Πόσα χρόνια να έχουν περάσει από τότε που ο Γκρέϊαμ Μπελλ, ανακάλυψε αυτή τη συσκευή που τη λέμε τηλέφωνο ; Αν δεν κάνω λάθος, γύρω στα εκατόν τριάντα χρόνια, λίγο πιό πάνω, λίγο πιό κάτω. Πολύ πιό υστερα από την ανακάλυψη του τηλέγραφου, με τον οποίο όμως μπορούσες να στέλνεις μονάχα σήματα Μορς και δεν μπορούσες να μιλήσεις με κανένα κοντινό ή μακρινό σου. Ο Αμερικανός όμως Μπελλ, κατάφερε με διάφορες δοκιμές που έκανε, να εφεύρει τη συσκευή εκείνη με την οποία μιλούσες εδώ, και σε ακούγανε σε απόσταση μεγάλη.
Για να μπορεί να γίνει αυτό, χρειαζόντουσαν καλώδια, στύλοι που θα συνέδεαν τα καλώδια, και πλήθος άλλο από καινούργια πράγματα, που θα έκαμναν πρακτική την εφαρμογή της καινούργιας αυτής εφεύρεσης. Τηλεφωνικά κέντρα, συσκευές που θα συνέδεαν το τηλέφωνό σου με το τηλεφωνικό κέντρο, και μέσω αυτού θα έπαιρνες σύνδεση για να μιλήσεις με τον άνθρωπο που βρισκόταν στην άλλη άκρη της γραμμής.
Επί πολλές δεκαετίες, ο συνδρομητής του τηλεφώνου, ήταν αναγκασμένος να παίρνει το τηλεφωνικό κέντρο, στο οποίο υπήρχε αρμόδιος υπάλληλος - συνήθως γυναίκα - και να ζητά να τον συνδέσουν με ένα άλλο τηλέφωνο. Ο υπάλληλος του τηλεφωνικού κέντρου, έκαμνε τους χειρισμούς που ήσαν αναγκαίοι, έβαζε το ένα βύσμα μέσα στο άλλο, γινόταν μ΄αυτόν τον τρόπο η σύνδεση, και πήγαινε η κλήση στο άλλο τηλέφωνο. Μ΄αυτό τον τρόπο, γινότανε η επαφή του ένός με τον άλλο, και μέσα στην ίδια πόλη, και φυσικά και με άλλη πόλη.
Λοιπόν, έχω την αμυδρή εντύπωση ότι αυτή η υπάλληλος του τηλεφωνικού κέντρου, η τηλεφωνήτρια που έκαμνε τις συνδέσεις των τηλεφώνων, είχε τη δυνατότητα να κρυφακούει τις συνδιαλέξεις των δυό συνομιλούντων. Και εφ΄ όσον είχε αυτήν τη δυνατότητα, λέτε να μην επωφελείτο της ευκαιρίας να κάνει αυτό που επίσημα το ονομάζουν « συνακρόαση » ; Ποιός θα μπορούσε να αντισταθεί σε έναν τέτοιο πειρασμό, να μάθει από πρώτο χέρι τα νέα της τοπικης κοινωνίας, όταν είχε αυτή την ευκολία στην πρόσβαση ; Και να μάθει τα σχετικά με γνωστά και επώνυμα πρόσωπα, και να γίνει και αναμεταδότης των σπουδαίων πληροφοριών που έπαιρνε λαθραία και να παίξει - κρυφίως και ανεπισήμως - το ρόλο του σχολιαστή της τοπικής επικαιρότητας ; Θα μου πείτε ότι μιά του κλέφτη, δυό του κλέφτη, θα μάθαινε η υπηρεσία τα τεκταινόμενα και θα την απέλυε. Μάλιστα, αλλά κι αυτή η τηλεακούστρια, θα έπαιρνε προφανώς τα μέτρα της ώστε να μην γίνεται αντιληπτή. Πάντως, για κάποια σημαντικά γεγονότα, απόρρητο των συνομιλιών δεν φαίνεται να ήταν εφικτό.
Απόρρητο δεν υπήρχε ούτε στα τηλεγραφήματα, τα οποία έστελνες μέσω του τοπικού τηλεγραφείου. Εδινες το κείμενο με συγκοπτόμενες φράσεις και με τα « στοπ » που έβαζαν οι υπάλληλοι της υπηρεσίας, και όλοι ελάμβαναν γνώσιν του περιεχομένου του τηλεγραφήματος. Ο μόνος τρόπος για να το αποφύγει κανείς αυτό, ήταν να χρησιμοποιεί μιά συνθηματική γλώσσα, ακατάληπτη στους διαβιβαστές του κειμένου. Η ίδια έλλειψη του απόρρητου, υπήρχε και στις ταχυδρομικές επιστολές, ο καθένας μπορούσε να ανοίξει με απλό τρόπο το γράμμα που έστελνες, να το διαβάσει με την ησυχία του, να το ξαναβάλει στο φάκελο και να μάθει έτσι ο μουσαφίρης όσα ξέρει ο νοκοκύρης.
Ηλθε όμως η εποχή που τα τηλεφωνικά κέντρα έπαψαν να λειτουργούν με τη μεσολάβηση ενδιάμεσων, έγιναν αυτόματα. Πότε έγινε αυτό ; Μάλλον τη δεκαετία του 1920, έτσι το νομίζω το πράγμα. Αλλά δεν πρέπει να νομισθεί ότι με τον αυτοματισμό του τηλεφωνικού κέντρου, δεν μπορούσε κάποιος να ακούει τα λεγόμενα ανάμεσα στους συνομιλητές, πάντα υπάρχει τρόπος να ακούσεις μιά συνομιλία, έστω κι αν αυτή γίνεται εν κρυπτώ και παραβύστω. Κρυφός παπάς δεν λειτουργεί, αυτό λέει το λαϊκό ρητό.
Όλα αυτά μου ήλθαν στη θύμιση, με την ευκαιρία του πρόσφατου ηλεκτρονικού « σκανδάλου » των τηλεακροάσεων μέσω των κινητών τηλεφώνων στη χώρα μας. Ντόρος μεγάλος έγινε με την υπόθεση αυτή, και φαίνεται ότι για μεγάλο διαστημα θα είναι ένα από τα πρωτεύοντα θέματα της επικαιρότητας, θα συζητείται μεταξύ των ανίδεων περί τα ηλεκτρονικά και των ειδικών σ΄αυτά. Κι αυτό θα τραβήξει μέχρι να σκάσει κάποιο άλλο τρανταχτό ζήτημα, ένας μεγάλος σεισμός ( όπου το λόγο θα πάρουν όπως πάντοτε οι σεισμολόγοι ), ή κατι άλλο πολύ σημαντικό, που θα εκτοπίσει από την επικαιρότητα τα προηγούμενα, και μεταξύ αυτών και τις τηλεφωνικές συνακροάσεις.
Ηταν μέσα της δεκαετίας του 1970. Στην Ουάσινγκτον, γινότανε ένα συνέδριο του Δημοκρατικού κόμματος κεκλεισμένων των θυρών, όπως γίνονται πολλοί ποδοσφαιρικοί αγώνες στην πατρίδα μας, λόγω τιμωρίας των γηπέδων. Βέβαια, εκεί δεν επρόκειτο για κάποια τιμωρία του κόμματος που ανάγκασε τους συνέδρους να συνέλθουν και να συζητήσουν τα του κόμματος κεκλεισμένων των θυρών, και δεν μπορώ να καταλάβω για ποιό λόγο γίνονται αυτά τα συνέδρια των κομμάτων χωρίς να ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος το τί συζητείται. Σαν να πρόκειται για συνεδριάσεις μαφιόζικων οργανώσεων δηλαδή.
Κάθεστε λοιπόν εσείς πίσω από κλειστές πόρτες ( b e h i n d
c l o s e d d o o r s ) που λένε για τα μυστικά συμβούλια οι Αμερικανοί ; Θα σας δείξουμε εμείςοι Ρεπουμπλικάνοι, λένε οι αντίπαλοι τους που θέλουν να μάθουν τί μαγειρεύουν οι αντίπαλοι τους μέσα στο χώρο του συνεδρίου. Και τί κάνουν παρακαλώ ; Βάζουν κάποιους καπάτσους τεχνικούς που έχουν στο κόμμα τους, και τραβούν και πηγαίνουν στην αίθουσα εκείνη προτού γίνει το συνέδριο, μιά μέρα νωρίτερα. Και βάζουν σε κρυφά σημεία της αίθουσας, μερικά κρυμμένα μικρόφωνα στις κατάλληλες θέσεις, ώστε να μπορούν να παίρνουν τις ομιλίες των συνέδρων. Και κάποιοι άλλοι που θα βρεθούν έξω από το χώρο αυτό και σε απόσταση, θα ακούνε τα λεγόμενα σαν να ήσαν μέσα στο κτίριο.
Εντελώς κατά τύχη, δυό δημοσιογράφοι εφημερίδας της Ουάσινγκτον, ανακαλύπτουν τα μικρόφωνα αυτά, έτσι τουλάχιστον αφήσανε να διαδοθεί η είδηση από μέρους της εφημερίδας. Ξεσπάει σκάνδαλο μέγα, καλείται από τον εισαγγελέα του ανώτατου δικαστηρίου ο πρόεδρος των Πολιτειών να παραδώσει όλα τα έγγραφα που υπάρχουν στο Λευκό Οίκο, αλλοιώς ο νόμος λέει ότι θα τον στείλει ο εισαγγελέας στο σπίτι του. Ο πρόεδρος αρνείται να καταδώσει τους πράκτορές του, και ο εισαγγελέας τον παύει από τη θέση του προέδρου της χώρας. Αυτό ήταν το σκάνδαλο Γουώτεργκαίητ.
Ο πολύς κόσμος αγνοούσε τότε τις δυνατότητες που υπάρχουν να υποκλέψει κάποιος τις κρυφές συνομιλίες τρίτων προσώπων. Κάτι ξέραμε όλοι για τους λεγόμενους « κοριούς » που βάζανε στα τηλέφωνα και άκουγαν τις απόρρητες συνομιλίες, αλλά επίσημα δεν είχαν φανεί τέτοια πράγματα σε τόσο μεγάλη έκταση. Στην περίπτωση βέβαια του Γουώτεργκαίητ, δεν επρόκειτο για τηλέφωνα με κοριούς, ήταν απλή υπόθεση με μικρόφωνα. Όμως, από την εποχή εκείνη, έπρεπε να ξέρουμε, ότι ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ότι οι πάντες μπορούν να υφίστανται παρακολούθηση από άλλους, αρκεί να υπάρχει ανάγκη για μιά τέτοια παρακολούθηση.
Εχεις αγαπητέ μου ένα τηλέφωνο, ένα σταθερό όπως το λέμε τώρα που υπάρχει η διάκριση ανάμεσα σε σε ακίνητα και σε μεταφερόμενα τηλέφωνα. Και έχεις και μιά « παράλληλη » σχέση - έτσι τις λένε τώρα αυτές τις ιστορίες - με κάποια νεαρή που δεν την είδε κανείς μαζύ σου, και φυσικά δεν έχει ιδέα γι αυτό η νόμιμη γυναίκα σου. Και την παίρνεις στο τηλέφωνο της, για να κανονίσεις ένα ραντεβουδάκι σε κάποιο μυστικό μέρος. Καλώς, δεν θα μάθει κανένας τίποτε γι αυτή την ιστορία. Αν όμως έχει κάποια υποψία η γυναίκα σου από ύποπτες κινήσεις σου, θα βάλει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ να σου τη στήσει την παγιδα. Οχι μόνο με παρακολουθηση των κινήσεων σου, αλλά και με παρακολούθηση των τηλεφωνημάτων σου. Πρόσεχε λοιπόν, μόνο από θάλαμο μπορείς να τηλεφωνείς, όχι από το σπίτι σου, όχι από το γραφείο σου.
Αυτά αναφορικά με τα σταθερά λεγόμενα τηλέφωνα. Όμως, υπάρχουν και τα μεταφερόμενα, που στη χώρα μας τα λέμε « κινητά ». Μήπως νόμιζες προτού δημιουργηθεί ο θόρυβος με τις υποκλοπές, ότι μπορούσες ακινδύνως να μιλάς από την κινητή αυτή συσκευή, ότι δεν μπορούσε κανένας να σε πιάσει κλέπτοντα οπώρας ; Αν το πίστευες αυτό, μάλλον έκαμνες λάθος, τώρα που βγήκαν όλα αυτά στην επιφάνεια, είσαι πλέον ενήμερος ότι θα σε κάνουν τσακωτό, ευθύς μόλις σε υποψιαστούν ότι κάτι πάς να κάνεις.
Ολοι μας αγαπάμε τις τεχνολογικές βοήθειες που μας παρέχονται, όλοι μας θέλουμε την τεχνολογία να είναι ο υπηρέτης μας. Αλλά σε κάθε υπόθεση, υπάρχουν οι καλές και οι κακές πλευρές της. Καλό πράγμα είναι το αυτοκίνητο, σε πηγαίνει όπου και όποτε θέλεις, έχει όμως και τα άσχημά του. Πολύ καλό και το αεροπλάνο, αλλά κι αυτό έχει την άσχημη πλευρά του, πέφτει και καλό είναι να μην είσαι μέσα του όταν πέσει, αλλοιώς θα σε φάει η μαρμάγκα. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά άλλα πράγματα. Κι ανάμεσα σ΄αυτά, είναι και η χρήση των ενσύρματων και των ασύρματων μέσων επικοινωνίας. Είπε κάποιος ειδικός αυτές τις μέρες, ότι δεν υπάρχει κανένα σύστημα τηλεπικοινωνίας που να μην μπορεί να το « σπάσει » ένας ειδικός με υψηλές τεχνολογικές ικανότητες.
Είπαμε κάμποσα που δεν χρειαζόντουσαν να τα πούμε, τα ξέρουν τώρα όλοι απ΄έξω κι ανακατωτά. Μιλάμε για τα κινητά τηλέφωνα, αυτά είναι τώρα στην επικαιρότητα. Εχεις και σύ φίλε μου το κινητό σου, και δεν πρόκειται να πάψεις να το χρησιμοποιείς εξ αιτίας των πρόσφατων γεγονότων, έτσι δεν είναι ; Δεν είσαι κανένα σημαντικό πρόσωπο, δεν εισαι πολιτικός, δεν είσαι επιχειρηματίας, δεν πιστεύεις ότι κάποιος θα είχε συμφέρον να σε βάλει στο στόχαστρο και να παρακολουθεί αυτά που λές με τη συσκευή σου αυτή. Προσοχή όμως. Ισως κάποτε να πείς στο τηλέφωνο κάποια πράγματα που δεν θέλεις να τα ξέρουν τρίτα πρόσωπα. Και σου έχει μπεί η υποψία, ότι ίσως κάποιος θα κρυφακούσει αυτά που θέλεις να αποφύγεις να τα ακούσουν άλλοι.
Λοιπόν, υπάρχουν τρόποι να μιλήσεις και να μην καταλάβουν οι άλλοι τί είναι αυτά που λές. Οχι, δεν θα μιλήσεις μιά αρχαία ξεχασμένη γλώσσα όπως τη Σανσκριτική των αρχαίων Ινδών, μπορεί και αυτή να την ξέρει κάποιος από τους κρυφακουστές. Το σωστό είναι, να μεταχειριστείς μιά κρυπτογραφική γλώσσα, που τις λέξεις και τις έννοιες της, να τις ξέρουν μόνο εσύ και ο ακροατής σου. Ποιός θα μπορέσει να αποκρυπτογραφήσει τις άσχετες κουβέντες που θα ανταλλάσετε, ιδίως αν τις αλλάζετς από μέρα σε μέρα ;
Αλλά ας αφήσουμε κατά μέρος τα φαιδρά της υπόθεσης αυτής. Οχι, δεν θα σε παρακολουθήσει κανένας τρίτος, δεν έχεις τίποτε να κρύψεις. Μπορείς να μιλάς με τον οποιοδήποτε και για οτιδήποτε, χωρίς να φοβάσαι ότι κάποιοι έχουν βάλει ένα λογισμικό για να σε παρακολουθούν. Θα είσαι λοιπόν ήσυχος σχετικά μ΄αυτή την υποθεση. Εκτός φυσικά από την περίπτωση να έχεις κάνει κάποια βρωμοδουλειά, σαν κι αυτές που ξεσκεπάζουν κάποιοι δημοσιογράφοι με τα κρυμμένα μικρόφωνα και τις μικροκάμερές τους.
Θα κάνω τώρα μιά πρόταση, που θα θεωρηθεί από όλους ή τους περισσότερους, σαν απορριπτέα, σαν καταργούσα τις δημοκρατικές ελευθερίες του ατόμου, ότι παραπέμπει σε σκοταδιστικές καταστάσεις. Λοιπόν, δηλώνω εν γνώσει των συνεπειών του νόμου περι ψευδούς δηλώσεως ( έτσι έλεγαν έναν καιρό οι δηλώσεις που γινόντουσαν τότε ), ότι είμαι εναντίον του θεσμού της τήρησης του απορρήτου των πάσης φύσεως συνδιαλέξεων, είτε με κινητά, είτε με σταθερά τηλέφωνα. Πολύ παράξενη αυτή η τοποθέτηση, θα σκεφτεί όποιος την ακούει, μά είναι στα καλά του αυτός ο άνθρωπος ; Αυτό θα ειπωθεί με την ευκαιρία αυτής της όντως παράδοξης τοποθέτησης, πάνω σε ένα ζήτημα στο οποίο όλοι - ή σχεδόν όλοι - είναι ομοθύμως σύμφωνοι. Ότι πρέπει να είναι απαραβίαστο δικαίωμα του σημερινού δημοκρατικού πολιτη να διατηρεί το απόρρητο στις πάσης φύσεως συνδιαλέξεις του.
Οχι, δεν είμαι καθόλου αντιδημοκρατικών φρονημάτων, αν κάποιος δεν το δεχεται αυτό, είμαι έτοιμος να τον μηνύσω για συκοφαντική δυσφήμιση. Και παρ΄όλα αυτά, εμμένω στην άποψη που διετύπωσα, απορρίπτω το απόρρητο των πάσης φύσεως συνδιαλέξεων, στον αγύριστο αυτή η απαίτηση που έχουν οι πολλοί υπερασπιστές των δικαιωμάτων του πολίτη. Όμως, θα πρέπει να εξηγήσω αυτή την εκ πρώτης όψεως ανεξήγητη θέση μου.
Θα πάρω μερικά μόνο παραδείγματα για την υποστήριξη αυτής της θέσης. Λοιπόν, είμαι - ας πούμε - μεγάλος λαθρέμπορος ναρκωτικών, αυτών των καταραμένων ουσιών που καταστρέφουν τους νέους της σημερινής εποχής. Εχω συνεργάτες με τους οποίους πρέπει να συνεννοούμαι σχετικά με τους τρόπους διακίνησης του εμπορεύματος με το οποίο ασχολούμαι. Με ποιόν τρόπο θα επικοινωνώ μαζύ τους ; Με επιστολές ταχυδρομικές ; Με τηλεγραφήματα που θα τα διαβάζουν οι υπάλληλοι του τηλεγραφείου, που έτσι κι αλλοιώς έχει πάψει από δεκαετίες να λειτουργεί. Οχι βέβαια, ούτε με ταχυδρομικά περιστέρια, όπως έναν καιρό κι ένα ζαμάνι γινόταν η αλληλογραφία. Με το τηλέφωνο, κινητό ή ακίνητο, αυτός είναι ο ένας και μοναδικός τρόπος για να προωθήσω το θεάρεστο επάγγελμα του δολοφόνου των νέων.
Δεν είμαι μεγαλέμπορος ναρκωτικών, όχι, το παίρνω πίσω, είμαι όμως ένας λαθρέμπορος πολλών άλλων εμπορευμάτων. Τα φέρνω από άλλες χώρες, έχω συνεργάτες και συνεργούς, ακόμα και τελωνειακούς υπάλληλους που τους δίνω μεγάλα φακελάκια. Κλέβω μ΄αυτόν τον τρόπο το κράτος, μ΄άλλα λόγια κλέβω τον ίδιο το λαό της χώρας μου. Και με ποιό άραγε τρόπο κάνω αυτές τις λαθρεμπορικές επιχειρήσεις μου ; Με τα μέσα που αναφέρθηκαν πιό πάνω, τα τηλέφωνα.
Δεν είμαι λαθρέμπορος, όπως δεν είμαι και έμπορος ναρκωτικών. Κάνω όμως ένα άλλο πολύ σπουδαίο εμπόριο. Αυτό της λευκής σάρκας ( που μπορεί να είναι και μαύρης, πολλοί είναι οι άντρες που προτιμούν τις μαύρες ή τις εξαιρετικές από κάθε άποψη μελαχροινές μι-γάδες ). Από πού θα τις φέρω αυτές τις κυρίες ; Από χώρες του εξωτερικού, από χώρες όπου το βιοτικό επίπεδο είναι σε άσχημη κατάσταση. Και υπάρχουν στις χώρες αυτές, πράκτορες που στρατολογούν γυναίκες για να τις στείλουν στις οικονομικά ισχυρότερες χώρες.
Λοιπόν, έχω πολλές επαφές μ΄αυτούς τους λαμπρούς κυρίους που προωθούν τις γυναίκες αυτές στο λεγόμενο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Και πώς θα κάμνω τις επαφές μου αυτές με τους εν λόγω πράκτορες ; Με τα τηλέφωνα, ξέρει κανένας άλλους τρόπους επικοινωνίας για τέτοιες καταστάσεις ; Και όχι μόνο με τους έξω των τειχών πράκτορες, αλλά και τους εντόπιους « προστάτες », που θα προωθήσουν τις αξιότιμες αυτές κυρίες σε διάφορες πόλεις της χώρας. Πάντα με τη μεσολάβηση του τηλεφώνου.
Τώρα θα αφήσω τα δικά μου και θα περάσω στα δικά σου απρόσωπε - όπως πάντα - φίλε μου. Εχεις οικογένεια, έχεις λοιπόν και μιά γυναίκα που ορκίστηκε να είναι η παντοτεινή και πιστή σύντροφός σου σε όλη της τη ζωή. Αλλά ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια. Και με ένα από αυτά, παρασύρει τη γυναίκα σου στα πλοκάμια ενός νεαρού και φερέλπιδα άντρα, και την κάνει να πέσει στα δίχτυα του. Θα πρέπει να έχουν μυστικές συναντήσεις σε κάποιους απόκρυφους χώρους, οπου κανένα μάτι δεν θα τους εντοπίσει.
Ως εδώ καλά. Αλλά κάτι συμβαίνει, και σου μπαίνουν ψύλλοι στ΄αυτιά. Ανησυχείς για κάποια ανώμαλη συμπεριφορά της, και δεν θέλεις να σου φορέσουν αναιτίως κέρατα. Τί πρέπει να γίνει ; Είναι σωστό να υπάρχει το απόρρητο στις τηλεφωνικές συνομιλίες, που θα σε εμποδίσει από του να έχεις πρόσβαση στα γεγονότα ; Οχι, δεν είναι, ομολόγησέ το. Πρέπει να υποκλέψεις όλες τις τηλεφωνικές συνομιλίες της εριτίμου συζύγου σου, και να την κάνεις τσακωτή. Διαφωνείς σ΄αυτό ; Όλα αυτά, ισχύουν με την ίδια λογική, και για τον άντρα μιάς γυναίκας, που υποψιάζεται ότι ο άντρας της έχει εμπλακεί στα δίχτυα μιάς ημεδαπής ή όμορφης και ξανθιάς Ρωσίδας.
Υπάρχει πλήθος μέγα από παράνομα πράγματα που δεν αποκαλύπτονται εξ αιτίας του απόρρητου των συνδιαλέξεων, αν κάτσεις και σκεφτείς λιγάκι, θα βρείς ένα σωρό από αυτά. Παραχαράκτες χαρτονομισμάτων, εμπλοκές υπουργών σε παράνομες δραστηριότητες, δωροδοκίες δικαστών και γιατρών, ιστορίες με μεσολαβήσεις μεγαλοδικηγόρων που απαλλάσσουν εγκληματίες από τις δαγκάνες του νόμου. Και πάρα πολλά άλλα, ών ούκ έστι αριθμός. Λοιπόν, είναι καλό να υπάρχει αυτού του είδους η ασυλία στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις ; Σκέψου το καλά και πάρε θέση και εσύ, ύστερα από τα εκτεθέντα εν συνόψει.
Συμπέρασμα εύλογο : Λόγο για διατήρηση του απόρρητου των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, έχουν σχεδον αποκλειστικά οι « βρώμικοι », οι « σκοτεινοί ». Για τους άλλους, τους καθαρούς, δεν συντρέχει κανένας λόγος ύπαρξης αυτής της συνομωσίας, καρφί δεν πρέπει να
τους καίγεται αν υπάρχει ή όχι το απόρρητο αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου