" IΔIΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ " ΚΑΙ " ΒΙΤΣΙΑ "

" Ι Δ Ι Α Ι Τ Ε Ρ Ο Τ Η Τ Ε Σ " Κ Α Ι " Β Ι Τ Σ Ι Α "

Σ΄αυτόν τον πλανήτη που ονομάζουμε « Γή », ζούνε από αμνημονεύτων χρόνων, χιλιάδες είδη πλασμάτων.΄Αλλα από αυτά κινούνται - είτε με δικές τους δυνάμεις, όπως τα ζώα - άλλα με παθητικό τρόπο, κι αυτά είναι τα μικροσκοπικά πρωτόζωα και τα μικρόβια. Και άλλα δεν κινούνται καθόλου, δεν μετακινούνται απ΄τη θέση τους με καμμιά κυβέρνηση, και είναι τα φυτά, δηλαδή χόρτα, δέντρα, θάμνοι και άλλα.
Λοιπόν, ανάμεσα στα πλάσματα που τα ονομάζουμε « ζώα », είναι και ένα ζώο που είναι εντελώς διαφορετικό από τα άλλα ζώα. Οχι επειδή περπατά πανω σε δυό πόδια, όχι, δεν βρίσκεται εκεί η διαφορά, πάνω σε δυό πόδια κινούνται και τα πουλιά όταν κάθονται και δεν πετούν. Οχι, αλλού είναι οι τεράστιες διαφορές που το ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα ζώα. Δεν θα ήταν ανάγκη να απαριθμήσουμε τις διαφορές που έχει αυτό το δίποδο ζώο από τα άλλα, αλλά ας πούμε δυό λόγια για μερικές από αυτές. Είναι μεταξύ άλλων, το ότι έχει τη δυνατότητα να σκέπτεται με κάποια σειρά, μπορεί να προβλέπει τις επόμενες κινήσεις του, να προγραμματίζει κάποια πράγματα για το άμεσο ή και το λίγο κατοπινό μέλλον, και βέβαια να μιλά, να αναγνωρίζει ότι έχει κάνει λάθος σε κάτι και να μετανοιώνει γι αυτά που δεν έκανε ή που έκανε. Εχει ακόμα τη δυνατότητα να ελπίζει αλλά και να απογοητεύεται, όλα αυτά είναι πράγματα που κανένα άλλο ζώο δεν τα διαθέτει.
Υπάρχει και ένα πλήθος από άλλες ιδιότητες που έχει αυτό το δίποδο, και που τις στερούνται - καλώς ή κακώς - τα υπόλοιπα πλάσματα. Είναι οι τρόποι συμπεριφοράς του, το καθένα από αυτά τα όντα που τα ονομάζουμε ανθρώπους, έχει και τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται. Αυτός ο τρόπος, είτε είναι σύμφωνος με τον τρόπο που σκέπτεται, δηλαδή είναι μιά συμπεριφορά που θα την πούμε ειλικρινή, είτε είναι επιφανειακή, άλλα σκέπτεται και αλλοιώς συμπεριφέρεται, δηλαδή με υποκρισία.
Ο καθένας λοιπόν άνθρωπος, έχει και τη δική του συμπεριφορά, που είναι θα λέγεμε μοναδική για τον καθένα. Πράγμα που δεν μπορεί να συμβαίνει με τα άλλα πλάσματα, τα άλλα ζώα. Δεν μπορείς λόγου χάριν, να βρεις έναν λύκο καλό και έναν άλλο λύκο κακό. Το ίδιο συμβαίνει και με όλα τα άλλα είδη, ακολουθούν ένα τρόπο που η ίδια η φύση τους τον προσδιορίζει. Δεν διακρίνουν το ηθικό από το ανήθικο, τη συμπόνια από την αδιαφορία, την καλώσύνη από την κακοήθεια, το να ωφελούν κάποιο άλλο όμοιο μ΄αυτά ζωο ή να το βλάπτουν. Και επίσης, δεν έχουν να δείξουν αυτό που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε « διαφορετικότητα » στις ενέργειές τους, άλλο τρόπο συμπεριφοράς. Αυτά ανάμεσα σε πλήθος από άλλα γνωρίσματα, που για να τα μάθει κανείς, πρέπει να σπουδάσει κοινωνιολογία και ψυχολογία. Αυτά σε γενικές γραμμές.
Αλλά υπάρχει στον άνθρωπο και μιά όχι και πολύ ευκρινής διάκριση στη συμπεριφορά του. Μιά μάλλον αρκετά ασαφής παρέκκλιση από το λεγόμενο « φυσιολογικό ». Κάποιες εκδηλώσεις που ξεφεύγουν από το κανονικό, αν μπορούμε να ονομάσουμε κάτι σαν « κανονικό », σε διάκριση από το « μη κανονικό ». Τα όρια ανάμεσα στους δυό αυτούς τύπους συμπεριφοράς, δεν είναι και τόσο ευδιάκριτα, σε μερικούς από αυτούς υπάρχει βέβαια μιά σαφής και έντονη παρέκκλιση, σε άλλους όμως τύπους συμπεριφοράς που κινούνται ανάμεσα στο « φυσιολογικό » και το « μή φυσιολογικό », είναι αρκετά υποκειμενικό και ίσως και αυθαίρετο να χαράζει κανείς διαχωριστικές γραμμές.
Ένα πληθος από αυτά που ονομάζουμε « ανωμαλίες », είναι καταγεγραμμένες στην επίσημη ορολογία. Από αυτές τις ανωμαλίες που έχει αποκλειστικά ο άνθρωπος και κανένα άλλο πλάσμα που ζεί πάνω στη γή, κάποιες είναι πολύ ακραίες σε σχέση με το θεωρούμενο σαν « φυσιολογικό », που αναγκαστικά πρέπει να το τοποθετήσω και πάλι μέσα σε εισαγωγικά. Άλλες πάλι ανωμαλίες, ξεφεύγουν πολύ λίγο από το θεωρούμενο σαν « νορμάλ ». Μπορούμε να ασχοληθούμε και με τους δυό αυτούς τύπους ανωμαλιών, δίνοντας φυσικά περισσότερη έμφαση σ΄αυτές που είναι πιό πολύ χτυπητές.
Οι πολύ « e x t r e m e » αποκκλίσεις από το « φυσιολογικό », είναι οι λεγόμενες « διαστροφές ». Τί πάει να πέι ο όρος « διαστροφή » ; Κάτι που έχει να κάνει με το ρήμα διαστρέφω, δηλαδή παραμορφώνω, που έχει σχέση με τη « στροφή », μιά στροφή έξω από κάτι το κανονικό. Σαν διαστροφές, χαρακτηρίζονται ανώμαλες καταστάσεις, όπου η ανωμαλία είναι πολύ έκδηλη, ξεφεύγει πολύ από τη φυσιολογική συμπεριφορά. Μπορούμε να αναφερθούμε σε μερικές από τις πολύ « χοντρές » τέτοιες ανωμαλίες.
Σε όλο το ζωϊκό βασίλειο, βλέπουμε να υπάρχουν δυό φύλα, το αρσενικο και το θηλυκό. Το αρσενικό πηγαίνει να συναντήσει - με το ένστικτο βέβαια - το θηλυκό. Με σκοπό να μην εξαφανιστεί το είδος αυτού του πλάσματος, να δημιουργηθούν απόγονοι, που θα συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο την αναπαραγωγή του είδους. Σε όλα λοιπόν τα πλάσματα αυτά τα ζωϊκά, αυτός ο κανόνας ισχύει. Εκτός από τον άνθρωπο. Στον οποίο βλέπουμε το αρσενικό να πηγαίνει να συναντήσει ένα αλλο αρσενικό, και το θηλυκό ένα άλλο θηλυκό. Μά τί συμβαίνει, θα επιχειρήσουν να αποκτήσουν απογόνους με τον τρόπο αυτό ; Οχι, λέει η λογική, δεν γίνεται αυτό κατά τους φυσικούς κανόνες των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων, δεν πρόκειται για αναπαραγωγική διαδικασία. Για τί πρόκειται λοιπόν ; Απλούστατα, μιά έντονη απόκλιση από τον φυσιολογικό τρόπο συμβαίνει εδώ, είναι η ομοφυλοφιλία. Καταστρατήγηση του φυσικού νόμου που διέπει όλα τα ζωϊκά πλάσματα. Πρόκειται για μιά « στροφή » από το φυσιολογικό, μιά δηλαδή « διαστροφή ».
Η απόκλιση αυτή από το νορμάλ, υπήρχε από πάρα πολλά χρόνια, από χιλιετίες, ίσως από την αρχή του ανθρώπινου γένους. Συνήθεια που ποτέ δεν την ενέκριναν οι άλλοι, οι « φυσιολογικοί » άνθρωποι, που έβλεπαν ότι κανένα ζώο δεν είχε μιά τέτοια συμπεριφορά. Μέχρι που φτάσαμε αισίως στην εποχή μας, στον εικοστό αιώνα, μάλιστα στα τέλη του αιώνα αυτού και στις αρχές του εικοστού πρώτου. Και τότε άρχισε να ξεθωριάζει η αντίληψη που υπήρχε τις προηγούμενες εποχές, ότι δεν ήταν « κανονικη » αυτή η συμπεριφορά. Και έφτασε και η εποχή των μεγάλων ανατροπών, στην οποία έγινε θεσμός να γίνονται κανονικά ζευγάρια οι έχοντες αυτή την παρέκκλιση, τη διαστροφή. Αυτό δείχνει μιά παραδοχή ότι πρόκειται για « κάπως » ομαλή συμπεριφορά, όχι όπως την θεωρούσαν στα παλιά χρόνια.
Μιά άλλη ανώμαλη κατάσταση, είναι και η πασίγνωστη τα τελευταία χρόνια « παιδεραστία ». Που κι αυτή υπήρχε σε κάποια κλίμακα από τα παλιά, αν και δεν φαινόταν στα φανερά. Τί συμβαίνει σ΄αυτή την κατάσταση ; Λοιπόν, ενώ το κανονικό είναι να έλκονται μεταξύ τους ενήλικα άτομα, εδώ συμβαίνει να έλκεται κάποιος ενήλικας από ένα μικρό παιδί, αδιαφόρως φύλου, μικρό να είναι κι ότι να΄ναι. Προκαλεί την οργισμένη αντίδραση αυτή η συμπεριφορά, αλλά μήπως σε κάποιο μακρινό μέλλον, θα θεωρείται κι αυτή η κατασταση σαν « ομαλή » ; Ποιός ξέρει, όλα είναι πιθανά μ΄αυτό το δίποδο πλάσμα.
Μιά παραλλαγή αυτής της « αντικανονικότητας », είναι και η παιδική πορνογραφία, άγνωστη στα παλιά χρόνια, λόγω της μή ύπαρξης της κατάλληλης τεχνολογίας. Φωτογραφία που δεν υπήρχε μέχρι πριν από εκατόν πενήντα χρόνια. Ιντερνέτ που δημιουργήθηκε εντελώς πρόσφατα. Που έδωσαν μεγάλη ώθηση σ΄αυτού του είδους την απασχόληση, που μόνο άντρες έχει οπαδούς. Ανοίγεις τον υπολογιστή σου, και ιδού το τερπνόν θέαμα στον δέκτη σου, αυτό θα πεί πρόοδος.
Αν μιλούσες σε παλιές εποχές για τον όρο « σαδισμός », κανένας δεν θα ήξερε τί άραγε να σημαίνει αυτή η λέξη. Οχι ότι δεν υπήρχε μιά τέτοια κατάσταση σε πολλούς ανθρώπους, απλώς δεν της έδιναν κάποιο ειδικό όνομα. Επρεπε να εμφανιστεί κάποτε στη Γαλλία ο πασίγνωστος μαρκήσιος ντε Σαντ - ήταν και ευγενούς καταγωγής ο άνθρωπος αυτός - για να πάρει όνομα αυτή η ανωμαλία. Και την πήρε χάρις στον ευγενή αυτό Γάλλο. Τώρα ξέρουμε ότι ο βασανισμός κάποιου ή κάποιας σε μιά συγκεκριμένη περίπτωση, ονομάζεται με αυτόν τον όρο. Οσο πηγαίνει και γινόμαστε πιό μορφωμένοι, πιό σοφοί.
Ηξερε επίσης κανένας σε παλιές εποχές, τί σήμαινε ο όρος « μαζοχισμός » ; Κανένας, αν και η παρέκκλιση αυτή υπήρχε από πάντοτε, έτσι φαίνεται ότι ήταν το πράγμα. Ηταν όμως χωρίς όνομα η κατάσταση αυτή, στην οποία ο άνθρωπος θέλει να τον βασανιζουν, κατι που είναι το ακριβώς αντίθετο με το σαδισμό. Επρεπε όμως να φανεί ένας Αυστριακός - μάλλον Βιεννέζος - δικηγόρος, ο Σάχερ Μάζοχ, να του δώσει αυτό το όνομα. Που έμεινε στην ορολογία και τον ξέρουν οι πάντες, αν δεν ήταν ο Μάζοχ, δεν θα είχαμε όνομα γι αυτή τη διαστροφή.
Eτούτες μπορούμε να πούμε ότι είναι οι πιό σοβαρές παρεκκλίσεις από το φυσιολογικό, και βέβαια, παρατηρούνται μονάχα στα δίποδα όντα που λέγαμε. Εκτός όμως από αυτές τις έντονες ανωμαλίες, υπάρχουν και μικρού μεγέθους άλλες. Που δεν μπορούμε να τις κατατάξουμε στις επίσημες διαστροφές, αν και κάποια ελαφρά διαστροφή υπάρχει και σε πολλές άλλες συνήθειες του ανθρώπου. Και είναι μάλλόν σπάνιο να βρεις άνθρωπο που να μην έχει καμμιά, μα καμμιά απολύτως ανωμαλία, μιά διαστροφούλα θα την πούμε.
Τα έχει το πλάσμα αυτό που λέγεται ότι πλάστηκε κατ΄εικόνα και ομοίωσιν του Θεού, ενώ είναι μάλλον πιθανό, ότι συμβαίνει κάτι άλλο. Ο Θεός των αρχών της Παλαιάς Διαθήκης, στα πρώτα έντεκα κεφάλαια - που δείχνουν ότι μάλλον είναι παρμένα από Σουμεριακές και Βαβυλωνιακές πηγές - δείχνει αυτό το άλλο. Ότι ο Σουμεριακός - Βαβυλωνιακός θεός που αναφέρεται εκεί, δεν είναι παρά δημιούργημα του ανθρώπου, δημιουργεί δηλαδή ο Βαβυλώνιος και ο Σουμέριος άνθρωπος το θεό του, κατ΄εικόνα και ομοίωση του εαυτού του. Είναι εντελώς παράλογο και ανόητο να λέμε ότι ο Θεός, ο αληθινός Θεός, έχει διαστροφές ανθρώπινες. Εξ άλλου, κανένας δεν μπορεί να ξέρει το πώς είναι ο αληθινός Θεός, είναι μυστήριο.
Μιά από τις διαστροφούλες που θα αναφερθούν εδώ, είναι η γνωστή τοις πάσι « ηδονοβλεψία ». Σε κάποια απόμερα μέρη, μέσα στο σκοτάδι, κάποια ζευγαράκια, ένας άντρας και μιά γυναίκα - το φυσιολογικό δηλαδή ζευγάρι, όχι το ανώμαλο - επιδίδονται σε ένα είδος αθλήματος που δεν περιέχεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων. Και αυτό το άθλημα που γίνεται εν κρυπτώ και παραβύστω, κάποιοι μερακλήδες θέλουν να το παρακολουθούν κρυφίως, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από τους δυό διαγωνιζόμενους στο σπορ αυτό. Και βέβαια, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι το πολύ ανώμαλο, άλλωστε πολλοί θα ήθελαν να παρακολουθήσουν ένα τέτοιο άθλημα του σκότους, αλλά δεν τολμούν να επισκεφθούν τα γήπεδα όπου όπου διεξάγεται, ντρέπονται να κάνουν αυτή την επίσκεψη.
Υπάρχει μιά ψυχική κατάσταση, πολύ ανώμαλη βέβαια, που όσοι βρίσκονται σ΄αυτήν, κατέχονται από μιά έμμονη ιδέα : Να επιτίθενται εναντίον γυναικών, συνήθως των ασκούντων το λεγόμενο « αρχαιότερο » επάγγελμα στον κόσμο, και να τις σκότώνουν με οποιοδήποτε τρόπο. Είναι οι λεγόμενοι « κατά συρροή εγκληματίες », που στη χώρα μας έχουν πάρει το όνομα « δράκοι ». Πρόκειται για σπάνιες περιπτώσεις, εμφανίζονται κατά μάλλον αραιά διαστήματα. Η πόλη μας είχε την ατυχία να φιλοξενεί έναν τέτοιο τύπο, που τις πράξεις του τις έκανε κυρίως στην ιδιαίτερη πατρίδα του και δεν πρόλαβε να κάνει και πολλές. Και στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μιά διαστροφή βαρύτατης μορφής, δεν ξέρω αν συμφωνούν σ΄αυτό οι ψυχολόγοι.
Μήπως είναι διαστροφική συνήθεια η χρήση διαφόρων ουσιών, περιλαμβανομενου και του αλκοόλ ; Θα μπορούσε να το πάρει κανείς και έτσι το πράγμα, πάντως πρόκειται για συνήθειες που αποκτώνται στην πορεία του χρόνου και είναι σαφώς έξω από τα φυσιολογικά όρια. Μπορεί να μην βλάπτουν αλλους ανθρώπους όπως συμβαίνει με την παιδεραστία και το σαδισμό, βλάπτει όμως αυτούς τους ίδιους, και μάλιστα πάρα πολύ.
Μιλάμε κάποτε για « βίτσια », εννοώντας ιδιόρρυθμες απασχολήσεις βλαβερές και μή. Σε μερικές περιπτώσεις, θα μπορούσαμε να κατατάξουμε μερικά από αυτά σε κάποια παρέκκλιση από το φυσιολογικό, μάλλον όμως πρόκειται για κάτι διαφορετικό από τις διαστροφές. Ο όρος προέρχεται από το ιταλικό « v i z i o », και το ρήμα « v i z i a r e ». Το πρώτο έχει την έννοια - στα ιταλικά βέβαια - του « χαλάσματος », της « καταστροφής », το ρήμα πάλι σημαίνει « ελάττωμα », « κακή συνήθεια ». Δεν είναι ο σαδισμός, ο μαζοχισμός, η παιδεραστία, η παιδική πορνογραφία, που είναι διαστροφές, όχι βίτσια. Μπορούμε να κατατάξουμε στα βίτσια τη χαρτοπαικτική μανία και άλλες « μανίες », τη μάλλον επικίνδυνη ορειβασία σε απρόσιτες βουνοκορφές και άλλες τέτοιες μονομανίες, μικρότερου βεληνεκούς.
Όλα αυτά, διαστροφές και βίτσια, στον άνθρωπο μονάχα παρατηρούνται. Μην ψάχνεις να βρείς κάτι παρόμοιο σε ζώα, ούτε διαστροφές ούτε και βίτσια παρουσιάζονται στα πλάσματα αυτά. Εμείς είμαστε που έχουμε το αποκλειστικό προνόμιο να διαθέτουμε αυτού του είδους τις συμπεριφορές, και μπράβο μας που τις έχουμε.