Ο ΔΕ ΑΝΗΡ ΝΑ ΦΟΒΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ

Ο Δ Ε Α Ν Η Ρ Ν Α Φ Ο Β Η Τ Α Ι Τ Η Ν Γ Υ Ν Α Ι Κ Α

Χρόνια και πλήθος από αιώνες, από τότε που άντρας και γυναίκα βρέθηκαν να ζούνε μαζύ - θέλοντας και μή θέλοντας - σ΄αυτό τον κόσμο, το πάνω χέρι το είχαν πάντα οι άντρες. Σε κάθε κοινωνία, μικρή ή μεγάλη, αυτοί είχαν τον πρώτο λόγο, και οι γυναίκες έπρεπε να σκύβουν το κεφάλι και να υπακούουν στα κελεύσματα των αντρών. Κάθε αντίρρηση που υποτίθεται ότι θα μπορούσαν να προβάλουν, εθεωρείτο πάντοτε και από όλους τους άλλους αντρες σαν αντίσταση κατά της αρχής, σαν ένα είδος μικρής επαναστατικής κίνησης που έπρεπε να παταχθεί εν τη γενέση της.
Βέβαια, υπήρχαν και κάποιοι άντρες - μειοψηφία μάλλον αυτοί - που μπορούσαν να δώσουν ευήκοον ούς σε κάτι που θα έλεγε μιά γυναίκα, και κυρίως σ΄αυτό που έλεγε η δική τους γυναίκα. Πάντοτε υπάρχουν εξαιρέσεις στους κανόνες, και πάντοτε υπήρχαν και άντρες που καταλάβαιναν ότι μιά άποψη που την διατύπωνε η γυναίκα, ήταν ορθή. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, ότι ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα στον κόσμο αυτό που διαθέτει αυτό που λείπει από τα υπόλοιπα ζώα, τη λογική. Αλλά ο γενικός κανόνας - με τις εξαιρέσεις που είπαμε - ήταν ότι επικρατούσε η γνώμη του άντρα, που καθόριζε και το μέχρι σε ποιό σημείο μπορούσαν να φτάνουν τα δικαιώματα της γυναίκας.
Υπακοή λοιπόν οι γυναίκες. Κάτι όμως μου έλεγε από πόλύ καιρό, ότι κάποια καταστρατήγηση των καταστάσεων αυτών έπρεπε να γινότανε. Πολύ καιρό βασάνιζα το μυαλό μου με το πώς θα μπορούσαν οι γυναίκες να τροποποιούν, να μεταβάλλουν τις αποφάσεις των αντρών. Και τελικά, κάποτε το ανακάλυψα, και θαρρώ ότι είμαι ο μόνος σ΄αυτό τον κόσμο που ξέρει αυτό το μυστικό. Κάποιοι λένε πως είμαι πολύ παινεσιάρης, ότι ισχυρίζομαι ότι μόνο εγώ τα ξέρω όλα και οι άλλοι δεν ξέρουν τίποτε, αλλά δεν δίνω σημασία στα λεγόμενά τους.
Λοιπόν, όλες αυτές οι δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει η γυναίκα των πολύ παλιών και των σχετικά πρόσφατων εποχών, την έκαναν να γίνει πονηρή - με την καλή έννοια του όρου βεβαια - να ελίσσεται, να προσποιείται ότι όλα όσα της λένε είναι καλά και άγια, αλλά να καταφέρνει να παρακάμπτει τις δυσκολίες με πλάγιους τρόπους. Και ενώ οι άντρες είναι οι σκληροί στις αποφάσεις τους, είναι οι δυναμικοί, από την άλλη μεριά πέφτουν στις παγίδες που έμαθαν από τότε να τους στήνουν οι γυναίκες. Που με τον τρόπο αυτό, κατάφεραν να παρακάμπτουν τα εμπόδια όλους αυτούς τους καιρούς.
Μέσα στο διάβα όλων αυτών των αιώνων της ανδροκρατίας, βλέπουμε και μερικές γυναίκες που αποκτούν φήμη και δύναμη, ευνοημένες βέβαια από τις κατάλληλες περιστάσεις. Το πρώτο όνομα που βρίσκουμε, είναι της βασίλισσας της Ασσυρίας Σεμίραμης ( στα ασσυριακά Σαμμουραμάτ ). Πολλά και διάφορα διαβάζουμε για τη βασίλισσα αυτή, πολλά μυθολογικά αλλά και ιστορικά στοιχεία αναφέρονται σ΄αυτήν. Ηταν περίπου -αν δεν κάνω λάθος- γύρω στο 1700 έτος π.Χ. ή και νωρίτερα ακόμα.
Δεύτερη κατά χρονολογική σειρά, βρίσκουμε την περιώνυμη βασίλισσα της Αιγύπτου τη Νεφερτίτη. Ηταν μιά εξαιρετικά όμορφη γυναίκα, όπως φαίνεται από την τοιχογραφία που βρέθηκε στις ανασκαφές. Γυναίκα του Φαραώ Αμενχοτέπ του Δ΄ ( στα ελληνικά μεταγλωττισμένου Αμένοφη ), έφυγε μαζύ με τον άντρα της τον Αμενχοτέπ από την τότε πρωτεύουσα της χώρας, και πήγε στην Ανω Αίγυπτο, όπου μεταφέρθηκε η πρωτεύουσα. Ο Αμενχοτέπ αυτός, ήταν κατά κάποιο τρόπο « αιρετικός » ως προς τα θρησκετικά πράγματα της Αιγύπτου, ήταν ο πρώτος μονοθεϊστής της Αιγύπτου. Φανατική οπαδός του θεού Ηλιου - που ήταν το όνομα του θεού του άντρα της - ήταν και η ίδια η Νεφερτίτη..
Τρεις αιώνες κατόπιν, βρίσκουμε μιά γυναίκα με απόλυτη εξουσία στην Παλαιστίνη. Είναι περίπου γύρω στο 1150 έτος π.Χ., και οι Ισραηλίτες δεν έχουν ακόμα κράτος, διοικούνται από τους γνωστούς « Κριτές », ένα είδος ανώτατων δικαστών που τους διάλεγε ο λαός, και μάλιστα χωρίς ψηφοφορία, έτσι από την απήχηση που είχαν στην κοινωνία για τα προσόντα και τις αρετές τους. Εδώ λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με την Κριτή Δεβώρρα ( στα εβραϊκά Ντεβωρά ), που κατοικούσε στα νότια της χώρας. Η γυναίκα αυτή, με τη συνδρομή ενός μαχητή του λαού, νίκησε τους Μαδιανίτες που έκαμναν εισβολές και αρπαγές στα Παλαιστινιακά εδάφη και τους έδιωξε απ΄ αυτά.
Τέταρτη κατά σειρά και εξαιρετικά διάσημη και πιό γνωστή από τις τρεις προηγούμενες γυναίκες, βρίσκουμε τη βασίλισσα του Σαβά ( Σεβά ), που έρχεται από τη νότια Αραβία ή από το απέναντι από το Αντεν στην Αιθιοπική περιοχή βασίλειο του Σεβά. Και ανεβαίνοντας ολόκληρη την πολύ μεγάλη Αραβική χερσόνησο, ανεβαίνει στην Παλαιστίνη για να συναντήσει τον με πολύ μεγάλο όνομα στις περιοχές της Ανατολής βασιλιά Σολομώντα. Που τον θαυμάζει για τα παλάτια του, τις υπηρεσίες του, την ευστροφία του στα αινίγματα και για πολλά άλλα. Οι μυθοποιοί μάλιστα, εφευρίσκουν και έρωτα ανάμεσα στο Σολομώντα και τη βασίλισσα του Σαβά, και μάλιστα ενός Σολομώντα που είχε επτακόσιες - μάλιστα επτακόσ-ες - επίσημες γυναίκες και τριακόσιες παλλακίδες, παγκόσμιο ρεκόρ που δεν το κατέρριψε ποτέ κανείς, ούτε βέβαια και θα το καταρρίψει.
Σε πολύ κατοπινές περιόδους, βρίσκουμε στην Ευρώπη κάμποσες βασίλισσες που παίζουν μεγάλο ρόλο στην τότε ευρωπαϊκή ιστορία. Να αρχίσουμε από τη βασίλισσα της Ισπανίας Ισαβέλλα, γυναίκα του Φίλιππου. Εποχή που έρχεται στην ισπανική Αυλή ο Χριστόφορος Κολόμβος και προτείνει ένα εξερευνητικό ταξείδι μέσω του Ατλαντικού προς τις Ινδίες. Ο Φίλιππος αποκρούει την ιδέα αυτή σαν ανεφάρμοστη, η Ισαβέλλα τη δέχεται και έτσι μετά από πολλές δυσκολίες, πραγματοποιείται το ταξείδι αυτό. Που δεν οδηγεί τον Κολόμβο στις Ινδίες, αλλά σε μιά άγνωστη μέχρι τότε ήπειρο, την Αμερική. Είναι στα τέλη του δέκατου τέταρτου αιώνα, γύρω στο 1485, όταν λαμβάνουν χώραν αυτά τα γεγονότα. Η Αμερική ανακαλύπτεται το 1492 έτος.
Ακολούθησαν και μερικές άλλες Ευρωπαίες βασiλισσες, κυριώτερες από αυτές η Ελiσσάβετ της Αγγλίας γύρω στις αρχές του δέκατου έκτου αιώνα, και η Αικατερίνη η μεγάλη της Ρωσίας τον δέκατο όγδοο αιώνα. Και στα πρόσφατα χρόνια του εικοστού και μετά αιώ-να, πρωθυπουργίνες, υπουργοί και άλλες ισχυρές γυναικείες. προσωπικότητες.
Μιά διαμετρικά αντίθετη κατάσταση όμως δημιουργήθηκε ανάμεσα στις ευρωπαϊκές και λίγες ασιατικές χώρες αφ΄ενός, και στις χώρες του υπόλοιπου κόσμου. Στις πρώτες, με την πάροδο του καιρού, οι γυναίκες αποχτήσανε όλα τα δικαιώματα - ή σχεδόν όλα - που είχαν πρωτύτερα οι άντρες, στις δεύτερες όμως,, η κατάσταση από άποψη ισότητας των δύο φύλων παρεμενε σχεδόν η ίδια όπως ήταν πριν από αιώνες και χιλιετίες. Στη θέση ισχύος οι άντρες, στη θέση αδυναμίας οι γυναίκες.
Και τώρα σε κάποιο ζήτημα που αφορά τις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα, και που ανάγεται σε υπόθεση παραβατικότητας. Που απασχολεί εδώ και δεκαετίες τις χώρες του προηγμένου κόσμου, αυτού δηλαδή που έχει αποδεχτεί την ισότητα ανάμεσα σε άντρες και γυναί-κες ως προς τα ατομικά δικαιώματα. Ακούμε λοιπόν και διαβάζουμε καθημερινά για τη λεγόμενη σεξουαλική παρενόχληση, που πάντοτε μεν υπήρχε σε όλο τον κόσμο, έγινε όμως σχετικά πρόσφατα ένα από τα κύρια θέματα σχετικά με τις σχέσεις ανάμεσα στα δυό φύλα.
Εδώ και διακόσια χρόνια, έχει μπεί η γυναίκα στην αγορά εργασίας. Βέβαια και πρωτύτερα κι από χιλιάδες χρόνια πριν, μερικές - λίγες - γυναίκες ήσαν εργαζόμενες. Ομως, επρόκειτο για ατομικές μικροεπιχειρήσεις όπως το λιανεμπόριο, όπως το βλέπουμε σε αρχαία κεί-μενα. Από την εποχή όμως της βιομηχανικής επανάστασης στην Αγγλία στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, οι γυναίκες - πολλές σε αριθμό - μπήκαν σαν εργάτριες στα εργαστάσια, που την εποχή εκείνη ήσαν οι υφαντουργίες. Και πολύ ύστερα, εργάστηκαν σαν εργάτριες σε άλλες εργασίες, όπως λόγου χάριν στην επεξεργασία καπνού στα μέρη μας, και ειδικά στην πόλη μας.
Από την πρώτη αυτή αρχή και έπειτα, οι γυναίκες είχαν κάποιους προϊσταμένους στις εργασίες αυτές που έκαμναν σαν εργάτριες και αργότερα σαν υπάλληλοι σε διάφορες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγάλες. Σήμερα μάλιστα, το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών, με οικογένεια ή και χωρίς αυτήν, είναι εργαζόμενες σε δουλειές στις οποίες έχουν κάποιον άντρα στο κεφάλι τους. Και εκεί, σ΄αυτό το σημείο, αρχίζει να δημιουργείται το ζήτημα.
Οπως είναι γνωστό, ο άντρας είναι επιθετικός προς τις γυναίκες από τη φυση του ( εξαιρουμένων μερικών « αντρών » που δεν είναι καθόλου φανατικοί ). Και λοιπόν, όταν έχουν κάτω από τις διαταγές τους γυναικείο προσωπικό, έρχεται ο άτιμος ο πειρασμός, και τί κάνει αυτός ; Τους τσιγκλάει. Ολη τη μέρα και όλες τις ώρες, βρίσκονται κοντά σε γυναίκες, και το να μένουν αδιάφοροι μπροστά τους, είναι εντελώς αντίθετο προς τη φύση τους. Και εντελώς παρορμητικά - ή και κατόπιν ένοχων σκέψεων που τους βασανίζουν πολύ - τους έρχεται να επωφεληθούν της ευκαιρίας να επιτεθούν και να δοκιμάσουν να πετύχουν στο στόχο τους, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουν σαν αφεντικά να εξαναγκάσουν με το έτσι θέλω ή και με τη συγκατάθεση της γυναίκας, να επωφεληθούν της κατάστασης.
Αυτό μπορεί να συμβαίνει τόσο στον ιδιωτικό τομέα, όπου οι άντρες τυχαίνουν να είναι ιδιοκτήτες της επιχείρησης, ή στο δημόσιο τομέα όπου οι άντρες συμβαίνει να είναι προϊστάμενοι, διευθυντές, επιθεωρητές και τα παρόμοια. Και μιάς και η θέση τους τους φέρνει σε θέ-ση ισχύος, άντε να δούμε αν η υφισταμένη γυναίκα που τη βάλαμε στο μάτι, θα υποκύψει στις ορέξεις μας. Και έτσι αρχίζει η όλη ιστορία που επίσημα έχει την γνωστότατη νομική ονομασία « σεξουαλική παρενόχληση ».
Το μεγάλο όπλο που διαθέτει ο άντρας - αφεντικό, είναι στον μεν δημόσιο τομέα να βάλει την εργαζόμενη γυναίκα σε μπελάδες σε περίπτωση άρνησής της, δίνοντας ψεύτικα στοιχεία στους ανώτερους για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων της και άλλα διάφορα. Κι όσο για τον ιδιωτικό τομέα, το πράγμα έχει μεγαλύτερη δυνατότητα επιτυχίας, η απειλή απόλυσης από την εργασία είναι το πρώτο και κυριώτερο όπλο. Και βέβαια, είναι πολύ φυσικό να μην θέλει η γυναίκα που υφίσταται τη σεξουαλική παρενόχληση να απολυθεί από τη δουλειά της, και μάλιστα σε καιρούς χαλεπούς όπου η ανεργία είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα.
Εδώ πάντως και κάμποσο καιρό που δεν ξέρω πόσος είναι, η παρενόχληση αυτή θεωρείται σε πολλές χώρες σαν ποινικό αδίκημα. Το πότε θεωρήθηκε αδίκημα και στη χώρα μας, κι αυτό δεν το κατεχω, πάντως εδώ και αρκετό καιρό ξέρουμε ότι αυτού του είδους οι παρενοχλήσεις αποτελούν παράβαση των νομων και σε μάς. Μάλιστα, σε μιά πρόσφατη αναθεώρηση του ποινικού κώδικα, διατυπωθηκε και το αρκετά πρωτότυπο άρθρο στον ποινικό νόμο. Θεωρείται από τώρα και στο εξής, και η παρενόχληση και από τον άντρα στη δική του γυναίκα, σαν ποινικό αδίκημα που διώκεται αν καταφύγει η γυναίκα στη δικαιοσύνη. Μάλιστα, κι αυτό το εντελως πρωτοφανές για τα ελληνικά δικαστικά δεδομένα, μπήκε τώρα σε εφαρμογή. Λέει βέβαια ο νόμος, ότι συζυγική παρενόχληση θεωρείται μόνο ο βιασμός της γυναίκας από τον σύζυγό της, σε κάποια στιγμή που η σύζυγος δεν έχει την κατάλληλη διάθεση για παιχνίδια. Ισως όμως να περιλαμβάνονται και άλλου είδους παρενοχλήσεις συζυγικές σ΄αυτό το πλαίσιο, όπως χάδια, φιλιά και άλλα σχετικά, την ώρα που η σύζυγος δεν έχει καμμιά διάθεση για τέτοια. Πάντως, μου είναι άγνωστές κάποιες τέτοιες λεπτομέρειες.
Εν τάξει. Όταν μιά υπάλληλος - ιδιωτική ή δημόσια - υφίσταται αυτή τη σεξουαλική παρενόχληση, είτε σαν ερωτική πρόταση είτε σαν χειρονομίες άσεμνες προς την υπάλληλο, έχει το δικαίωμα να πάει αν το θέλει η παθούσα στο δικηγόρο της. Απόλυτα λογικό αυτό, και ύσ-τερα από τη σχετική μήνυση, να οδηγείται ο φταίχτης στο δικαστήριο όπου θα τον βάζουν σε ένα πολύ αναπαυτικό κάθισμα μπροστά στους δικαστές. Το εδώλιο του κατηγορούμενου.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα στην όλη αυτή υπόθεση. Μπορεί κάποια υπάλληλος να ισχυρίζεται ότι της έγινε σεξουαλική παρενόχληση από καποιον προϊστάμενό της. Πώς όμως θα αποδείξει η γυναίκα που υπέστη την παρενοχληση αυτή μπροστά στους δικαστές ; Το να υποστηρίζει ότι της έγινε παρενόχληση, δεν φαίνεται να είναι αρκετό, πρέπει να προσκομίσει και κάποια αποδεικτικά στοιχεία. Και εκεί κολλάει το πράγμα. Για κάτι που έγινε στα κρυφά, πώς να βρείς αποδείξεις ότι πραγματικά συνέβη αυτό που δηλώνεις ;
Λοιπόν, είμαι πολύ εφευρετικός και βρήκα τη λύση του προβλήματος. Εν απουσία αυτοπτών μαρτύρων, μόνο οι τελευταίες τεχνολογικές πρόοδοι μπορούν να βοηθήσουν. Πρέπει εδώ να ομολογήσω ότι δεν ανακάλυψα τώρα την Αμερική, δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Εχω δεί - και όλοι έχουν δεί - στην τηλεόραση, τις γνωστές παγίδες που στήνουν κάποιοι δη-μοσιογράφοι για να πιάσουν μερικούς παραβατικούς. Χρησιμοποιούν τα γνωστά σε όλους « μηχανάκια » που ανακάλυψε η τεχνολογία τώρα τελευταία, τα βάζουν πάνω στους ανθρώ-πους, και με έναν σχετικά εύκολο τρόπο, είτε μαγνητοφωνούν συνομιλίες με τους παγιδευόμενους, είτε τους βιντεοσκοπούν.
Πρόκειται για μικροσκοπικά μαγνητόφωνα και επίσης μικροσκοπικές βιντεοκάμερες - τί σου είναι αυτή η τεχνολογία ! - που και τα δυό τα κρύβουν με μεγαλη τέχνη και επιδεξιότητα μέσα στα ρούχα των χρηστών τους, ακόμα και μέσα σε κουμπιά, τόσο μικρά είναι. Και λοιπόν, όταν κάποια γυναίκα βλέπει ότι την ενοχλεί κάποιος ανώτερός της, κάποιος προϊστάμενός της, ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, δεν έχει παρά να απευθυνθεί σε έναν απο τους ανθρώπους αυτούς της δημοσιογραφίας. Που τρελλαίνονται όταν μυριστούν κάποιο σκάνδαλο, που θα ανεβάσει το p r e s t i g e τους και την τηλεθέασή τους. Και προθυμώτατα θα δώσουν τα μηχανάκια αυτά και τις οδηγίες χρήσης τους στις ενδιαφερόμενες κοπέλλες. Και αυτές με τη σειρά τους, θα στήσουν την παγίδα τους.
Η ίδια μεθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από μιά γυναίκα που θέλει να απαλλαγεί από τα ανεπιθύμητα χάδια του συζύγου της. Με απώτερο βέβαια σκοπό, να απαλλαγεί τελικά και από τον ίδιο μέσω ενός καλού διαζυγίου, από το οποίο θα μπορεί να αποκομίσει και πολλά κέρδη με τις διατροφές και τα άλλα σχετικά. Βέβαια, είναι εντελώς απίθανο να δούμε μιά γυναίκα που επιθυμεί να παραμείνει με τον άντρα της, να τον οδηγεί στο εδώλιο του κατηγορούμενου, δεν θα ήταν καθόλου λογική μιά τέτοια ενέργεια.
Όπως κι αν έχει το πράγμα, έχω να δώσω κάποιες συμβουλές στους άντρες που εχουν τη συνήθεια να ζητούν χάδια και φιλιά και πολύ περισσότερα πράγματα από τη γυναίκα τους εις πάσαν ευκαιρίαν. Ακόμα κι αν είναι αδιάθετες, αν έχουν πονοκέφαλο, αν είναι σε άσχημα κέφια και δεν επιθυμούν την κάθε στιγμή να παίζουν τα γνωστά παιχνίδια. Λοιπόν, τους προειδοποιώ : Εχετε το νού σας, μην επιδιώκετε τέτοιου είδους καταναγκασμούς. Να θυμάστε τα μικρά μαγνητόφωνα και τις μικροσκοπικές βιντεοκάμερες. Για κάθε ενδεχόμενο.