Είπαμε πιό πάνω, ότι τη δουλειά δεν τη θέλουμε αν δεν μας πληρώνουν γι αυτήν. Από την άλλη μεριά, υπάρχει σε κάποιους ανθρώπους μιά τάση να ασχολούνται με ένα είδος εργασίας που την ονομάζουμε εμπόριο. Γι αυτή τη δουλειά του εμπόρου, πρέπει να έχει αυτός που θα ασχοληθεί μ΄αυτήν, μιά θα λέγαμε έμφυτη τάση, δεν είναι του καθενός υπόθεση το να ασχολείται με το εμπόριο Αν δεν έχεις τα προσόντα γι αυτού του είδους την εργασία, μην ξεκινήσεις ποτέ να την κάνεις. Παρακάτω θα δούμε μιά περίπτωση που δείχνει ακριβώς αυτή την ικανότητα, όσο κι αν φανούν πολύ περίεργες οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες διαπιστώθηκε αυτή η τάση στο συγκεκριμένο άτομο, όπως φάνηκε από τη σχετική ειδησεογραφία.
Γενικά, αυτός που έχει τάση να γίνει έμπορος, το δείχνει από μικρός, από τη νεαρή του ηλικία. Οχι όμως από τα δεκάξι του χρόνια, όχι από τόσο νωρίς όπως συνέβη με την περίπτωσή μας. Στην οποία, το πρόσωπο που μπήκε στο εμπορικό επάγγελμα, μόλις και ήταν δεκαέξι χρόνων, από αυτή την τρυφερή ηλικία. Και το έτι πιό περίεργο στην υπόθεση αυτή, ήταν ότι ο εκκολαπτόμενος έμπορος ήταν μιά μικρή κοπελλίτσα, μαθήτρια του γυμνασίου ή του λυκείου. Μάλιστα, αυτή ήταν η περίπτωση.
Λοιπόν, η μικρή αυτή εμπόρισσα, βρήκε τον πρώτο πελάτη της μέσα από την ίδια ηλικιακή ομάδα, έναν πιτσιρικά δεκάπεντε μόλις χρόνων. Αλλά τί θα μπορούσε να του προσφέρει σαν εμπόρευμα η μικρή αυτή έμπορος που μόλις άρχιζε να ασκεί αυτό το επάγγελμα ; Μήπως σοκολάτες, ξηρούς καρπούς, τίποτε οινοπνευματώδη ποτά όπως για παράδειγμα μπύρα, ουϊσκι και τα παρόμια ; Οχι, τίποτε από αυτά. Αυτό που εμπορευόταν η πιτσιρίκα αυτή, ήταν μιά μικρή αλλά αρκετά κερδοφόρα ποσότητα, τί νομίζετε ; Ινδικής κάνναβης, μάλιστα, χασίς ήθελε να προμηθεύσει η κοπελλίτσα στον μικρούλη αγοραστή.
Αλλά κάποιος κακοήθης φαίνεται ότι πήγε και την « καρφωσε » στην αστυνομία, πάντα βρίσκονται παλιάνθρωποι που δεν θέλουν να δούν κάποιον να προοδεύει. Ετσι, κινητοποιήθηκε η αστυνομία, παρακολούθησε τις κινήσεις της μικρούλας και την έπιασε στο τέλος στα « πράσσα », καθώς όπως είναι πασίγνωστο, η εμπορία αυτού του αθώου κατά τα άλλα προϊόντος απαγορεύεται ρητά από το νόμο. Αποτέλεσμα ήταν να συλληφθεί η κοπέλλα και να οδηγηθεί στον εισαγγελέα. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω ποιά τροπή θα πάρει η υπόθεση.
Δεν ξέρω από πού παρέλαβε το εμπόρευμα αυτό η μικρή αυτή μεταπράτισσα, αλλά το πιθανότερο είναι ότι το προμηθεύτηκε από έναν άλλο μικρέμπορο, που κι εκείνος το είχε πάρει από κάποιον κάπως μεγαλύτερο. Και η αρχική πηγή βέβαια, θα ήταν ένας μεγαλέμπορος του θαυμάσιου αυτού φυτού, που τα πλεονεκτήματά του θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε παρακάτω.
Αλλά πριν πάμε στη χρήση της κάνναβης - για την οποία πολλά έχουν λεχθεί - να πούμε λίγα λόγια ακόμα για τη θαρραλέα μικρή αυτή έμπορο, που στάθηκε άτυχη στα πρώτα της βήματα. Λοιπόν, μπορεί κανείς να αρχίσει το εμπόριο με μιά απαγορευμένη ουσία, αλλά το εμπορικο δαιμόνιο του θα διοχετευθεί αργότερα σε άλλα προϊόντα,από αυτά που ο νόμος τα επιτρέπει. Κι ας ελπίσουμε ότι τελικά θα βρεί αυτό το δρόμο η φέρελπις αυτή νεαρή.
Θα πάμε τώρα στην περιβόητη ινδική κάνναβη, που τόσο πολύ την κυνηγούν οι αστυνομίες για να μην φτάσει ποτέ στα χέρια αυτών που επιθυμούν να την καταναλώσουν. Λοιπόν, αυτό το φυτό, είναι ένας θάμνος, υψους περίπου δύο μετρων, που όλη η αξία του βρίσκεται στα φύλλα του. Που τα κόβεις, τα τρίβεις για να γίνουν ένα είδος σκόνης, και από εκεί και πέρα θα το καταναλώσεις, είτε με κάπνισμα, είτε καταπίνοντάς το. Από τα παλιά χρόνοια, το υλικό που περιέχεται στα φύλλα αυτά, το κατέτασσαν στα ναρκωτικά. Τελευταία όμως, αποσύρθηκε - ανεπίσημα βέβαια - από την κατηγορία των ναρκωτικών, κι αυτό επειδή δεν πληρεί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την κατάταξη αυτή, που είναι οι εξής :
Η πρώτη από αυτές, είναι η ουσία να προκαλεί καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, να προκαλεί κάποιο είδος ηρεμίας στην αρχή, και κατόπιν διάφορες ψευδεσθήσεις, ευχάριστες ιδέες μεγαλείου και αυτοπεποίθησης, και όταν πάει σε μεγάλυτερες δόσεις, να φτάνει σε διανοητική σύγχιση του ατόμου. Σε ακραίες περιπτώσεις και σε μεγάλη διάρκεια χρήσης επί χρόνια, μπορεί να προκαλέσει και αληθινή ψυχοπάθεια στο άτομο. Αυτές τις δρασεις τις έχει η ινδική κάνναβη, αυτό είναι αληθεια. Μόνο που αν χρησιμοπιεί κανείς μικρές δόσεις - αυτό είναι απόλυτα κατορθωτό - φτάνει μόνο σε μιά ευχάριστη κατάσταση της ψυχικής του διάθεσης, σε μιά ευεξία και αισιόδοξη αντίληψη των πραγμάτων, και καταστολή του αισθήματος άγχους.
Η δεύτερη προϋπόθεση για να καταταγεί μιά ουσία στην κατηγορία των ναρκωτικών, είναι η ανάγκη συνεχούς αύξησης της δόσης που θα φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οσο δηλαδή κάνει κανείς χρήση της ουσίας, τόσο και πρέπει να ανεβάζει τη δόση της για να επιτυγχάνει το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτό συμβαίνει με τη μορφίνη και τα παράγωγά της, ηρωϊνη και λοιπά, που χρειάζονται όλα ανεξαιρέτως αύξηση διαρκώς της δόσης τους για να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Αν η δόση παραμένει στα ιδια επίπεδα, αποτέλεσμα δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει όμως στην Ινδική Κάναβη αυτή η προϋπόθεση.
Μιά τρίτη προϋπόθεση για να χαρακτηριστεί μιά ουσία σαν ναρκωτικό, είναι να προκαλεί αυτό που ονομάζουμε εθισμό. Όταν αρχίζει να τη χρησιμοποιεί κάποιος, δεν μπορεί να τη σταματήσει, είναι « δεμένος » με τη χρήση της, κι αυτό το βλέπουμε στο τσιγάρο που δεν κόβεται παρά μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Αν δεν το παίρνεις, σου φέρνει έντονη ανάγκη να το ξαναπάρεις, αλλοιώς δεν αισθάνεσαι καθόλου καλά. Στην περίπτωση του χασίς, η διακοπή της χρήσης του είναι αρκετά ευκολώτερη, έντονος εθισμός δεν υπάρχει μ΄αυτό. Αυτά είναι τα τρία χαρακτηριστικά που ορίζουν τί είναι ναρκωτική ουσία. Και σύμφωνα μ΄αυτά, η κοκαϊνη που προϋποθέτει αύξηση της δόσης, πληρεί μεν αυτή τη συνθήκη, δεν προκαλεί όμως καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, αντίθετα μάλιστα προκαλεί διέγεση. Παρά ταύτα, τη βάζουν κι αυτή στα ναρκωτικά, μόνο και μόνο επειδή χρειάζεται κι αυτή αύξηση της δόσης για να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τώρα τα σχετικά με το « αθώο » τσιγάρο, που επιτρέπεται να πουλιέται ελεύθερα στην αγορά. Τρία είναι τα κυρια βλαπτικά συστατικά του, εξαιρετικά επικίνδυνα και τα τρία. Το πρώτο είναι η πίσσα που προκαλεί με την παροδο μερικών δεκαετιών καρκίνο των πνευμόνων, αν όχι όλες τις φορές, όμως σε πολλές. Κολλά επάνω στους βρόγχους, και γνωστό είναι ότι ακόμα και όταν βάλουμε πίσσα στο δέρμα και την αφήσουμε εκεί επί ένα εξάμηνο και κατόπιν τη βγάλουμε, βλέπουμε ότι έχει αναπτυχθεί πάντοτε σχεδόν καρκίνος του δέρματος.
Το δέυτερο συστατικό του είναι η νικοτίνη, που πήρε το όνομά της από το Γάλλο γιατρό N i c o t, ο οποίος ήταν ο πρώτος που την ανακάλυψε. Η ουσία αυτή είναι στην πραγματικότητα ένας χαμάλης. Μπά, και τί κουβαλά αυτός ο χαμάλης ; Πολύ απλά, κουβαλά τη χοληστερίνη και την πηγαίνει και την κολλά πάνω στα αιμοφόρα αγγεία, αρτηρίες και φλέβες. Εκεί, με τη συνεχή μεταφορά της, σχηματίζει σκληρές πλάκες μέσα στα αγγεία που προκαλούν στένωση των αγγείων και που φτάνει μέχρι ολοκληρωτικού κλεισίματος του αγγείου. Αν αυτό το αγγείο είναι στην καρδιά, μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα, αν είναι στον εγκέφαλο, θρόμβωση του αγγείου και εγκεφαλικό επεισόδιο μέχρι παράλυσης.
Με όλα αυτά, δεν διατυπώνεται καμμιά διάθεση αθώωσης της κάνναβης, απλά γίνεται μιά σύγκριση ανάμεσα σ΄αυτήν και το τσιγάρο. Καλό είναι να μην γίνεται χρήση καμμιάς ουσίας που βλάπτει εξακριβωμένα τον οργανισμό. Τί θα γινότανε όμως αν απαγορευόταν η κατάνάλωση του καπνού με κάποιο νόμο ; Ενα εξαιρετικά μεγάλο λαθρεμπόριο τσιγάρων, που θα ωφελούσε πιό πολύ τους μεγαλολαθρέμπορους, και μάλλον θα έκαμνε και τη ζήτηση του καπνού ακόμα πιό μεγάλη, κάτι σαν κι αυτό που συνέβη στις Πολιτείες με την ποτοαπαγόρευση. Και ασφαλώς, και ο καπνός που θα έμπαινε λαθραία, θα ήταν κακίστης ποιότητας και πολύ πιό βλαβερός από τον επίσημα επιτρεπόμενο.
Και κάτι ακόμα για τη μικρεμπόρισσα της ινδικής κάνναβης που πιάστηκε από τις αρχές. Δεν πρόκειται να συνεχίσει αυτό το είδος του εμπορίου, μπορεί όμως να αναπτύξει αργότερα τις ικανότητές της σε άλλες μορφές εμπορίου, αυτό της ευχόμαστε να κάνει. Και όσο για τους μικρούς διακινητές παράνομων ουσιών, να προσθέσουμε ότι τεράστιο είναι το μικρεμπόριο που υπάρχει στις Πολιτείες από τα πιτσιρίκια που πουλάνε στους δρόμους των πόλεων το « κρακ », μιά χαμηλής ποιότητας και τιμής κοκαϊνη. Που τους την προμηθεύουν μεγάλοι στην ηλικία και τους έχουν στην κυκλοφορία σαν « βαποράκια ».
Να δούμε τώρα αν το παράδειγμα της μικρής διακινήτριας της κάνναβης θα το μιμηθούν και άλλοι μικρής ηλικίας μικρέμποροι. Κι ακόμα αν θα φτάσουμε και στο σημείο να ασχοληθούν με το ευγενές αυτό επάγγελμα και μαθητές του δημοτικού σχολείου, και γιατί όχι και του νηπιαγωγείου, τέτοιους μικρούς χρησιμοποιούν για το μικρεμπόριο του κρακ στις Πολιτείες. Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν για τους πιτσιρίκους και τις πιτσιρίκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου