγγος » ( στα  Ελληνικά « Δεσμώτης του ιλίγγου »).

Να πάρετε στρυχνίνη ; Δεν θα σας το συνιστούσα για κανένα λόγο, η στρυχνίνη προκαλεί φαινόμενα  όπως του τετάνου, καλύτερα να εγκαταλείψετε την ιδέα αυτή. Πολλές  ασπιρίνες ; Θα σας κάνουν να μετανοιώσετε σκληρά που τις πήρατε.Να κόψετε τις φλέβες σας ; Αν αντέχετε  να κάνετε αυτή τη  βάρβαρη πράξη, να βλέπετε τα αίματα να  τρέχουν κρουνηδόν, έ, τότε δοκιμάστε αυτόν τον τρόπο. Αυτό όμως που σας συνιστώ ολόθερμα, είναι να προμηθευτεί-τε μιά μεγάλη ποσότητα μορφίνης - με τα χρήματα βρίσκεις  οτιδήποτε - να κάνετε τις ενέσεις αυτές στον εαυτό σας και να κοιμηθείτε  έναν βαθύ ύπνο, από τον  οποίο δεν έχετε και πολλές πιθανότητες να ξυπνήσετε. Η μάλλον, όταν « ξυπνήσετε », θα δείτε προς μεγάλη σας έκπληξη να σας περιμένει ο Αγιος Πέτρος ή κάποιος άλλος που το όνομά του δεν θέλω να αναφέρω.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου