Α Ν Α Τ Ο Λ Ι Τ Ι Κ Ε Σ Ν Ο Ο Τ Ρ Ο Π Ι Ε Σ
Τα ακούμε σχεδόν κάθε μέρα στις ειδήσεις - και πολλές φορές την ίδια μέρα - και φρίττομεν. Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει ; Για να αρχίσει γίνεται, να τελειώσει όμως όχι, είναι περίπου αδύνατο, τόσο πολλά είναι. Για ποιά πράγματα μιλάμε ; Τώρα θα τα πώ, δεν πάει να μιλά κανείς συνεχώς αόριστα. Πρόκειται για την τυραννία που επιβάλλουν οι κάποιοι « ισχυροί », πάνω στους αδύναμους, σ΄αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα ν΄αντισταθούν. Αυτό που ο Θουκυδίδης ονόμασε, το « δίκαιο του ισχυροτέρου ».
Από την πρωτη εμφάνιση του ανθρώπινου είδους πάνω στη γή, αμέσως υπήρξε αυτός ο διαχωρισμός, οι δυνατοί ήσαν οι άντρες, οι αδύνατες ήσαν οι γυναίκες. Φυσικό ήταν να επικρατεί η άποψη του δυνατού, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές και στα περισσότερα ζητήματα. Οχι, δεν υπονοώ ότι ο ρόλος της γυναίκας ήταν παθητικός, κάθε άλλο. Αλλά στη λήψη αποφάσεων, τον πρώτο ρόλο τον είχε ο άντρας, που άλλωστε ήταν και ο στυλοβάτης της οικογένειας, ο υπερασπιστής όλων. Και είχε δικαίωμα να έχει την πρωτοβουλία σε πολλά πράγματα. Μέχρις ενός σημείου όμως.
Όταν βλέπουμε τις γυναίκες του Ισλάμ, καταλαβαίνουμε τη θέση που είχε το ασθενές φύλο μέσα στους αιώνες. Ηταν με ελάχιστα δικαιώματα, οι ανδρικοί νόμοι επέβαλλαν στις γυναίκες την υποταγή, όπως υποτάσσεται ένας στρατιώτης στο λοχαγό του. Ο άντρας είχε προφανώς το δικαίωμα - όπως το βλέπουμε σήμερα στον Ισλαμικό νόμο της Σαρία - να διώχνει χωρίς κάποια σημαντική αιτία τη γυναίκα του. Αυτό προφανώς ήταν το δικαίωμά του πάντοτε, από τις πρώτες αρχές, άσχετα με το ότι δεν το χρησιμοποιούσαν το δικαίωμα αυτό οι άντρες συχνά. Μπορείς να διώξες τη γυναίκα, αλλά έχεις παιδιά μαζύ της. Τί θα τα κάνεις αυτά τα παιδιά ; Θα τα ξαποστείλεις να πάνε μαζύ της ; Δύσκολο, πολύ δύσκολο πράγμα. Και ύστερα, η γυναίκα είναι πάρα πολύ χρήσιμη σε πλήθος από καταστάσεις, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Και πιστεύω, ότι η θέση της γυναίκας στους πρωτόγονους, ήταν συχνά πολύ καλύτερη από τη θέση πολλών σύγχρονων γυναικών στον κόσμο το σημερινό, αυτή τουλάχιστον είναι η γνώμη μου.
Τί ακούμε στις καθημερινές ειδήσεις ; Τις γυναίκες που συνεχώς και αδιαλείπτως δέρνονται από τους άντρες τους, που είτε είναι μέθυσοι, είτε κακότροποι, είτε σκληροί όσο οι φύλακες των γερμανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης στο Νταχάου και στο Αουσβιτς. Που δεν μπορούν να σηκωθούν και να φύγουν για πολλούς και διάφορους λόγους,, ο σπουδαιότερος από τους οποίους είναι ο οικονομικός. Φαντάζομαι ότι σε παλιότερες εποχες, ο άριθμός των
κακοποιημένων αυτών γυναικών, ήταν πολύ μεγαλύτερος, καθώς τις εποχές εκείνες, λίγες ήσαν οι οικονομικά ανεξάρτητες γυναίκες.
Τί άλλο ακούμε από τα δελτία ειδήσεων ; Τους πολλούς βιασμούς ανήλικων παιδιών - κοριτσιών και αγοριών - από ανθρώπους του δικού τους σπιτιού, συνήθως από τους πατέρες τους. Πρόκειται για μιά απεχθέστατη πράξη, που κατεβάζει τον άνθρωπο πολύ πιό χαμηλά από τα ζώα. Αυτές οι ιστορίες δεν έρχονται κατά κανόνα στο φως της δημοσιότητας, όσοι θέλουν να τα αναφέρουν, στέκονται με την πλάτη στο φακό, τόσο μεγάλη είναι η ντροπή που αισθάνονται όταν μιλούν γι αυτά τα πράγματα. Και το ακόμα χειρότερο, είναι ότι οι ίδιες οι μητέρες φροντίζουν να καλύπτουν αυτά τα εγκλήματα, αυτές είναι το ίδιο ένοχες με τον δράστη τέτοιων πράξεων, μάλιστα είναι ακόμα χειρότερες από αυτόν.
Η κακοποίηση αυτή των παιδιών στην τρυφερή τους ηλικια, αφήνει κατά τους ψυχολόγους τραύματα πολύ βαθειά, που δεν επουλώνονται ποτέ. Παρατηρείται ακόμα, ότι πολλά από τα τέως παιδιά αυτά που έχουν βιαστεί κατ΄επανάληψη από κάποιον του περιβάλλοντός τους, έχουν την τάση να κάνουν τα ίδια στα δικά τους παιδιά όταν μεγαλώσουν. Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο που έτσι που πάει δεν φαίνεται να κλείνει, έχει ανόιξει ο δρόμος, και πολύ δύσκολα κλείνει σε μιά επόμενη γενιά.
Άλλο κάκιστο πράγμα που συμβαίνει σε όλα τα μήκη και πλάτη της γής, φαίνεται όμως ότι εσχάτως έχει πάρει μορφή επιδημίας στο μικρό Βέλγιο. Πρόκειται για την παιδεραστία, συχαμερή διαστροφή ενήλικων ανδρών, που αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς στην πολιτισμένη δυτική Ευρώπη. Φαίνεται ότι οι γυναίκες έπαψαν - για διάφορους λόγους που χρειάζονται διερεύνηση - να έλκύουν μερικούς άνδρες. Κι αυτοί το έρριξαν στη διαστροφή αυτή. Μικρά παιδιά και λίγο μεγαλύτερα, κορίτσια και αγόρια, αποτελούν το εμπόρευμα αυτής της κτηνωδίας. Και εκτός αυτού, αν ψάξετε στο διαδίκτυο - το διεθνώς ονομαζόμενο Ιντερνέτ - θα βρείτε εκατοντάδες και χιλιάδες σελίδες με πορνογραφικό υλικό, στο οποίο οι πρωταγωνιστές είναι ανήλικα παιδιά, αγόρια και κορίτσια κι αυτά. Από το ένα αίσχος, πηγαίνουμε στο άλλο, και δεν ξέρουμε ποιό είναι που έχει το πάνω χέρι στην παγκόσμια αγορά τον παιδιών. Το πιό άσχημο μάλιστα που συμβαίνει στο Βέλγιο., είναι ότι όλο αυτό το σύστημα της παιδεραστίας και παιδικής πορνογραφίας, καλύπτεται από υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, προφανώς της πολιτικής και του δικαστικού κλάδου.
Ας αφήσουμε τωρα τους Δυτικούς ανθρώπους κατά μέρος, κι ας πούμε μερικά πράγματα για κάποιους άλλους που δεν ανήκουν στη Δύση. Είναι μιά ειδική μερίδα οπαδών του Ισλάμ αυτή, που δέχεται την άποψη της υπεροχής του άντρα και της υποταγής της γυναίκας, όπως αυτή υπήρχε στον αρχαίο κόσμο της Μέσης Ανατολής. Στους λαούς της περιοχής αυτής, Μεσοποτάμιους, Ασσύριους, Φοίνικες, Αραβες, Εβραίους και τους άλλους γείτονές τους, η γυναίκα ήταν ένα πλάσμα κατώτερο του άντρα. Ειδικα για τους Εβραίους, αυτό φαίνεται σε αρκετές αναφορές στην Παλαιά Διαθήκη, χωρίς όμως να διδάσκεται από τους κορυφαίους συγγραφείς της, τους προφήτες, που δεν κάνουν κανενός τέτοιου τύπου αναφορά. Πάντως, αν και η θέση της γυναίκας στον εβραϊκό κόσμο ήταν πιό κάτω από εκείνη του άντρα, δεν ήταν κατώτερη από τη θέση της στην αρχαία Αθήνα και τη Ρώμη.
Όταν ο Μωάμεθ παρέλαβε το υλικό του από την Παλαιά - και λιγότερο από την Καινή Διαθήκη, για να φτάξει την καινούργια θρησκεία της Αραβικής χερσονήσου, κράτησε όλες τις αντιλήψεις που υπήρχαν στην Αραβία για τη γυναίκα. Ξέρουμε ότι στην Καινή Διαθήκη, η θέση της γυναίκας είχε φτάσει σε πολύ μεγάλο ύψος, ενώ στην Παλαιά ήταν απλώς λίγο πιό κάτω από εκείνη του άντρα. Στην Αραβική χερσόνησο, η θέση της γυναίκας, ήταν λίγο πιό πάνω από εκείνη του οικιακού ζώου, ας πούμε της καμήλας. Και έτσι παρέμεινε μέχρι τα σήμερα στις Ισλαμικές χώρες που διατηρουν τον Ισλαμικό νόμο της Σαρία, όπως δείχνουν οι πρόσφατες αποφάσεις των Ισλαμικών δικαστηρίων της Μουσουλμανικής περιοχής της Νιγηρίας. Που καταδικάζουν σε θάνατο με λιθοβολισμό τη γυναίκα που έχει κάνει μοιχεία, όχι όμως και τον άντρα. Στις λαϊκού τύπου Ισλαμικές χώρες, δεν υπάρχει καμμιά τέτοια διάκριση.
Είναι το πνεύμα που εκφράζεται με το γνωστό έντεχνο ρεμπέτικο τραγούδι των Μάνου Χατζηδάκη ( στίχοι Αλέκου Σακελλάριου ), που λέει σε μιά του στροφή :
Π ά ρ΄ τ ο α π ό φ α ση π ω ς δ ε ν σ ο υ π έ φ τ ε ι λ ό γ ο ς,
η γ υ ν α ί κ α π ρ έ π ε ι ν α ΄ ν α ι π ά ν τ α « υ πό »,
Υ π ο τ ά ξ ο υ κ ι ε ξ η γ ή σ ο υ α ν α λ ό γ ω ς
σ΄ ΄ο τ ι π ι ώ, σ΄ ό τ ι χ ο ρ έ ψ ω, σ΄ ότ ι π ώ.
Και σε ένα από τα τρία ρεφραίν :
E ί μ α ι ά ν τ ρ α ς, κ α ι τ ο κ έ φ ι μ ο υ θ α κ ά ν ω,
κ α ι θ α π ώ κ α ι μ ι ά κ ο υ β έ ν τ α π α ρ α π ά ν ω.
Εχετε ίσως δεί Ιρανικές κινηματογραφικές ταινίες. Τολμηροί Ιρανοί παραγωγοί και σκηνοθέτες, δείχνουν καθαρά το πόσο κάτω βρίσκεται η γυναίκα και πόσο καταπιέζεται από το ισχυρό φύλο. Υπάρχει έντονη ανδροκρατία στη χώρα αυτή, από τότε που την εξουσία την ανέλαβαν οι μολλάδες. Η χώρα πάει να μοιάσει στην Αραβία όπως ήταν την εποχή του Μωάμεθ, πριν από χίλια τετρακόσια χρόνια. Το Ιράν επί πλέον, και από την εποχή του Σάχη, αλλά και τώρα, είναι μιά χώρα με φυλακές που χαρακτηρίζονται από τους βασανισμούς των φυλακισμένων, άλλη μιά οπισθοδρόμηση σε σχέση με τις λαϊκές Ισλαμικές χώρες, ακόμα και από τη « λαϊκή » γειτόνισσά μας, που δεν εφαρμόζει καθόλου τον φρικαλέο νόμο της Σαρία
Αξίζει να αναφερθεί και το εξευτελιστικό εμπόριο μικρών κοριτσιών των δώδεκα χρόνων, που πουλιούνται από τους φτωχούς Ινδούς πατέρες τους σε πλούσιους Αραβες μερακλήδες, που δεν διαφέρει και πολύ από την παιδεραστία της Δυτικής Ευρώπης. Το εμπόριο αυτό φαίνεται ότι ανθεί και σήμερα στην Ινδία. Η αιτία που οι γονείς στην Ινδία « πουλάνε » τα μικρά κορίτσια τους στους διεφθαρμένους Αραβες, είναι βέβαια η μεγάλη φτώχεια. Και οι Ινδοί, για να επιβιώσουν, ξέρουμε ότι πουλάνε όχι μόνο τα παιδιά τους, αλλά και τους νεφρούς τους για μεταμόσχευση. Εκεί φτάνει ο πάμφτωχος άνθρωπος.
Αυτά ακόύμε και πολλά αλλα σε καθημερινη βάση, άλλα στην πολιτισμένη Δύση, άλλα στην καθυστερημένη Ανατολή. Στην Ανατολή, όπου σε πολλές περιοχές της οι γυναίκες δεν είναι και σε τόσο μεγάλη εκτίμηση. Αλλά που κατάφερε να βγάλει γυναίκες πρωθυπουργούς στην Ινδία, στις Φιλιππίνες, στη Σρι Λάνκα. Ισως είναι κάτι κι αυτό, μιά αρχή που θα έχει και συνέχεια, που θα φέρει και τις γυναίκες σε κάποιο επίπεδο, εξαιρέσει βεβαια των εξαιρετικά αδιάλλακτων Ισλαμικών χωρών, όπου όλα αυτά μπορεί να μην γίνουν ποτέ.
Στο μεταξύ, ακόμα περιμένουμε στην Ελλάδα να γίνει μιά γυναίκα πρωθυπουργός, όπως έγινε στη Ρουμανία, στη Βρεττανία, στην Ιρλανδία, τη Νορβηγία. Πρέπει να το παραδεχτούμε. « Ανήκομεν μεν εις την Δύσιν », κατά το λεχθέν από παλιότερο Ελληνα πολιτικό, έχουμε όμως πολλή ανατολίτική νοοτροπία. Ψέμματα ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου