Π Ο Λ Υ Α Τ Ι Μ Ο Τ Ο Χ Ρ Η Μ Α

Π Ο Λ Υ Α Τ Ι Μ Ο Τ Ο Χ Ρ Η Μ Α

Το έχουμε πεί και άλλες φορές. Θα το ξαναπούμε ακόμα μιά φορά, η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης, έτσι έλεγαν οι Λατίνοι κάποιας παλιάς εποχής. Και όπως λέει και ο τίτλος, η υπόθεση αφορά το χρήμα, μιά σατανική επινόηση που ο άνθρωπος ανακάλυψε μιά μακρυνή εποχή για να τον διευκολύνει στις δουλειές του. Κι όταν λέμε ότι είναι άτιμο το χρήμα, πρέπει να ξέρουμε ότι εννοούμε αυτόν που το επινόησε, δηλαδή τον άνθρωπο.
Είχαμε πεί ότι πριν ανακαλυφθούν τα μέταλλα, στη νεολιθική εποχή της ανθρωπότητας, χρήμα δεν υπήρχε. Δεν το πιστεύετε, έτσι δεν είναι ; Και όμως, έτσι είναι τα πράγματα. Τί είδους χρήμα θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις, μήπως λιθάρια ή κομμάτια από βράχους ; Ο μόνος τρόπος να υποκατασταθεί το χρήμα, ήταν να γίνονται ανταλλαγές προϊόντων, αυτό που στα αγγλικά - με γαλλική ρίζα - ονομάζεται « b a r t e r s y s t e m ». Δηλαδή, σου δίνω μιά ποσότητα πορτοκάλια, μου δίνεις αντ΄αυτών, μιά ανάλογη ποσότητα φυστίκια. Τώρα, αν ρωτήσετε πώς υπολογιζότανε η αντιστοιχία ανάμεσα στα διάφορα προϊόντα, θα πούμε ότι πάντα υπάρχει τρόπος, άλλωστε και με το χρήμα γίνεται διατίμηση της αξίας του κάθε προϊ-
όντος, με βάση το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να το βρείς, να το αποκτήσεις.
Ο χαλκός και το ασήμι, και κάποτε και ο σίδηρος ( ειδικά στην αρχαία Ελλάδα ), ήσαν τα μέταλλα που χρησιμοποιήθηκαν για να φτιαχτεί το χρήμα. Ο χρυσός δεν ήταν μέχρι πριν από μερικόυς αιώνες, μέταλλο για να φτιάχνεται χρήμα, τον είχαν μόνο για την κατασκευή κοσμημάτων. Και όπως έχει αναφερθεί σε άλλες αναφορές, αρχικά τα μέταλλα αυτά τα χρησιμοποιούσαν σαν κομμάτια χωρίς σχήμα, μόνο με το βάρος που είχαν υπολόγιζαν την αξία τους. Γύρω στο 750 π.Χ. περίπου, κόπηκαν τα πρώτα κανονικά νομίσματα στην Αίγυπτο, και αμέσως τα αντιγράψανε σε όλο τον τότε πολιτισμένο κόσμο.
Αλλά εδώ δεν θα ασχοληθούμε με τα μέταλλα και τα χαρτονομίσματα, θα προσπαθήσουμε να πάρουμε τα πράγματα από άλλη πλευρά, τις κακές συνέπειες που έχει η προσπάθεια απόκτησης του χρήματος, που αυτό καθεαυτό δεν είναι καταδικαστέο, καθώς είναι ο μοναδικός τρόπος για να λειτουργήσει ο άνθρωπος μέσα στον κόσμο. Να προμηθευτεί τα αγαθά χωρίς να πρέπει να δίνει πάντοτε προϊόντα στη θέση τους, που θα τα μετέφερε με μεγάλη δυσκολία από τόπο σε τόπο. Όπως γινότανε στις Αφρικανικές απολίτιστες φυλές μέχρι τον δέκατο ένατο αιώνα, με το b a r t e r s y s t e m δηλαδή.
Όπως είναι φανερό, το χρήμα δημιούργησε έναν κόσμο που διαιρέθηκε γρήγορα σε τάξεις. Των πλούσιων, των εύπορων, των μέτριων και των φτωχών. Για να περνάς καλά, έπρε-πε να έχεις πολύ χρήμα, έστω αρκετό χρήμα. Όταν έχεις - και από παλιά, αλλά πολύ περισσότερο σήμερα - πολύ χρήμα, αυτό σου ανοίγει πολλές πόρτες, που για τους μη έχοντας αρκετό χρήμα, μένουν κλειστές. Λοιπόν, για να μπορεί ο άνθρωπος να ανοίξει για τον εαυτό του τις πόρτες αυτές, ο τρόπος που υπήρχε και υπάρχει, είναι να αποκτήσει όσο μπορεί περισσότερο χρήμα. Και εδώ είναι που χαλάει το πράγμα.
Και γιατί χαλάει το πράγμα άραγε ; Δεν το ξέρετε βέβαια, και περιμένετε να σας το πώ. Κατ΄αρχάς, δεν λέτε την αλήθεια, όλοι σας ξέρετε ποιός είναι ο λόγος που η υπόθεση πηγαίνει στραβά όταν κυνηγάμε να αποκτήσουμε το πολύ χρήμα. Αλλά ευκαρίας δοθείσης, ας πούμε μερικά πράγματα που σχετίζονται με την επιδίωξη του « ταχυπλουτισμού », αυτό τον όρο πρέπει να χρησιμοποιούμε νομίζω για το αλύπητο κυνήγι του γρήγορου πλουτισμού.
Το να αποκτήσεις πολλά φράγκα με δουλειά καθαρή και έντιμη, είναι τις περισσότερες φορές ανέφικτο, το πολύ πολύ να φτάσεις στο σημείο να είσαι απλώς εύπορος, όχι όμως αληθινά πλούσιος. Για να πλουτίσεις πολύ, είναι αναγκαίο να ακολουθήσεις μιά ορισμένη συνταγή, μιά συνταγή που μπορεί να έχει διάφορες παραλλαγές, αλλά στην ουσία είναι πάνω κάτω ή ίδια, αυτή είναι η γνώμη μου πάνω σ΄αυτό το θέμα.
Το πρώτο και κυριώτερο, είναι να κάμνεις απάτες. Οχι συνηθισμένες απάτες, αλλά καλοστημένες, που δεν θα επιτρέπουν στο νόμο να απλώσει το χέρι του σε σένα, αυτό είναι ευνόητο. Το να κάνουν απάτες, μπορεί να είναι δύσκολο για κάποιους ανθρώπους, είναι όμως πανεύκολο για πολλούς, πάρα πολλούς άλλους. Προς χάριν του « ταχυπλουρισμού », οι κυνηγοί του χρήματος ξέρουν να περνούν και τα πιό ψηλά εμπόδια με μεγάλη ευκολία. Το να εξαπατούν τους άλλους - εντέχνως βέβαια - είναι παιχνίδι γι αυτούς. Πάντως, αν περιμένετε να σας διδάξω την τέχνη της σε όλες τις μορφές της, άδικα περιμένετε, δεν έχω την παραμικρή ιδεα πώς γίνονται οι πάσης φύσεως και στρατηγικής απάτες. Αν ήξερα κάτι γι αυτές, ίσως θα κατάφερνα να αποχτήσω κι εγώ το άφθονο χρήμα που είπαμε.
Από την άλλη μεριά, αν δεν έχετε την ικανότητα - που δεν διδάσκεται, είναι έμφυτη - να κάνετε απάτες, δεν πρέπει να περιμένετε ότι θα γίνετε κάποτε μεγιστάνες του πλούτου, δεν είστε φτιαγμένοι από αυτή την στόφφα. Αλλά ας πούμε ότι έχετε τη δυνατότητα και την ικανότητα μαζύ, να εξαπατάτε έντεχνα τους ανθρωπους. Τί χρειάζεστε κατόπιν ;
Το δεύτερο προτέρημα που πρέπει να έχετε και να κατέχετε, είναι η ακόρεστη δίψα σας για την απόκτηση του χρήματος. Δεν πρέπει να ικανοποιείστε ποτέ με αυτά που έχετε, και με αυτά που κερδίσατε χτές και σήμερα, πρέπει να είστε αχόρταγος, αν έχετε δεί το έργο το Δημήτρη Ψαθά με τον τον τίτλο « Ο αχόρταγος », θα καταλάβετε τί εννοώ ακριβώς.
Μιά τρίτη ιδιότητα που απαραιτήτως πρέπει να έχετε, είναι το να είστε αδίστακτος μπροστά σε κάθε αδύνατο και ανήμπορο να σας σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά σας. Αν υποθέσουμε ότι κάποιος καταστρέφεται από μιά δική σας παρέμβαση, από μιά επιχείρηση που τον κατάστρέφει ολοκληρωτικά από οικονομική άποψη, δεν πρέπει να διστάσετε καθόλου να τον συντρίψετε. Ακόμα κι αν πέφτει γονατιστός στα πόδια σας και ζητά απεγνωσμένα έλεος από εσάς. Μ΄άλλα λόγια, θα πρέπει σε κάθε περίπτωση,, να πατάτε συνεχώς επί πτωμάτων. Είναι μιά απαραίτητη προϋπόθεση αυτή για να πάτε μπροστά, πολύ μπροστά.
Αν διαθέτετε λοιπόν όλες αυτές τις ιδιότητες και τις ικανότητες, είστε φτιαγμένος ακριβώς στο να γίνεται πάμπλουτος. Σας το βεβαιώνω εγώ, που έχω ασχοληθεί εντατικά με το θέμα, επί θεωρητικού βέβαια πλαισίου. Φυσικά, δεν θα γίνετε Ροκφέλλερ εν μιά νυκτί, αυτό είναι πρακτικα αδύνατο. Σιγά σιγά γίνεται η αγουρίδα μέλι, έτσι λέει το λαϊκό γνωμικό. Θα κάνετε αρκετή υπομονή, αλλά στο τέλος θα δρέψετε τους καρπούς της υπομονής σας.
Αυτά σε γενικές γραμμές για όσους δεν μπορούν να αντισταθούν στον πειρασμό του εύκολου και μεγάλου πλουτισμού. Ο πειρασμός αυτός είναι πολύ μεγάλος για να τον αντέξουν πολλοί άνθρωποι, άσχετα με το αν μπορούν να εφαρμόσουν τις τακτικές που αναφέρθηκαν. Τί έλεγε ο Οσκαρ Ουάϊλντ αναφορικά με το ζήτημα αυτό ; « Σε όλα μπορώ να αντισταθώ, εκτός από τον πειρασμό ». Δεν έλεγε ο Ιρλανδός αυτός τύπος με τις ανώμαλες συνήθειες, σε ποιό είδος πειρασμού αναφερότανε, αλλά νομίζω ότι η ρήση αυτή πηγαίνει σε κάθε είδους πειρασμό, περιλαμβανομένου φυσικά - και πριν απ΄όλα ίσως - και του πειρασμού του να αποκτάς πολλά χρήματα.
Αλλά τα πολλά χρήματα, δεν είναι προσιτά δυστυχώς - ή ευτυχώς - σε πολλούς που θα τα ήθελαν. Μιά μικρή, μιά ασήμαντη μειοψηφία ανθρώπων τα έχουν στα χρηματοκιβώτιά τους, στις τράπεζες, στις μετοχές, στις επενδύσεις τους. Για τους υπόλοιπους πολλούς, μένει ο πόθος της απόκτησής τους, Και με αυτό τον πόθο κοπιάζουν όλη τους τη ζωή.
Μιά από τις συνέπειες του έντονου πειρασμού απόκτησης χρημάτων, έστω και λίγων, αφού τα πολλά δεν είναι προσπελάσιμα, είναι και η διαφθορά που έχει πλακώσει σ΄όλο τον κόσμο, αλλού μεγάλη, αλλού μικρότερη. Που τη βλέπουμε σ΄όλα σχεδόν τα επίπεδα. Εισαι αστυνομικός ; Ο μισθός σου είναι γλίσχρος, δεν τα βγάζεις πέρα Και απορώ γιατί σε εμπιστέυεται η πολιτεία να κάνεις το καθήκον σου στο ακέραιο, με τούτο τον ασήμαντο μισθό. Ολοι ξέρουν - κι ας μην το λένε - ότι μόλις απλώσει ο πολίτης που έκανε μιά παράβαση - μικρή βέβαια, τις μεγάλες και βαρειές δεν θα τις παραβλέψει - μόλις λοιπόν βάλει το χέρι του στην τσέπη και βγάλει από μέσα κάμποσα φράγκα, και τα δώσει κρυφίως στο αστυνομικό όργανο, αυτό θα χάσει την όρασή του και την ακοή του. Προσωρινά βεβαια, μέχρι να τερματιστεί το επεισόδιο με την παράβαση.
Και τί δεν κάνει ο άνθρωπος όταν πρόκειται για το χρήμα ! Πουλάει τους φίλους του, πουλαέι την πατρίδα του ( αυτήν είναι που εύκολα την πουλά ). Πουλάει και τη μάνα που τον γένννησε και τον ανάθρεψε, αυτό γίνεται πολύ σπάνια βέβαια. Κανένα εμπόδιο δεν είναι ικανό να τον σταματήσει από το κυνήγι του εύκολου κέρδους. Ιερό και όσιο δεν μπορούν να αντισταθούν σ΄αυτή του την επιδίωξη.
Ένα πράγμα δεν θα προδώσει ποτέ, κι αυτό για ανεξήγητους λόγους Tην αθλητική ομάδα που υποστηρίζει από χρόνια. Πώς εξηγείται αυτό ; Δεν υπάρχει νομίζω καμμιά λογική εξήγηση. Κι αν υποτεθεί ότι του δίνουν ένα μεγάλο ποσό για να την απαρνηθεί, θα το πάρει και θα την απαρνηθεί, αλλά αυτό μόνο στην επιφάνεια, για τα μάτια του κόσμου, μέσα του δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε.
Αυτά για το χρήμα. Που είναι μιά σατανική εφεύρεση, που δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτήν. Όμως, τελικά, όλα αυτά θα πάνε στο βρόντο, δεν υπάρχει καμμιά περίπτωση να τα πάρει κανείς μαζύ του όταν αποχωρήσει απ΄αυτόν τον κόσμο, μόνο οι κόποι που κατέβαλε για να το αποχτήσει, νόμιμα ή παράνομα, αυτοί θα μείνουν.
Κι αφού έτσι έχουν τα πράγματα, και είναι γνωστό σε όλους ότι μαζύ του κανένας δεν παίρνει τίποτε, περιλαμβανομένου βέβαια και του χρήματος, γιατί δεν κάθεται άραγε ο ανθρωπος να φιλοσοφήσει λίγο το πράγμα και να πεί : Μα για ποιό λόγο να σπαταλώ και τις τελευταίες ικμάδες των δυνάμεών μου σε απάτες σε βάρος άλλων ανθρώπων, σε καταπίεση άλλων και ποδοπάτησή τους, σε κλεψιά και στο πάσης φύσεως έγκλημα που κάμνω, αφού τίποτε από αυτά που θα κερδίσω δεν θα μου μείνει ; Κι αν μείνουν πολλά χρήματα αφού αποχωρήσω απ΄τη ζωή αυτή, κάποιοι άλλοι θα τα « φάνε », πίνοντας εις υγείαν του κορόϊδου που τους τα άφησε. Γιατί δεν υπάρχει αυτό το είδος της σκέψης ; Ιδού η απορία.