Ν Ε Α Ε Π Α Ν Α Σ Τ Α Σ Η Σ Τ Η Ν Κ Ι Ν Α

Ν Ε Α Ε Π Α Ν Α Σ Τ Α Σ Η Σ Τ Η Ν Κ Ι Ν Α

Η χώρα βρίσκεται στα δυτικά του Ειρηνικού ωκεανού, νότια από τη Σιβηρία και την Κορέα, ανατολικά από το Καζακστάν και βόρεια από το Θιβέτ - που τώρα το κατέχει η ίδια - από τις χώρες της άλλοτε Ινδοκίνας - Βιετνάμ, Λάος - της Βιρμανίας και κάτω από το Θιβέτ της Ινδίας. Κάπως έτσι μπορούμε να ορίσουμε τα όρια και τα γύρω της Κίνας, της χώρας αυτής που το ημερολόγιο της δεν λέει τα δικά μας δυτικά χρόνια, αλλά τα τέσσερις χιλιάδες και κάτι εκατοντάδες χρόνια. Από πού άραγε να αρχίζει αυτή η χρονολόγηση που βάζουν οι κάτοικοί της ; Δεν έχω την παραμικρή ιδέα, εκείνο που διάβασα πριν από λίγο, είναι ότι η πρώτη δυτικού ημερολογίου αρχή της ιστορίας της, βρίσκεται περίπου στο 1. 100 έτος π.Χ. και τα πριν από αυτό γεγονότα ανάγονται μάλλον στον τομέα της ιστοριομυθολογίας.
Αυτή η χώρα, η Κίνα, είναι μεγάλη όσο και η Ευρώπη, περιλαμβανομένης και της ευρωπαϊκής Ρωσίας, έχει έκταση εννιά εκατομμύρια εξακόσιες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Λίγο μικρότερη από τον Καναδά και τη Βραζιλία, πολύ μικρότερη από τη συνολική Ρωσία περιλαμβανομένης και της Σιβηρίας, που είναι κι αυτή Ρωσική. Κι όπως είναι γνωστό, ο πληθυσμός της χώρας αυτής της Ασίας που ήταν εξακόσια πενήντα εκατομμύρια το 1950, βρίσκεται τώρα στο ένα δισεκατομμύριο και διακόσια πενήντα εκατομμύρια κατοίκους, έτσι από υπολογισμούς αυτό το νούμερο, απογραφή πρόσφατη δεν έχει γίνει.
Όπως όλοι λίγο πολύ ξέρουμε, διάφορες βασιλικές δυναστείες έχουν περάσει τα τρεις χιλιάδες αυτά χρόνια της επίσημης ιστορίας της. Ακούμε για πορσελάνινα αντικείμενα της δυναστείας των Μινγκ, και υπάρχουν ακόμα και άλλες τέσσερις - πέντε δυναστείες, που κυβέρ-νησαν τη χώρα αυτή. Κινέζους έχουμε και εδώ στην πόλη μας, είναι όπως τους ξέραμε από πάντοτε, κοντοί και χλωμοί, κάπως σαν κίτρινοι χωρίς να είναι αληθινά κίτρινοι. Μεγάλο κεφάλι, μαύρα και ίσια μαλλιά, όπως όλοι οι άνθρωποι της κίτρινης φυλής. Και τα θεωρούμενα σαν λοξά μάτια, που δεν είναι στην πραγματικότητα λοξά, πρόκειται απλά για την επικάνθια πτυχή των βλεφάρων που φαίνεται να δείχνει λοξό το μάτι.
Στην πορεία τη μακραίωνη αυτής της χώρας, έχουν γίνει και μερικές επαναστάσεις. Μία έγινε εναντίον των Βρεττανών το 1841, στο γνωστό « πόλεμο του οπίου », για να εμποδίσουν τους Ευρωπαίους αυτούς να εισάγουν όπιο - το τουρκιστί λεγόμενο αφιόνι - στη χώρα και έτσι να γίνονται οπιομανείς οι Κινέζοι. Δεν ήταν βέβαια αληθινή επανάσταση αυτή, ήταν μιά επανάσταση κατά της εισαγωγής του οπίου, που τον κέρδισαν και οι Κινέζοι και οι Βρεττανοί, με κάποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις. Οι Κινέζοι συνέχισαν βέβαια να καταναλίσκουν κάποιες ποσότητες όπιο, μέχρι κάποια εποχή που το παράτησαν. Ελεγαν μάλιστα και ένα γνωμικό σχετικό με το όπιο, που έχει ως εξής : « Mε το όπιο, λησμονεί κανείς το παρελθόν, περιφρονεί το παρόν και αδιαφορεί για το μέλλον ». Πολύ ωραίο λοιπόν πράγμα το όπιο, το πίνουμε και δεν μας νοιάζει τίποτε, δεν μας καίγεται καρφί για κανένα ζήτημα.
Πέρασαν δέκα χρόνια, και καινούργια επανάσταση αρχιζει το 1851, που την ξεκινά ένας Κινέζος με δυσπρόφερτο όνομα, όπως είναι όλα τα κινέζικα ονόματα, που δημιουργεί μιά ιδιότυπη θρησκευτικοπολιτική ομάδα, με μιά ανάμειξη Χριστιανισμού και Κομφουκιανισμού, και πάλι με στόχο την καταπόλεμηση της εισαγωγής του οπίου. Επακολουθεί ένας εμφύλιος πόλεμος, στον οποίο οι επαναστάτες βγαίνουν ηττημένοι. Ο εμφύλιος αυτός λήγει το 1864, κι από εκεί και ύστερα, ακολουθεί μιά σχετικά ήρεμη κατάσταση μέχρι το 1911.
Τη χρονιά εκείνη, ξεσπά το κίνημα της Κουόμινγκ - Τανγκ, που αργότερα είχε σαν ηγέτη τον γνωστό μας Τσανγκ - Κάϊ - Σεκ. Ετοιμάζεται να ιδρυθεί επι τέλους δημοκρατία. Η εξουσία περνά στην νέα κατάσταση, κι αυτό κρατά μέχρι το 1949. Τη χρονιά εκείνη, βρίσκουμε την Κίνα στην αρχή της κομμουνιστικής επανάστασης, αρχηγός της οποίας είναι ο επίσης πολύ γνωστός Μάο - Τσε - Τουνγκ. Που κηρύσσει μετά λίγα χρόνια - κι αφού νικά τους εθνικιστές της Κουόμινγκ - Τανγκ του Τσανγ - Κάϊ - Σεκ - τη λαϊκή δημοκρατία της Κίνας. Επακολουθεί μιά περίοδος σκληρής κατάστασης για τους Κινέζους με το γνωστό επίσης κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο, που όλοι έπρεπε να το ξέρουν απ΄έξω κι ανακατωτά για να μην πηγαίνουν σε καταναγκαστικά έργα για πολλά χρόνια. Στο τέλος, καταρρέει και το καθεστώς του Μάο, και μένει η λαϊκή δημοκρατία της Κίνας, αλλά με πολύ πιό ανοιχτούς ορίζοντες απ΄ότι νωρίτερα.
Λέγαμε ότι τέλειωσαν επί τέλους οι επαναστάσεις στην Κίνα, ότι καινούργια επανάσταση δεν επρόκειτο να δούμε στο κοντινό ή και μακρυνό μέλλον. Αλλά τί διδάσκει η ιστορία ;
Το « ποτέ μη λές ποτέ », που ισχύει και για πολλά άλλα πράγματα και καταστάσεις. Ετσι συνέβη και στην περίπτωση αυτή. Λίγες, πολύ λίγες δεκαετίες πέρασαν, και καινούργιο επαναστατικό κίνημα αναπτύχθηκε στην τεράστια αυτή χώρα, λίγο λίγο στην αρχή και ανεπαίσθητο, που όμως όσο περνούσε ο καιρός, όλο και μεγάλωνε. Και φτάσαμε τώρα στην εποχή που έχει πιά πάρει διαστάσεις το καινούργιο αυτό κίνημα.
¨Όμως, όχι, δεν πρόκειται για επαναστατικό κίνημα που χρησιμοποιεί όπλα και εκρηκτικά και βόμβες για να επικρατήσει. Δεν είναι αυτού του τύπου το επαναστικό αυτό κίνημα, που άλλωστε δεν έχει ξεκινήσει από μέσα από την ίδια αυτή χώρα, είναι ξενόφερτο και έρχεται μάλιστα από μιά χώρα που δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με την προηγούμενη διακυβέρνηση του από τον Μάο και τη συντροφιά του.
Και ιδού περί τίνος πρόκειται, αρκετά είπαμε σαν εισαγωγή, αρκετά μακρυγορησαμε κατά τη δικαστική ορολογία που χρησιμοποιούν οι δικαστές στα ελληνικά - και ίσως και σε άλλων χωρών - δικαστήρια, καιρός είναι να έλθουμε και στο κυρίως θέμα.
Η Κίνα, είναι η κατ΄εξοχήν χώρα των παραδόσεων, παραδόσεων που κρατάνε όχι αιώνες, αλλά χιλιετίες. Λοιπόν, σ΄αυτή τη χώρα των παραδόσεων, οι σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, φαίνεται ότι ήσαν καθορισμένες και περιγεγραμμένες μέσα σε αυστηρά πλαίσια. Ελεύθερος έρωτας σε κάποια έκταση, δεν φαίνεται να ήταν ανεκτός στη χώρα, και επομένως ελεύθερες σχέσεις - από αυτές που περιέχουν και τις γνωστες « οριζόντιες ασκήσεις » πάνω σε κρεββάτια - δεν φαίνεται ότι συνηθιζόντουσαν, τουλάχιστον στα φανερά και σε κάποια έκταση. Και ακριβώς πάνω σ΄αυτές τις προαιώνιες και πατροπαράδοτες συνήθειες και έθιμα, έγινε το επαναστικό κίνημα που λέμε.
Η όλη αρχή της ιστορίας αυτής, ξεκίνησε στις Πολιτείες τις πέραν του Ατλαντικού, τη δεκαετία του 1960, μάλιστα στις αρχές της δεκαετίας αυτής. Ηταν η λεγόμενη σεξουαλική επανάσταση των γυναικών, που διαδόθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα και σε όλες τις δυτικού τύπου κοινωνίες, με λίγες εξαιρέσεις. Κι όταν μιλάμε για σεξουαλική επανάσταση, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε και πολύ στις λεπτομέρειες πάνω στο ζήτημα αυτό, ο καθένας γνωρίζει περί τίνος ακριβώς πρόκειται.
Κατέρρευσε λοιπόν το καθεστώς του Μάο και του μικρού βιβλιαρίου του, και σιγά σιγά, έφτασε και εκεί το πνεύμα της επανάστασης αυτής. Πράγμα που δεν γνώριζα καθόλου, είχα την εντύπωση ότι λίγο ή πολύ, τα πράγματα βαδίζανε κάπως πάνω στα παλιά χνάρια. Αλλά πρόσφατο δημοσίευμα σε έγκυρο και με παγκόσμια εμβέλεια αμερικανικό περιοδικό, περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια την καινούργια κατάσταση. Θα έπρεπε να το περιμένουμε μάλλον κάτι τέτοιο, είναι γνωστό ότι μετά από μιά μακρά περίοδο καταπίεσης των πάντων, έκρηξη θα ακολουθήσει σε πολλούς τομείς.
Το δημοσίευμα του περιοδικού, φέρνει σαν παράδειγμα μιά Κινέζα δημοσιογράφο το επάγγελμα, ηλικίας εικοσιεπτά χρόνων, που επειδή δεν θυμάμαι το όνομά της, θα της δώσω αυθαίρετα το όνομα Γιάο - Τσε - Λή - που μοιάζει αρκετά με κινέζικο - χωρίς μ΄αυτό να άλλάζει σε τίποτε την κατάσταση. Η καθ΄όλα αξίοτιμη αυτή λειτουργός του δημοσιογραφικού λειτουργήματος, λειτουργεί και με έναν άλλο αξιοθαύμαστο στ΄αλήθεια τρόπο. Εχει να παρουσιάσει μιά ατέλειωτη στρατιά από άντρες, που δέχεται με πολλή αβροφροσύνη και με την γνωστή κινέζικη ευγένεια στο κρεββάτι της. Η ίδια αναφέρει ότι αυτοί οι « φίλοι » της, είναι περίπου εκατό, δεν έχει κρατήσει βέβαια αρχείο και δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει την αλήθεια. Θα μπορούσε να ήταν και διπλάσιος ή τριπλάσιος, αλλά η Κινέζα αυτή φίλη μας, είναι μετριόφρων και δεν θέλει να εξογκώσει περισσότερο τα νούμερα για να προκαλέσει εντύπωση.
Εκατόν λοιπόν οι κρεββατωθέντες με την ερασμίαν αυτή κυρία, και η υπόθεση - λέει - δεν προκειται να σταματήσει εκεί, περιορισμούς δεν δέχεται επ΄ουδενί λόγω να κάνει, άλλωστε δεν βρισκόμαστε πιά στην εποχή που το κόκκινο βιβλιαράκι έβαζε κανονισμούς και περιορισμούς σε κάθε είδους δραστηριότητα. Προχωρά λοιπόν ακάθεκτη, και όπως δήλωσε η ίδια, δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για μιά μόνιμη σχέση με κανέναν άντρα. Το κυριώτερο πράγμα που ζητά, είναι η αλλαγή, δεν είναι νοητό να περιορίζει κανείς τις επιδιώξεις σε πολύ στενά πλαίσια, αυτό είναι το μόττο της. Το να πηδά τώρα από κρεββάτι σε κρεββάτι, ίσως δημιουργήσει την ιδέα στους Κινέζους για ένα καινούργιο άθλημα, το « άλμα επί κλίνης » - κατά το « άλμα επί κοντώ », και να σκεφτούν να το βάλουν στην προσεχή Ολυμπιάδα, που πρόκειται να γίνει στο Πεκίνο. Καλή ιδέα, έτσι δεν είναι ;
Κάθε πόσο χρονικό διάστημα αλλάζει αυτούς τους προσωρινούς συντρόφους της ; Δεν αναφέρεται στο δημοσίευμα, αλλά θα πρέπει να είναι πολύ συχνές οι αλλαγές αυτές και πολύ μικρά τα διαστήματα που κρατούν οι « σχέσεις » της αυτές. Μπορεί εξ άλλου, να άρχισε από πολύ μικρή ηλικία αυτές τις αξιοθαύμαστες δραστηριότητές της, αναφέρεται στο δημοσίευμα ότι από πολύ μικρές ηλικίες επιδίδονται οι σημερινές Κινέζες στο πολύ συναρπαστικό αυτό σπορ. Από τα δεκαπέντε, λίγο πιό κάτω ίσως, και πολύ μεγάλη έκταση έχει πάρει η κατάσταση αυτή. Που μπορεί βέβαια να παρουσιάσει και περαιτέρω βελτίωση σχετικά με το χρόνο έναρξης της δραστηριότητας, ας πούμε στα δώδεκα ή δεκατρία χρόνια. Πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης σε οποιαδήποτε προοδευτική κίνηση.
Τί λέγανε όμως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ; Ότι ουδέν καλόν αμιγές κακού, και ουδέν κακόν αμιγές καλού. Στην προκειμένη περίπτωση, μέσα σ΄όλο αυτό το καλό που υπάρχει - για τις Κινέζες βέβαια και κυρίως για τους Κινέζους - υπάρχει και κάτι πολύ κακό. Ένα τεράστιο πλήθος από αρρώστειες που σχετίζονται με αυτόν τον ελεύθερο και από Πολιτειών προερχόμενο έρωτα, έχουν πλημμυρίσει τη μεγάλη αυτή χώρα. Και δυστυχώς, ανάμεσα σ΄αυτές είναι και μιά πολύ γνωστή και πολύ άσχημη, που οφείλεται στον επίσης γνωστό ιό, που απλώνεται όσο πάει και περισσότερο στη χώρα.
Υπάρχει και μιά άλλη συνέπεια, που ίσως ενοχλεί αρκετά τις Κινεζούλες, ιδίως των χαμηλών ηλικιών. Το μέγα πλήθος των εκτρώσεων στις οποίες υποβάλλονται, που δεν ξέρουμε κάτω από ποιές ιατρικές συνθήκες γίνονται, και τί συνέπειες μπορούν να έχουν. Ετσι είναι όμως τα πράγματα, δεν μπορείς να τα έχεις όλα, και την πίττα σωστή και το σκύλο χορτάτο . Καλή είναι η αντιγραφή μερικών ξένων προτύπων, αλλά προσοχή στη βαφή.
Πάντως, ίσως είναι ένα είδος επιδημίας που μπορεί να περιοριστεί αργότερα. Όπως έγινε σε κάποια - μικρή μάλλον κλίμακα - και στη χώρα από όπου ξεκίνησε, και όπου κάποιοι δείκτες δείχνουν σχετική μείωση των ελεύθερων αυτών σχέσεων. Ετσι τουλάχιστον φαίνεται.