MONTEΡΝΟΙ ΤΥΠΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Στα παλιά χρόνια, οι άνθρωποι που είχαν πολιτικούς στόχους, τόσο στη χώρα μας, όσο και στις άλλες Δυτικές χώρες, ήσαν άτομα κατά το πλείστον μορφωμένα, απόφοιτοι των πανεπιστημίων, κυρίως νομικοί, γιατροί, μηχανικοί και κάποιοι άλλοι σχετικοί με τα πολιτικά δρώμενα. Επίσης δημοσιογράφοι - λίγοι αυτοί - και γενικά πρόσωπα με μικρή απήχηση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εκτός βέβαια των αρχηγών των κομμάτων και των υπουργών και κάπως των υφυπουργών. Αυτή ήταν η κατάσταση στα παλιά χρόνια, αλλά δεν είχε αλλάξει και πολύ μέχρι πριν από είκοσι χρόνια περίπου.
Τους τελευταίους καιρούς, κάτι άλλο, πολύ διαφορετικό, άρχισε να κάμνει την εμφάνισή του στις λίστες των υποψήφιων για τις βουλευτικές - ή γενικές αν θέλετε - εκλογές. Φαίνεται, ότι την αρχή την έκαναν οι γείτονές μας Ιταλοί, που ως γνωστόν είναι με εμάς
u n a f a c c i a, u n a r a z z a. Μιά εκρηκτική κυρία, που έπαιζε σε απαγορευμένες κινηματογραφικές ταινίες - απαγορευμένες μεν στους κινηματογράφους, ελεύθερες δε στα βιντεοκλάμπ - με καταγωγή αυστριακή ή ουγγαρέζικη, ( και που το όνομά της το έχω ξεχάσει ), μπήκε στην ιταλικη βουλή. Μέγας θόρυβος δημιουργήθηκε στη διπλανή χώρα με την είσοδο της ηθοποιού αυτής, που έπαιζε σε ταινίες πορνό, μαλακού ή και σκληρού. Αυτή ήταν μιά καλή αρχή για
το τί θα ακολουθούσε.
Και φτάσαμε αισίως κάποια μέρα και στα δικά μας. Ηταν πριν λίγα χρόνια, άντε να πούμε μιά οκταετία. Στην αρχή πολύ κρυφά και επιφυλακτικά, να μην γίνει ευρέως αντιληπτό. Μιά ηθοποιός του θεάτρου και άλλοτε του κινηματογράφου, μπήκε σε ένα ψηφοδέλτιο κόμματος. Λαμπρή κοπέλλα και εργατική, δεν λέω, αλλά δεν μπορούν να βρεθούν οι ελεύθερες ώρες για την παρουσία στη βουλή. Η πολύ όμορφη ομολογουμένως κυρία αυτή, δεν εξελέγη, ήλθε πρώτη επιλαχούσα. Αλλά μετά από δυό περίπου χρόνια, ένας από τους βουλευτές της εκλογικής περιφέρειάς, της απεχώρησε - δεν θυμάμαι το λόγο - από τη βουλή, και η αξιαγάπητη και συμπαθέστατη κυρία, κατέλαβε τη θέση του. Μιά άλλη περίπτωση που όλοι την ξέρετε, αφορά έναν πανύψηλο μπασκετμπωλίστα, που αυτός εκλέχτηκε με την πρώτη. Μιά άλλη περίπτωση, είναι μιάς ηθοποιού του θεάτρου, που μάλιστα της εδωσαν και ένα υφυπουργείο. Ισως να υπήρξαν και άλλες τέτοιες περιπτώσεις, αλλά δεν μου έρχεται καμμιά στο νού αυτή την ώρα. Υποψηφιότητες πάντως ηθοποιών και άλλων παρατρεχάμενων, άσχετων προς την πολιτική, σίγουρα υπήρξαν αυτά τα τελευταία χρόνια, δεν θυμάμαι όμως ποιές ήσαν.
Σε προεκλογική περίοδο βρισκόμαστε τώρα, οι εκλογές απέχουν μόνο λίγες βδομάδες. Τα πολιτικά κόμματα ασχολούνται συνεχώς και ακαταπαύστως με τον καταρτισμό των συνδυασμών των υποψηφίων που θα παρατάξουν σε θέση μάχης στις εκλογές. Μεγάλη προσοχή απαιτείται στη σύνταξη των συνδυασμών αυτών. Το αντίπαλο μας κόμμα, έχει πάρει έναν μπασκεμπωλίστα στην Α΄Πειραιώς, κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς που να ελκύσει τους οπαδούς συγκεκριμένης ποδοσφαιρικής ομάδας του Πειραιά - από αυτούς που ειναι αναποφάσιστοι - να έλθουν και να μας ψηφίσουν. Ποιός είναι ο πιό δημοφιλής από τους παλιούς παίχτες της ομάδας ; Στάσου να κάτσουμε και να σκεφτούμε, έχουμε και τον ειδικό πάνω σ΄αυτά τα θέματα. Και μας προτείνει τον τάδε παλαίμαχο της ομάδας, που είναι όμως και τώρα
σημαίνον στέλεχος κοντά στο σύλλογο αυτό. Πάει, το πήραμε απόφαση, του κάνουμε την πρόταση Και αυτός τη δέχεται ασμένως, θα είναι συνεχώς στο πλευρό μας.
Το μαθαίνουνε το νέο στο άλλο κόμμα. Ρε παιδιά, και τώρα τί γίνεται ; Τον πήρανε οι άτιμοι τον άνθρωπο, κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Μήπως θα ήταν καλό να ψάξουμε ανάμεσα στους ηθοποιούς ; Οχι σε ηθοποιούς άγνωστους, αυτό αποκλείεται. Να είναι γνωστοί, πολύ γνωστοί. Και ποιοί είναι ρε παιδιά γνωστοί την σήμερον ημέραν που δεν υπάρχει θέατρο, όπως στα παλιά ; Που δεν μπορούμε να βρούμε τον Αυλωνίτη, το Χατζηχρήστο, το Μακρή, τη Βουγιουκλάκη, τη Φόνσου και τους άλλους ;
Δεν τους εχουμε πιά αυτούς, σε άλλη εποχή τους ξέραμε. Τί μας μένει τώρα ; Οι ηθοποιοί που είναι γνωστοί στο πλατύ κοινό, που δεν τους βλέπει στο θέατρο - στο οποίο πηγαίνει μιά μικρή μειονότητα που δεν μας ενδιαφέρει - αλλά που τους βλέπει στην τηλεόραση. Και σε τί παραγωγές παίζουν στην τηλεόραση ; Μά στα λεγόμενα « σήριαλς », ( κατά Χατζηχρήστο « ατσήριαλς » ). Ο πολύ κόσμος, αυτά βλέπει στη μικρή οθόνη, έχουν γίνει αστέρια αυτού του τηλεοπτικού είδους. Ολη μέρα και κάθε μέρα, οι ηθοποιοί αυτοί εμφανίζονται στις μικρές οθόνες, και πολλοί άνθρωποι τους βλέπουν. Κι αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ γνωστοί, πολύ δημοφιλείς. Από αυτούς θα διαλέξουμε τους υποψήφιούς μας.
Να πάμε να βρούμε μερικούς από αυτούς, να τους βολιδοσκοπήσουμε αν θέλουν κάποιοι απ΄αυτούς να μετάσχουν στις εκλογές. Και προσοχή : Θα επιλέξουμε τους πολύ γνωστούς, όχι τους δευτερεύοντες. Και τους όσο το δυνατό πιό εμφανίσιμους. Μάλιστα, αν είναι γυναίκες, πρέπει να βρούμε τις περισσότερο όμορφες, αυτό εξυπακούεται. Και όντως, βρίσκουν μιά όμορφη ηθοποιό των « ατσήριαλς », κάνουν τις συνεννοήσεις μαζύ της, και τελικά τη βάζουν σε ένα από τα ψηφοδέλτιά τους.
Οι πρώτοι που είχαν διαλέξει τον ποδοσφαιρικό παράγοντα τον εξαιρετικά δημοφιλή, ανησυχούν μ΄αυτή την εξέλιξη, πρέπει να περάσουν και πάλι στην αντεπίθεση. Δεν θα αφήσουν τους αντίπαλους να καρπωθούν οφέλη από το παλκοσένικο, πρέπει να κάνουν κάτι κι αυτοί για να αντισταθμίσουν την κατάσταση.
Ψάχνουν λοιπόν, και βρίσκουν κάποιους. Βάζουν το ζήτημα επί τάπητος, και ένας ηθοποιός δέχεται την πρόσκληση. Είναι ένας πολύ δημοφιλής ηθοποιός, που παίζει συνεχώς και ακαταπαύστως στο ίδιο σήριαλ επί χρόνια, όλος κόσμος τον ξέρει. Θα μας δώσει κάμποσες ψήφους, έτσι πιστεύουμε. Και αμέσως κλείνει η συμφωνία. Θα σε έχουμε στη Β΄περιφερεια του Πειραιά, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να σε στηρίξουμε στην προσπάθειά σου.
Αλλά και από το άλλο κόμμα, δεν μένουν με σταυρωμένα τα χέρια. Ψάχνουν, ψάχνουν, και τελικά βρίσκουν μιά άλλη πρώτης κατηγορίας νεαρή και πολύ όμορφη ηθοποιό, επίσης σηριαλοπαίζουσαν και της κάνουν την ίδια πρόταση, Θέλετε κυρία τάδε να μπήτε σε έναν από τους συνδυασμούς μας ; Εχετε πολύ μεγάλο κύκλο θαυμαστών, ειδικά από το ισχυρό φύλο, θα πάρετε πολλές ψήφους, πιστεύουμε μάλιστα ότι θα εκλεγείτε. Τί λέτε λοιπόν ; Μάλιστα, θα συνδράμω στην προσπαθεια του κόμματος, που άλλωστε αυτό ψηφίζω στις εκλογές. Και κλείνει κι αυτή η συμφωνία.
Τέλειωσε και η ιστορία με τους ηθοποιούς, δεν έχουμε άλλους γνωστούς και προβαλλόμενους να τους προτείνουμε να μπούνε στη μάχη. Υπάρχουν όμως οι τραγουδιστέςς, δεν ψάχνουμε και προς εκείνη την κατεύθυνση, μπάς και βρούμε τίποτε σ΄εκείνο τον κύκλο ; Μάλιστα, αυτό πρέπει να γίνει. Και ψάχνουν και προς την πλευρά αυτή. Απογοήτευση. Ησαν δυό που θα μπορούσαν να τους πάρουν, αλλά αυτοί είναι έντονα πολιτικοποιημένοι από πολλά χρόνια, ανήκουν σε κόμμα που δεν διεκδικεί την εξουσία. Και να τους προφταίναμε, πάλι δεν έβγαινε τίποτε, αυτοί είχαν πάρει μόνοι τους την απόφασή τους.
Αυτές οι κατηγορίες ανθρώπων είναι που φαίνονται πολύ στην επικαιρότητα, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω θα τους βρεις. Αλλά δεν είναι όλοι πρόθυμοι να αναλάβουν το ρόλο αυτό, και εξ άλλου, λίγοι είναι οι έντονα προβεβλημένοι, οι άλλοι είναι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, τί να τους κάνουμε αυτούς ; Φως φανάρι ότι δεν μπορούν να φέρουν ψήφους στο κόμμα, οπότε τους αφήνουμε στην ησυχία τους.
Αυτοί που επιλέχτηκαν να μπούνε στα ψηφοδέλτια των κομμάτων, δεν ξέρουν βέβαια σχεδόν τίποτε από πολιτική. Δεν ξέρουν μάλλον τίποτε για τις λειτουργίες της βουλής, τους τρόπους με τους οποίους γίνεται η επεξεργασία των νομοσχεδίων στις ειδικές υποεπιτροπές, πριν να έλθουν στην ολομέλεια. Η παρουσία τους -όταν βέβαια θα μπορούν να παρευρίσκονται στις συνεδριάσεις της βουλής - θα είναι εντελώς τυπική, κάτι σαν της γλάστρας. Μπορεί βέβαια να μάθουν με τον καιρό κάποια πράγματα, ιδίως αυτοί που έχουν και κάποια κλίση προς την πολιτική. Κατά τα άλλα, ας βρίσκονται μέσα στη βουλή, και όταν θα έλθει η ώρα να γίνει μιά ψηφοφορία για κάποιο νομοσχέδιο, θα τους υποδείξουν οι αρχηγοί και οι υπουργοί, τί πρέπει να κάνουν. Και θα το κάνουν.
Αλλου είδους « διασημότητες », δεν φαίνεται προς το παρόν ότι μπορούμε να έχουμε μέσα στη βουλή. Δεν μπορούμε να επιστρατεύσουμε - σαν τους Ιταλούς - κάποια πορνοστάρ, που να κάμνει και στρηπ - τηζ πάνω στο βήμα, προς τέρψιν και αγαλλίασιν των βουλευτών, που τότε δεν θα απουσίαζαν από τις συνεδριάσεις της βουλής, όπως γίνεται τώρα. Θα ήσαν πάντοτε και όλοι παρόντες ( οι αρσενικόι εννοείται ), έτσι δεν είναι ; Αλλά το να εμφανίσουμε μιά τέτοια « καλλιτέχνιδα » στα έδρανα της βουλής των Ελλήνων, φαντάζει επί του παρόντος τουλάχιστον, μάλλον αδύνατο. Για το μέλλον, δεν μπορούμε να ξέρουμε τίποτε. Αλλά και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτε στους καιρούς που θα έλθουν.
Και τώρα μιά εντελώς προσωπική γνωμη, που δεν πιστεύω ότι θα βρεί έστω και έναν υποστηρικτή : Κανένας άνδρας πρωθυπουργός, υπουργός ή υφυπουργός, μονάχα γυναίκες. Κανένας άνδρας στις υπηρεσίες των υπουργείων, μόνο γυναίκες. Και κανένας απολύτως άνδρας στη βουλή, να απαγορετεί με τροποποίηση του συντάγματος. Μονο γυναίκες στα εδώλια της βουλής. Αλλά τί γυναίκες ; Ομορφες, νεαρής και μέσης ηλικίας, ξανθές, καστανές, μελαχροινές, ακόμα και μαύρες αφρικανικής πρέλευσης ( έχουμε εδώ κι απ΄αυτές, μερικές τέτοιες ). Και ντυμένες με εντυπωσιακά φορέματα, με πολύ ανοιχτά ντεκολτέ και μίνι φούστες και γιατί όχι μόνο μίνι ), που θα πρέπει να είναι μάλιστα s e e t h r o u g h , και παπούτσια γόβα στιλέττο. Και θα βλέπεις κόσμο πολύ - ανδρικό βέβαια - στα θεωρεία της βουλής, αλλά και μπροστά στις μικρές οθόνες, στις τηλεοπτικες μεταδόσεις από τη βουλή. Αυτή η προτασή μου, είναι η επιθυμία μου εδώ και πολύ καιρό. Οχι οι αποκρουστικοί φαλακροί, οι αξύριστοι με τις γενειάδες, που νομίζουν ότι με τα γένεια τους αυτά, θα φαίνονται σαν διανοούμενοι κάποιας παλιάς έποχής. Τα έχω συχαθεί όλα αυτά.
Θα μου πείτε και με το δίκηο σας. Τί θα συμβαίνει όταν αυτές οι όμορφες γυναίκες θα λογομαχούν και πιθανόν να έρχονται και στα χέρια, πάνω στις καυτές συζητήσεις τους πάνω σε ένα νομοσχέδιο στο οποίο θα υπάρχει έντονη διαφωνία ; Μάλιστα, έχετε δίκαιο να φοβόσαστε μιά τέτοια εικόνα. Αλλά σας βεβαιώνω, δεν θα υπάρχει ωραιότερο θέαμα από αυτό, να συμπλέκονται οι βουλευτίνες μεσα στη βουλή. Και να αρπάζονται - από πού αλλού - από τα μαλλιά. Και να γίνονται τα μαλλιά κουβάρια.
Εχουμε δεί συμπλοκές στα κοινοβούλια της Ταιβάν και της Ταϋλάνδης. Θυμάμαι έντονα μιά σκηνή - νομίζω από τη βουλή της Ταϊβάν - στην οποία, μιά γυναίκα βουλευτής, έσπασε στο ξύλο τρεις ή τέσσερις άντρες συναδέλφους της. Και τη σκηνή αυτή, την έδειξε η τηλεόραση τρεις νομίζω φορές. Φανταστείτε λοιπόν τί θα γίνεται με το μαλλιοτράβηγμα στη βουλή των Ελληνίδων, έτσι θα πρέπει να την ονομάζουμε, όχι των Ελλήνων ψευτοπολιτικών. Που καλά θα κάνουν να μην ανακατεύονται στις κρατικές υποθέσεις, στα νομοσχέδια και στις τροπολογίες που μπαίνουν πολύ συχνά σε νομοχέδια.
Kαταλαβαίνω ότι η πρόταση για πλήρη « γυναικοποίηση » του ελληνικού πολιτικού βίου, θα απορριφθεί από όλες τις αναγνώστριές μου, τί πράγματα είναι αυτά που εισηγείται αυτός ο άνθρωπος ; Σίγουρα δεν είναι με τα καλά του, μέχρι τώρα ξέραμε τους μισογύνηδες, τώρα μας πρκύπτουν και οι φιλογύνηδες. Και βέβαια, θα έχουν απόλυτο δίκαιο, άλλωστε το σύνταγμα δεν επιτρέπει τέτοιου είδους νεωτερισμούς, αυτά τα τρελλά πράγματα. Που θα είχαν όμως τεράστιο ενδιαφέρον, θα βλέπαμε θεάματα που θα έκοβαν την αναπνοή των θεωμένων τα τεκταινόμενα μέσα στον ναό της δημοκρατίας, το κοινοβούλιο. Αλλά αν σκεφτούμε το κατάντημα στο οποίο έχει πέσει η βουλή των Ελλήνων, και καλοσκεφτούμε το ζήτημα, θα δούμε ίσως ότι αυτό που θεωρείται με την πρόταση αυτή σαν σκάνδαλο, μπορεί να δώσει στη βουλή μας την αίγλη που της λείπει. Και αν τώρα, στην σημερινή εποχή, η ιστορία αυτή θεωρείται ουτοπική - αν όχι ανόητη - μπορεί σε κάποιο προσεχές μέλλον, να πάρει σάρκα και οστά. Κανένας δεν ξέρει ποιές θα είναι οι εξελίξεις σε εποχές που πρόκειται να έλθουν.