ΕΝΑ "ΠΡΟΣΩΠΙΔΟΦΟΡΟ" ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ

Ε Ν Α « Π Ρ Ο Σ Ω Π Ι Δ Ο Φ Ο Ρ Ο » Ε Π Α Γ Γ Ε Λ Μ Α

Υπάρχει μιά υπηρεσία κρατική, η οποία ελέγχει τους πολίτες που ασκούν ένα ελεύθερο επάγγελμα, που δεν είνα κρατικοί υπάλληλοι, δεν είναι μισθωτοί ούτε συνταξιούχοι, και που πρέπει να πληρώνουν τους φόρους από τα εισοδήματά που αποκτούν από την ελεύθερη εργασία τους. Είναι η γνωστή μας οικονομική εφορία, που ασχολείται και με άλλες υποθέσεις του δημοσίου, που έχουν σχέση με τη σύνδεση του πολίτη με γενικά φορολογικά θέματα.
Οι άνθρωποι αυτοί που υπηρετούν σ΄αυτόν τον κρατικό κλάδο, υποτίθεται ότι πρέπει να είναι απόλυτα έντιμοι, να είναι συνεπέις στις υποχρεώσεις τους, να μην κάμνουν τα στραβά μάτια εκεί που πρέπει να τα έχουν ορθάνοιχτα. Και να υπηρετούν με άψογο τρόπο την υπηρεσία που τους έχει αναθέσει το κράτος. Και πάνω απ΄ολα, να ψάχνουν ακατάπαυσα να βρίσκουν εκείνους τους αλητήριους, που δεν δηλώνουν τα έσοδά τους στο δημόσιο, και μ΄αυτόν τον τρόπο αποφεύγουν να κάνουν αυτό που κάνουν όλοι οι αμοιβόμενοι με μισθούς και συντάξεις. Δηλαδή να πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν, έτσι ώστε να μπορεί το κράτος να εκτελεί τα έργα που πρέπει να κάμνει, να δίνει βοήθεια στους άπορους, να πληρώνει τους υπαλλήλους. Και γενικά, να μπορεί να διοικεί καλά και έντιμα τη χώρα, χωρίς να ζητά και πολλή βοήθεια απ΄έξω.
΄Αλλα είναι όμως αυτά που βλέπουμε, ιδίως τα τελευταια χρόνια. Ενώ πριν από δυό –τρεις δεκαετίες, έβλεπες τους αρμόδιους υπάλληλους αυτών των υπηρεσιών να κάμνουν ελέγχους στα βιβλία των φορολογούμενων, έστω και όχι επαρκείς, φαίνεται ότι τώρα τα παράτησαν αυτά. Όχι ότι το ρίξανε στην ξάπλα, όχι, δεν είναι αυτό. Αλλού φαίνεται να στρέφεται τώρα η προσοχή τους, όχι βέβαια σε όλους, αλλά πάντως σε πολλούς από αυτούς. Κάνουν βέβαια έλεγχο στα βιβλία των εσόδων των φορολογούμενων, αλλά πάνω σ΄αυτά που πρέπει να κάμνουν, προσθέτουν και άλλα, που δεν είναι η δουλειά τους να τα κάμνουν. Μη μου πείτε ότι δεν έχετε πάρει χαμπάρι για το τί γίνεται, δεν θα σας πιστεψει κανένας.
Ενας από αυτούς του ελεγκτές – και μάλιστα υψηλόβαθμο στέλεχος της υπηρεσίας – που βρισκόταν εδώ και λίγο καιρό σε μιά επαρχιακή πόλη - πήγε να ελέγξει τα βιβλία ενός επιχειρηματία, που φαινόντουσαν να είναι ύποπτα στα μάτια της φορολογικής υπηρεσίας. Πάει λοιπόν, και τί να δεί ; Ο επιχειρηματίας αυτός, είχε κρύψει μεγάλο μέρος των εσόδων του από την Εφορία, είτε επειδή δεν του είχε μείνει αρκετό ρευστό για να πληρώσει τις υποχρεώσεις του – ίσως και λόγω της οικονομικής κρίσης, είτε επειδή προσπάθησε να το παίξει παράνομος και να αποφύγει να δώσει τον οβολό του στο κράτος.
Ο ελεγκτής της εφορίας, ζήτησε από τον επιχειρηματία να τον αφήσει να κάνει έλεγχο στα βιβλία του. Ο επιχειρηματίας δυσανα-σχέτησε με την απαίτηση του ανώτερου υπάλλήλου, αλλά και τί μπορούσε να κάνει για να τον εμποδίσει ; Εφερε λοιπόν τα βιβλία του, και αφού τα μελέτησε εμβριθώς ο εφοριακός, διεπίστωσε αυτό που η ψυχή του λαχταρούσε να βρή. Μιά σημαντική, ή μάλλον μεγάλη ανωμαλία. Χρήματα που έπρεπε να δοθούν στο κράτος, δεν είχαν δοθεί, η δήλωση του επιχειρηματία στην εφορία τα είχε αποκρύψει επιμελώς ως κόρην οφθαλμού, για να μην πληρώσει το χαράτσι στο κράτος, όπως πάντα γίνεται.
« Βλέπω εδώ μιά ανωμαλία στα χαρτιά σου, υπάρχει σοβαρός λόγος να διευθετηθεί αυτό το πρόβλημα που ανέκυψε », λέει ο διευθυντής της εφορίας στον ελεγχόμενο, αφου εξέτασε προαεκτικά τα στοιχεία που του προσκομίστηκαν. Πρέπει να έλθετε αύριο στο γραφείο μου, και να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε με την ανώμαλη αυτή υπόθεση, που φαίνεται σαν φοροδιαφυγή. ». Ο επιχειρηματίας καταλαβαίνει τα υπονοούμενα και τα αναφερόμενα σαν ύποπτα. Και την άλλη μέρα το πρωϊ, παίρνει μαζύ του πέντε χιλιάδες Ευρώ, και πηγάινει στο γραφείο του διευθυντή. Όμως, έχει περάσει προηγουμένως από την αστυνομία, όπου κρατήθηκαν οι αριθμοί των χαρτονομισμάτων και σημειώθηκαν στο σχετικό τεφτέρι.
Μπαίνει λοιπόν μέσα στο γραφείο του Διευθυντή, και αμέσως και χωρίς δισταγμό, αφήνει τον φάκελλο με τα πέντε χιλιάρικα στο τραπέζι. Ανοίγει ο εφοριακός τον φάκκελο, και λέει μουτρωμένος « Όχι και πέντε μόνο χιλιάρικα, δεν κάναμε καμμιά τέτοια συμφωνία. Τριάντα χιλιάρικα θα φέρεις τώρα αμέσως, και θα κλείσουμε την υπόθεσή σου ».
Βγαίνει έξω ο επιχειρηματίας, και βιαστικά όπως το ζήτησε ο εφοριακός, τρέχει και παίρνει άλλα εικοσιπέντε χιλιάρικα Ευρώ, χωρίς να τα περάσει από την αστυνομία και να κρατήσουν εκεί και τους αριθμούς κι αυτών των χαρτονομισμάτων, καθώς έπρεπε να τα παρουσιάσει στον Διευθυντή, και μπαίνοντας μέσα στο γραφείο ξανά, τα αδειάζει όλα μαζύ εκεί. Και ο εφοριακός, τα μαζεύει ολα μαζύ και τα βάζει στην τσέπη του.
Δεν περνούν παρά λίγα λεπτά από την έξοδο του επιχειρηματία που είχε « φακκελώσει » τον διευθυντή της Οικονομικής υπηρεσίας, και να΄σου κάμποσοι αστυνομικοί που εισβάλλουν στο γραφείο του εισπράξαντος τα τριάντα χιλιάρικα. « Παρακαλούμε, αδειάστε τις τσέπες σας, βγάλτε το πορτοφόλι σας να ελέγξουμε κάποια πράγματα που μας ενδιαφέρουν », λένε οι αστυνομικοί στον Διεθυντή της υπηρεσίας. Τι να κάνει, αναγκάζεται να αδειάσει τσέπες και πορτοφόλια, και τότε οι αστυνομικοί, μπροστά στα μάτια του, φυλλομετράνε τα χαρ-τονομίσματα, και βρίσκουν τα προσημειωμένα πέντε χιλιάδες Ευρώ.
Οι αστυνομικοί δεν χάνουν καιρό και πιάνουν αμέσως τον δράστη της δωροδοκίας, που ο ίδιος την είχε ζητήσει, και τον οδηγούν στο δικαστήριο. Και γίνεται εκεί κάτι, που στην μεν χώρα μας δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση, αλλά που σε άλλες χώρες θα προκαλούσε το δημόσιο αίσθημα. Ο εισαγγελέας της πόλης και της περιοχής – που μπορεί να φορά και φουστάνια – αφήνει ελεύθερο τον συλληφθέντα, και μάλιστα χωρίς χρηματική εγγύηση, και χωρίς περιοριστικούς όρους. Μ΄άλλα λόγια, είναι σαν να του λέει : Πάρε το αεροπλάνο – μιάς και θα σε απολύσουν από την υπηρεσία σου και θα πάς και στο φρέσκο – και παίρνοντας το αεροπλάνο μεχρι την Αθήνα, και από εκεί - με πάσαν ελευθερίαν - πάρε ένα άλλο αεροπλάνο, και τράβα στη Βραζιλία, στην οποία δεν υπάρχει διεθνής σύμβαση με άλλες χώρες για την παράδοση κατηγορούμενου από ξένες αρχές, για να πάει στη χώρα του και να δικαστεί εκεί.
Ακούστηκε εκεί στην περιοχή, ότι ο κατηγορούμένος και ένοχος της πράξης αυτής, δεν είναι μοναχός, είναι και δυό αλλοι μαζύ του σαν ομάδα, που έτσι χαρακτηρίζεται σαν συμμορία. Και ότι και ο εισαγγελέας – ή η εισαγγελέας - μπορεί να είναι κι αυτός μέσα στο κόλπο, πράγμα που δεν φαίνεται και τόσο πιθανό. Εσείς τί λέτε, μπορεί στ΄αλήθεια να έχει φτάσει ως εκεί η κατάσταση ; Κάποιος μπορεί να απαντήσει καταφατικά, άλλος αρνητικά. Αλλά γίνεται σας παρακαλώ να σκεφτόμαστε ότι μπορεί να έχει φτάσει η κατάσταση μέχρι αυτό το σημείο ;
Αυτό το επεισόδιο με δράστη υπάλληλο της εφορίας, φαίνεται ότι έχει γίνει πάρα πολλές φορές, ίσως τις περισσότερες, και ότι οι αρμόδιοι εφοριακοί που κάνουν τους ελέγχους αυτούς, πάρα πολύ συχνά τα κάνουν « πλακάκια » με τους υφιστάμενους την έρευνα, και μοιράζονται τα φράγκα που χάνει έτσι το δημόσιο. Που έτσι δεν έχει τα έσοδα αυτά, και αναγκάζεται να πηγαίνει στις ξένες τράπεζες, για να καλύπτει τα ελλείμματα που με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται. Είναι άραγε ψέμματα ;
Η υπηρεσία του εφοριακού, μπορεί - και μάλλον φαίνεται να γίνεται συχνά – να είναι ένα πολύ προσοδοφόρο ή « προσωπιδοφόρο », όπως το λέγανε μιά φορά κι έναν καιρό, κάποιοι όχι και τόσο καλοί στα ελληνικά, επάγγελμα. Αν και επίσημα, το λένε δημόσιο λειτούργημα.