Δεν το είχα προσέξει καθόλου επί τόσα χρόνια που βρίσκονται στη χώρα μας, οι γείτονες απόγονοι του Αλέξανδρου Καστριώτη, του θρυλικού Σκεντέρμπεη, του πολέμαρχου που είχε νικήσει μιά και δυό φορές τους Τούρκους τον δέκατο πέμπτο αιώνα. ( Σκεντέρ ή Ισκεντέρ, σημαίνει στα τουρκικά « Αλέξανδρος », οι Τούρκοι του είχαν δώσει αυτό το παρανόμι ). Και τί δεν είχα προσέξει όλο αυτόν τον καιρό ; Ότι οι οικονομικοί μετανάστες που είχαν έλθει από το βορρά - μαζύ τους και οι κακοποιοί τους - είχαν κι αυτοί οικογένειες. Δεν μπορούσαν να κάθονται επί χρόνια σε μιά ξένη χώρα μονάχοι τους, όλο και πολλοί από αυτούς έπρεπε να έχουν οικογένειες, όπως συμβαίνει σε όλα τα μέρη του κόσμου. Και ενώ είχαμε ακούσει σε δελτία ειδήσεων για παιδιά Αλβανών, δεν είχα σκεφτεί καθόλου για τις γυναίκες, θεωρούσα φαίνεται ότι αυτός ο λαός αποτελείται μόνο από άντρες, και ότι προφανώς τις γυναίκες τους τις είχε πατήσει το τραίνο ( αν και δεν ξέρω αν έχουν τραίνα στην Αλβανία ).
Ενας σημαντικός, ο σημαντικώτερος λόγος που δεν μου πέρασαν απ΄το νού οι Αλβανές, ήταν το γεγονός, ότι παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, δεν πολυφαίνονται στην αγορά εργασίας. Δεν θέλουν να εργάζονται ; Οχι, δεν πρέπει να είναι αυτός ο λόγος. Δεν τις έπιτρέπουν οι Αλβανοί άντρες τους να βγούνε παραέξω ; Αυτό ναι, μπορεί να είναι ένας σημαντικός λόγος. Και γιατί να μην τις αφήνουν να ψάχνουν για δουλειά ; Γιατί να μην φαίνονται μάλιστα καθόλου στον κόσμο ; Γιατί δεν τις βλέπουμε στο δρόμο να μιλούν τη γλώσσα τους, όπως βλεπουμε τις Ρωσίδες, όπως βλέπουμε και τους ίδιους τους Αλβανούς να τριγυρίζουν έξω και να μιλούν αλβανικά ; Ιδού ένα ερώτημα που ζητά απάντηση.
Και κάτι άλλο, πολύ ενδιαφέρον. Στη χώρα μας - όπου λέμε ότι ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα - ανθεί και ένα πολύ σημαντικό και λίαν προσοδοφόρο εμπόριο. Το εμπόριο της λευκής σάρκας ( που βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στη λευκή, και άλλα χρώματα έχουν σημαντική πέραση ). Λοιπόν, δεν θυμάμαι να έχω ακούσει Αλβανές να είναι αναμεμιγμένες σε τούτο το εμπόριο, πράγμα πολύ περίεργο για την εποχή μας, γιατί αυτή η εξαίρεση άραγε ;
Από την άλλη μεριά, ακούμε κάθε τόσο και λιγάκι, για εγκλήματα και άλλα παρόμοια, που γίνονται από Αλβανούς για λόγους - όπως τους λέγαμε άλλοτε - τιμής. Φαίνεται ότι οι Αλβανοί είναι πολύ ευαίσθητοι σε τέτοια ζητήματα, είναι μάλλον πίσω από την εποχή μας. Στον καιρό του Χότζα, του επί δεκαετίες κυβερνήτη - δικτάτορα της Αλβανίας, όταν ο αστυνομικός έβλεπε έναν άντρα και μιά γυναίκα να φιλιούνται - μόνο να φιλιούνται παρακαλώ - σε εξωτερικό χώρο, όπου μπορούσαν κάποιοι να τους δούνε, τους έπιανε και τους δύο και τους έχωνε στη φυλακή. Ετσι ήσαν τα πράγματα την εποχή εκείνη, και μάλλον ταίριαζαν και με την αντίληψη περί ηθικής που έχουν από αιώνες οι Αλβανοί. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, ποιός θα τολμούσε να ανακατέψει Αλβανές σε εμπόριο λευκής σάρκας ; Θα έτρωγε το κεφάλι του, αυτή θα ήταν η κατάληξη.
Υπάρχουν λοιπόν Αλβανές και στην πόλη μας, μιάς και υπάρχει και πλήθος από Αλβανούς, που εργάζονται σε διάφορες δουλειές στην πόλη και στην περιφέρεια. Και όπως έμαθα, κατοικούν στους βορειδυτικούς συνοικισμούς της πόλης, Κεντρικός συνοικισμός και Περιθάλψεως. Εκεί μου είπαν ότι είδαν και τις Αλβανές, και μάλιστα απόρησαν πολύ με μιά ιδιότητά τους : Eίναι - μου είπαν - εξαιρετικά καθαρές, τα σπίτια τους λάμπουν απ΄άκρη σε άκρη. Τα ρούχα και όλα τα άλλα που έχουν στο σπίτι, είναι πάντα πεντακάθαρα, τις βλέπουν μάλιστα να απλώνουν τα ρούχα τους συχνά για να τα στεγνώσουν. Και βέβαια, αυτό δεν το κάμνουν για να δείξουν ότι είναι καθαρές, αλλά επείδή αυτή είναι το συνήθειο τους.
Να λοιπόν και κάτι που δεν το ξέραμε, τουλάχιστον εγώ δεν το ήξερα. Άλλες πληροφορίες δεν μπόρεσα να αντλήσω για τις γυναίκες αυτές, αν λ.χ. είναι καλές μαγείρισσες, αν είναι « ζόρικες » στο χαρακτήρα, αν καυγαδίζουν συχνά μεταξύ τους, αν « μπερμπαντεύουν » με άλλους άντρες. Αν και το τελευταίο το βρίσκω πολύ απίθανο, σύμφωνα με αυτά που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Πράγματα που θα ήθελα πολύ να τα ξέρω, ανάμεσά μας ζούνε και θα ζούνε για πολλά χρόνια, μερικοί από τους Αλβανούς μάλιστα θα μείνουν για παντα εδώ. Όπως συνέβη και πριν τριακόσια πενήντα χρόνια, όταν κατέβηκαν από τη χώρα τους οι Σουλιώτες, οι Τζαβελλαίοι, οι Μποτσαραίοι και όλοι αυτοί έγιναν Ελληνες, γιατί έτσι τους θεώρησαν οι τότε Ελληνες, που έλεγαν : « Είσαι Χριστιανός ; Είσαι Ελληνας ».
Είναι πολύ πιθανό, ότι στο μέλλον θα δούμε αρκετές ή και πολλές οικογένειες που θα είναι μικτές, από Ελληνες και Αλβανές, ίσως και το αντίστροφο. Ακούστηκαν μάλιστα στις ειδήσεις και τέτοιες περιπτώσεις Ελλήνων που παντρεύτηκαν Αλβανές, χωρίς να αναφέρει κανένας το πόσο συχνό είναι το φαινόμενο. Μπορεί προς το παρόν να είναι λίγες αυτές οι περιπτώσεις, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αυξηθούν στο μέλλον. Ρατσισμός στις υποθέσεις αυτές δεν χωρά, εξ άλλου πρέπει να θυμόμαστε, ότι και οι Αλβανοί, απόγονοι των αρχαίων Ιλλυριών - νομοταγείς ή κακοποιοί - είναι ευρωπαϊκής καταγωγής, και κατοίκησαν την περιοχή τους, την ίδια περίπου εποχή που κατοίκησαν οι ελληνικές φυλές τη χωρα που από αυτούς ονομάστηκε Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου