Η Ν Ο Σ Ο Σ Τ Ο Υ " ΑΪΖΕΝΧΑΟΥΕΡ "

Η Ν Ο Σ Ο Σ Τ Ο Υ « Α Ϊ Ζ Ε Ν Χ Α Ο Υ Ε Ρ »

Από τα παλιά χρόνια, γνωρίζαμε μιά κατάσταση που είχε να κάνει με ανθρώπους προχω-ρημένης ηλικίας, που είχε σχέση με τη λειτουργία του εγκεφάλου. Την κατάσταση αυτή την ονόμαζαν τότε « γεροντική άνοια », επειδή βέβαια προσέβαλε άτομα προχωρημένης ηλικίας. Η ασθένεια αυτή, είχε μιά πορεία προοδευτική, άρχιζε ήπια στην αρχή και όσο περνούσε ο καιρός παρουσίαζε επιδείνωση. Το όνομα αυτό της γεροντικής άνοιας, έμεινε μέχρι πρόσφα-τα, οπότε ακούσαμε για μιά ασθένεια της μεγάλης ηλικίας με τα ίδια συμπτώματα, που τώρα είχε άλλη ονομασία, την έλεγαν « νόσος του Αλτσχάϊμερ ». Επρόκειτο απλά για την ίδια κα-τάσταση, απλά της άλλαξαν το όνομα
Στις αρχές της ιστορίας αυτής, οι ασθενείς είχαν κάποια ελαφρά συμπτώματα. Ξεχνούσαν διάφορα πράγματα, μπέρδευαν κάποια άλλα, και με αυτόν τον τρόπο περνούσαν οι πρώτοι καιροί. Στη συνέχεια, άρχιζαν να μπερδεύουν μονίμως τις καταστάσεις, θεωρούσαν τη
γυναίκα τους ή τον άντρα τους σαν πατέρα τους και αντίστροφα. Κατόπιν, έφευγαν από το σπίτι όταν δεν τους επέβλεπαν, κυκλοφορούσαν ανά τας παρόδους και τας πλατείας, και οι δικοί τους τους έψαχναν εδώ και εκεί χωρίς να τους βρίσκουν εύκολα. Καθώς δεν μπορούσαν να προβλέψουν ποιά κατεύθυνση έχουν πάρει.
Και στη συνέχεια, δεν αναγνώριζαν τίποτε από το περιβάλλον τους, είχαν πλήρη απόπροσανατολισμό των πραγμάτων, και δεν έιχαν καμμιά σχεδόν επαφή με τους γύρω τους. Και έτσι προχωρούσε η κατάσταση χωρίς επάνοδο - έστω προσωρινή - σε κάποια κατάσταση έστω ελάχιστης προσωρινής επαφής σε κάποιο έστω ανεπαίσθητο επίπεδο, με τα τριγύρω τους τεκταινόμενα. Και έτσι παρέμενε η κατάσταση από εκεί και ύστερα.. .
Από τις παλιές εκείνες εποχές, ο μέσος όρος επιβίωσης των ανθρώπων - ανδρών τε και γυναικών - έχει αυξηθεί πολύ, τουλάχιστον κατά δέκα ή και περισσότερα χρόνια. Με τον τρόπο αυτό, δεν είναι παράξενο ότι τα κρούσματα αυτής της γεροντικής άνοιας ή νόσου του Αλτσχάϊμερ, πλήθυναν σε αρκετό βαθμό, και ίσως αυξηθούν ακόμα περισσότερο.
Ποιες θα μπορούσαν να είναι οι αιτίες που προκαλούν την εμφάνιση της νοσηρής αυτής κατάστασης ; Από ότι ξέρω, δεν υπάρχει μιά ικανοποιητική ερμηνεία των αιτίων της νόσου αυτής. Είναι πασίγνωστο εδώ και πάρα πολύ καιρό, ότι ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι εξαιρετικά πολύπλοκος στη δομή του, δεν μπορεί να παραβληθεί με κανενός ζώου, ακόμα και του πιό « έξυπνου », του δελφινιού. Ένα μεγάλο πλήθος από « καλώδια ηλεκτρικά » ή η-¨
λεκτρονικά - έτσι θα μπορούσαμε να τα παραβάλουμε - εκατομμύρια πολλά, συνδέουν τα διάφορα τμήματα του εγκεφάλου. Είναι ένα όργανο που η καλύτερη ηλεκτρονική συσκευή δεν πιάνει μπάζα μπροστά του. Αντε τώρα να βρείς σε ποιά σημεία το πολύπλοκο αυτό ηλε-κτρονικό σύστημα έχει πάθει ζημιά, νομίζω - χωρίς να είμαι και βέβαιος – ότι ποτέ δεν θα μπορέσουμε να το ανιχνεύσουμε το σύστημα αυτό στη λειτουργία του.
Οπότε, άντε να βρεις για ποιόν ακριβώς λόγο συμβαίνει να παύσει να είναι στην κανονική του λειτουργία ένα τόσο πολύπλοκο σύστημα. Ετσι, μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ με απόλυτη ακρίβεια το τί συμβαίνει για να πάψει να λειτουργεί καλά αυτό το σύστημα στην πε-ρίπτωση της νόσου του Αλτσχάϊμερ. Που άκουσα στην τηλεόραση μιά κυρία της αγοράς να την ονομάζει νόσο του Αϊζενχάουερ, ίσως νομίζοντας ότι ο αμερικανός αυτός αρχιστράτηγος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, έπασχε στα γηρατειά του από την αρρώστεια αυτή.
Εδώ και δυό - τρία χρόνια, αρχίζω να ξεχνώ πολύ ονόματα. Παρ΄όλο που έχω μιά κληρονομικότητα σχετικά με την απόσβεση των ονομάτων ανθρώπων και πραγμάτων, αρχίζω να υποψιάζομαι ότι κάτι μπορεί να τρέχει σ΄αυτήν την περίπτωση. Θα δούμε αν τελικά θα γίνω κι εγώ μέλος της; ομάδας των πασχόντων από τη νόσο του Αϊζενχάουερ, όλα είναι πιθανά και τίποτε δεν αποκλείεται.
Υπάρχει πάντως κάτι το παρήγορο για τους ανθρώπους που πάσχουν ή θα πάσχουν στο μέλλον από την κατάσταση αυτή. Εχουν βρεθεί κάποια φάρμακα που επιβραδύνουν την εξέλιξη της ασθένειας αυτής, ιδίως αν δοθούν στις αρχές της νόσου. Μπορούμε να ελπίζουμε λοιπόν, ότι η νόσος του Αϊζενχάουερ - αν μας πιάσει βέβαια - θα έχει μια λιγότερο άσχημη και γρήγορη εξέλιξη. Ιδωμεν. .