ΑΠΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Ο πληθωρισμός μένει σε υψηλά επίπεδα, οι τιμές των αγαθών ανεβαίνουν, και η αύξηση των μισθών και των άλλων εισοδημάτων παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Όμως οι ανάγκες εξακολουθούν να παραμένουν οι ίδιες. Και όταν αθροισθούν πολλά χρόνια λιτότητας
με ελάττωση των πραγματικών εσόδων, τότε πρέπει να βρεθεί κάποιος τρόπος να εξισορροπηθεί η κατάσταση, έστω και μερικώς.
Αν και δεν έχω προσωπικό πρόβλημα σχετικά με το θέμα αυτό, όμως επειδή είμαι πονόψυχος εις το έπακρον, έβαλα το κεφάλι κάτω - προς χάριν των συνανθρώπων μου βέβαια- και προσπάθησα να βρώ μια λύση στην υπόθεση αυτή. Ο κόπος μου ήταν μεγάλος στο κυνήγι του στόχου αυτού, έφτασα στο σημείο να πάθω υπερκόπωση εξ αιτίας της προσπάθειας αυτής. Και τελικά έφτασα σε μερικά συμπεράσματα που θα προσπαθήσω να αναπτύξω εν συντομία, και χωρίς να μακρυγορήσω, θα τα παραθέσω εδώ, και εσείς θα κρίνετε αν τα μέτρα που εισηγούμαι, μπορούν να διορθώσουν - εν μέρει τουλάχιστον, όπως είπαμε - την όντως δύσκολη αυτή οικονομική κατάσταση.
Ας ξεκινήσουμε εντελώς υποθετικά με έναν εργαζόμενο που έχει μηνιαίο εισόδημα τριακόσιες χιλιάδες δραχμές.( Θα πάμε και σε χαμηλώτερα εισοδήματα, μέχρι και τους χαμηλοσυνταξιούχους θα συμπεριλάβουμε, κι αυτούς μάνα τους γέννησε ). Λοιπόν, ας πούμε ότι ο πληθωρισμός βρίσκεται στα δεκαπέντε τοις εκατό.( Αυτό δεν ισχύει για τα σημερινά, που βρίσκεται κάτω από τρία τοις εκατό, έτσι το πήραμε αυθαίρετα, ας πούμε για κάποιες παλαιότερες εποχές ).Του έχει δοθεί αναπροσαρμογή της τάξης του δέκα τοις εκατό, συνεπώς το πέντε τοις εκατό που μένει σημαίνει μείωση των εσόδων του κατά δεκαπέντε χιλιάδες δραχμές, κατεβαίνει λοιπόν το εισόδημά του στις διακόσιες ογδόντα πέντε χιλιάδες δραχμές.
Θα μου πείτε ότι μιά τόσο μικρή μείωση δεν πρόκειται να του δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα, τι αξία έχουν οι δεκαπέντε χιλιάδες ; Ισως δεν είναι εκ πρώτης όψεως και τόσο σημαντική η μείωση, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο εν λόγω υποθετικός εργαζόμενος, υφίσταται από κάποια χρόνια την πολιτική αυτής της λιτότητας, και ότι έτσι έχουν μειωθεί αρκετά οι αποδοχές του, δεν είναι εύκολο να αντέξει παραπέρα, μάλιστα με τη σημερινή ιδεολογία του υπερκαταναλωτισμού. Αρα πρέπει να παρθούν τα μέτρα που εισηγούμαι.
Ο άνθρωπός μας -υποθετικός πάντα - θέλει να είναι ενήμερος για την τοπική και την παγκόσμια πολιτικοστρατιωτικοδιπλωματικοοικονομική
κατάσταση. ( Ολο αυτό το μακαρόνι που ούτε στα γερμανικά το συναντά κανείς, το έλεγε παλιός φίλος και το θυμήθηκα τώρα και το έγραψα για να σας μπερδέψω ). Αγοράζει λοιπόν μιάν απογευματινή εφημερίδα της πρωτεύουσας, και για να την πάρει, πληρώνει διακόσιες δραχμές ημερησίως, δηλαδή έξι χιλιάδες το μήνα, που μας κάνουν εβδομήντα δυό χιλιάδες το χρόνο. Αλλά, άνθρωπέ μου, τι τη θέλεις την εφημερίδα αυτή, όταν τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κανάλια, σού προσφέρουν όλη σχεδόν την πληροφόρηση που χρειάζεσαι ; Σταματάς λοιπόν να παίρνεις το καθημερινό αυτό φύλλο, και ιδού αμέσως αύξηση του εισοδήματός σου κατά έξι χιλιάδες το μήνα, δηλαδή μια αύξηση της τάξης του δύο τοις εκατό, κι αυτό από μια μόνο πηγή.
Ο εν λόγω εργαζόμενος έχει τη συνήθεια - κακή κατά την ταπεινή γνώμη μας - να αγοράζει κάθε βδομάδα ένα περιοδικό που περιέχει τα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα της βδομάδας. Σε τι χρησιμεύουν αυτά τα περιοδικά ; Να μας κατατοπίσουν πάνω στο ποιές ταινίες παίζουν τα κανάλια ; Και μήπως παίζουν και καμμιά ταινία της προκοπής ; Και αν υποθέσουμε ότι κάποτε βάζουν και καμμιά,δεν είναι προτιμώτερο να παρακολουθέί κανείς τα τραίηλερς που βάζουν οι πομποί και που αναγγέλουν τη μέρα και την ώρα που θα την πάιξουν ; Δεν παίρνει λοιπόν το περιοδικό αυτό, που η υπόλοιπη ύλη του είναι σχετική με τη μόδα και άλλα θέματα χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Τέσσερα τεύχη τον μήνα μας κάμνουν χίλιες εξακόσιες δραχμές. Ιδού λοιπόν μιά μικρή αύξηση του μισθού κατά 0,7 τοις εκατό.
Μπορεί να είναι ασήμαντη, αργότερα όμως θα δειχθεί ότι φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακκούλι. Τα τρία τέταρτα των Ελλήνων είναι καπνιστές - ή τουλάχιστον τα δύο τρίτα - κα ι ο άνθρωπός μας πιθανώτατα είναι μεταξύ αυτών. Καπνίζει - ας πούμε - ενάμισυ πακέτο την ημέρα, δηλαδή τριάντα τσιγάρα. Δεν είναι πολύ δύσκολο, με λίγη προσπάθεια και λίγο προγραμματισμό, να κατέβει στα είκοσι τσιγάρα ημερησίως. Το μισό πακέτο που δεν θα το καπνίσει, μας κάμνει τριακόσιες δραχμές, δηλαδή εννιά χιλιάδες το μήνα. Εχουμε έτσι μιά
αύξηση εισοδήματος λίγο πάνω από το τρία τοις εκατό, δεν είναι και λίγο.
Οι περισσότεροι συμπατριώτες μας παίζουν τακτικά τυχερά παιχνίδια όπως Προ - πό, Λόττο, Τζόκερ, λαχεία Ξυστό και άλλα. Ο φίλος μας παίζει κάπου τρεις χιλιάδες δραχμές τη βδομάδα. Γιατί να τις παίζει ; Μήπως πρόκειται να κερδίσει ποτέ τίποτε ; Τα κόβει κι αυτά. Κερδίζει άλλες δώδεκα χιλιάδες, τουτέστιν τεσσεράμισυ τοις εκατό βελτίωση των απόδοχών του ακόμα.
Με τα λίγα αυτά που αναφέραμε, τις λίγες περικοπές δαπανών που τις βρίσκομε άσκοπες, έχει ήδη προσθέσει στο εισόδημά του πάνω από δέκα τοις εκατό, δηλαδή έχει καλύψει και τις ζημιές που του δημιούργησε ο υπουργός των Οικονομικών, που ήσαν πέντε τοις εκατό, άρα πρόσθεσε και άλλα πέντε τοις εκατό. Αλλά δεν είναι μόνο αυτές οι περικοπές που μπορεί να κάνει, υπάρχουν και άλλες ακόμα που θα προσπαθήσουμε - μερικές έστω από αυτές - να εντοπίσουμε.
Αν είναι φίλαθλος ο τύπος μας, μπορεί να εξοικονομήσει ένα ακόμα ποσό της τάξης των δέκα ή δεκαπέντε χιλιάδων δραχμών το μήνα, τα εισιτήρια είναι συχνά αρκετά αλμυρά. Ακόμα, αν έχει τη συνήθεια να πηγαίνει δυό- τρεις φορές το μήνα στο σινεμά, το κόβει κι αυτό - μπορεί να δεί καμιά ταινία που θα πάρει από βίντεοκλαμπ και να τη δεί, γι αυτό δεν έχουμε τα βίντεο ; - και έτσι θα πραγματοποιήσει μιά ακόμη αύξηση στο εισόδημά του που δεν μπορούμε να την υπολογίσουμε ελλείψει στοιχείων.
Από αυτά και λίγα άλλα που δεν μπορώ να τα σκεφτώ αυτή τη στιγμή, προκύπτει ότι ο υφιστάμενος τη λιτότητα εργαζόμενος, μπορεί να αυξήσει το μισθό του ή όποιο άλλο εισόδημα έχει, κατά τουλάχιστον δεκαπέντε τοις εκατό, δέκα τοις εκατό μετά την ζημιά που υπέστη από τη μείωση που του επέβαλαν οι Οικονομικοί υπουργοί. Πρόκειται για μια υπο-λογίσιμη βελτίωση στο εισόδημά του, δεν συμφωνείτε ; Και αντί για μείωση, έχει ο άνθρωπός μας και μιά σημαντικότατη αύξηση.
Αρκετά ασχολήθηκαμε όμως με τον Ελληνα των τριακοσίων χιλιάδων δραχμών, που αντιπροσωπεύει τον μέσης οικονομικής δυναμικότητας Ελληνα, δεν μας χρειάζεται άλλο και τον παρατάμε στην ησυχία του. Και καταπιανόμαστε με τον μικροϋπάλληλο των διακοσίων χιλιάδων - περίπου - δραχμών, τον χαμηλώτερο οικονομικά πολίτη, μ΄αυτόν θα ασχοληθούμε. Η περίπτωση του δεν είναι ίδια με του προηγούμενου. Ενδεχομένως αυτός δεν αγοράζει εφημερίδα, άρα δεν μπορούμε να του βγάλουμε το επίδομα από τη στέρηση της περιττής άλλωστε εφημερίδας, που για τον προηγούμενο ήταν της τάξης του δύο τοις εκατό περίπου και στον χαμηλόμισθο θα ήταν μόνο ενάμισυ τοις εκατό και λιγότερο, αφού και το εισόδημα του είναι τα δύο τρίτα του άλλου.
Αλλά και στα τυχερά παιχνίδια, αυτός ο χαμηλόμισθος δεν έχει την ίδια ευχέρεια, μπορεί να παίζει κι αυτός, αλλά μικρότερα ποσά, συνεπώς το « κόψιμο » των εξόδων αυτών δεν θα του προσπορίσει κανένα σημαντικό όφελος. Δεν μπορεί να πηγαίνει στο σινεμά, αυτό είναι δεδομένο, δεν του φτάνουν τα φράγκα για τέτοιες πολυτέλειες. Ούτε κι από αυτές τις περικοπές μπορεί να ωφεληθεί πολύ, κάποια μικρά ποσοστά ναι, όχι όμως και τόσο σπουδαία.
Όμως, παρ΄όλο που είναι αδύνατος οικονομικά, έχει κι αυτός το πάθος του καπνίσματος, μάλιστα ίσως καπνίζει περισσότερο για να ξεχνά την οικονομική του στεναχώρια. Εδώ λοιπόν μπορεί να γίνει σημαντική οικονομία. Αν καπνίζει δυό πακέτα και κατέβει στο ένα, αυτόματα έχει εξακόσιες δραχμές τη μέρα όφελος, δεκαοκτώ χιλιάδες το μήνα, δηλαδή περίπου δέκα τοις εκατό των αποδοχών του, αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Εκείνο που βλέπω πολύ δύσκολο, είναι το πώς θα καταφέρει να κόψει στο ήμισυ τη συνήθεια του καπνίσματος, δεν φαίνεται και πολύ ρεαλιστική αυτή η άποψη. Πάντως, είναι μιά προοπτική που μπορούμε να την έχουμε υπ΄ όψιν μας.
Περικοπές στην ένδυση και στην υπόδηση μπορούν να γίνουν, αλλά πάντως σε περιω-ρισμένη κλίμακα, άλλωστε δεν ξοδεύει και πολλά πράγματα σ΄ αυτούς τους δύο τομείς. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει, τι άλλο μπορούμε άραγε να « κόψουμε » από αυτόν τον κακομοίρη ; Τίποτε άλλο παρά μόνο κάτι από το φαγητό, μάλιστα, από το φαγητό.
Μα, θα μου πείτε - και με το δίκηο σας - μήπως βρισκόμαστε στην κατοχή και έχουμε πείνες και λιμούς ; Λοιπόν,σας διαβεβαιώνω ότι δεν πρόκειται να εισηγηθούμε τόσο σκληρά μέτρα. Αλλά γιατί να τρώμε - θέλω να πώ, να τρώει - δυό φορές τη βδομάδα κρέας, που και ακριβό είναι και βλαπτικό στην υγεία ; Να περιοριστεί στη μιά φορά, νομίζω ότι είναι και αρκετό και την υγεία δεν βλάπτει. Και εκτός από το κρέας, υπάρχουν ίσως και μερικά άλλα που τα παίρνουμε -κατ΄αντιγραφήν από τους Αμερικανούς, που όμως είναι πιό ευκατάστατοι - από τα σουπερμάρκετς. Να βάζει όσο μπορεί λιγότερα πράγματα στο καλάθι του όταν επισκέπτεται το σουπερμάρκετ.
Με τους απλούς αυτούς τροπους, θα υπάρξει και γι αυτόν μιά σημαντική αύξηση του εισοδήματος του, πολλώ μάλλον που είναι και χαμηλού εισοδήματος, και κάθε κέρδος από τις περικοπές θα έχει πολύ μεγαλύτερη επί τοις εκατό αύξηση των εσόδων του. Πάει, τελειώσαμε εν τάχει και μ΄αυτόν. Ας ακολουθήσει αυτές τις συστάσεις, και θα δεί γρήγορα τα ευεργετικά αποτελέσματα που θα προκύψουν απ΄αυτή την πολύ έξυπνη οικονομική πο-λιτική που του προτείνουμε.
Και τώρα ας έλθουμε και στον πιό χαμηλού εισοδήματος, αυτόν που παίρνει μιά σύνταξη των ενενήντα ως εκατόν είκοσι χιλιάδων δραχμών. Σ΄αυτόν, δύσκολα βρίσκει κανείς κάποια πράγματα να περικόψει. Για το τσιγάρο, ούτε κουβέντα, δεν μπορούμε να συστήσουμε τη μείωσή του, είναι η παρηγοριά στη φτώχεια του. Εφημερίδες, περιοδικά, σινεμά, θέατρα κ.λ.π. δεν έχει.Αναγκαστικά λοιπόν θα στραφούμε αποκλειστικά στην τροφή. Κρέας κόκκινο - που βλάπτει πολύ - κομμένο ριζικά. Δυό φορές το μήνα κοτόπουλο - έστω και με τις διοξίνες του - είναι αρκετά. Υπάρχουν ευτυχώς και πολλά ζαρζαβατικά που συγκροτούν τη θαυμάσια « Μεσογειακή δίαιτα ». Μπόλικα λοιπόν λάχανα, πράσσα, μπάμιες, φα-σόλια, ρεβύθια, φακές, ραδίκια και τα παρόμοια. Το πιό καλό θα είναι ότι με την οικονομία αυτή, θα έχει και μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης στο εισόδημά του.
Και όχι μόνο αυτό. Εκτός από την οικονομία που θα προκύψει από την αλλαγή του διαιτολογίου του, θα έχει και ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία του.Η « Μεσογειακή » δίαιτα που του προτείνουμε, θα κρατήσει την υγεία του σε πολύ καλύτερη κατάσταση, έτσι θα μπορέσει ενδεχομένως να ζήσει πολύ περισσότερα χρόνια, παίρνοντας την πενιχρή του σύνταξη, και ελπίζοντας ότι κάποια μέρα θα βελτιωθεί κι αυτή τουλάχιστον κατά πέντε τοις εκατό, δηλαδή από τις εκατό χιλιάδες που παίρνει τώρα, θα πάρει - αν ο υπουργός οικονομικών ευδοκήσει κάποτε - εκατόν πέντε χιλιάδες. Και μην νομίζετε ότι οι πέντε παραπάνω χιλιάδες είναι ευκαταφρόνητες. Σε ένα χρόνο θα εξοικονομήσει - μαζύ με τα δώρα Χριστουγέννων, αδείας και Πάσχα - εβδομήντα χιλιάδες δραχμές. Σε δέκα χρόνια μας κάνουν επτακόσιες χιλιάδες και σε πενήντα χρόνια τρεισήμισυ εκατομμύρια. Μάλιστα, αν βάζει αυτά τα χρήματα στην Τράπεζα ή παίζει στο Χρηματιστήριο, θα συγκεντρώσει μιά μεγάλη περιουσία, ψέμματα ;
Το ζήτημα βέβαια που προκύπτει,είναι το πώς θα φτάσει αυτός ο μάλλον ηλικιωμένος συνταξιούχος τα επί πλέον πενήντα χρόνια που απαιτούνται για να αποκτήσει αυτή την πολύ μεγάλη περιουσία. Είναι προφανές ότι τα χρονικά του όρια είναι πολύ στενά, αυτή η αύξηση της περιουσίας του ανάγεται - όπως είναι ολοφάνερο - στον τομέα της επιστημονικής φαντασίας.